Het meest succesvolle evenement van oktober was een denkcafé over de burn-outgeneratie. Het is ook niet makkelijk om student te zijn in een tijd die vraagt om diversiteit, duurzaamheid en daadkracht.
En die daadkracht is ook nog eens van kribbe tot kist. Dus zit je als jochie van twaalf al in de collegebanken van het Erasmus MC voor het Erasmus Junior College. Samen met zeventig andere basisscholieren luistert Tom (12) naar een verhaal over virussen en vaccins. Hij vindt het prachtig. “Het was niet eens saai!”, complimenteert hij hoogleraar Charles Boucher na afloop met een krachtig eufemisme.
Wie weet kan Tom dan over een jaar of tien, als hij echt met een studie aan de EUR begonnen is, gezellig op uitwisseling naar de Verenigde Arabische Emiraten. De EUR tekende dit najaar namelijk een samenwerkingsovereenkomst met de Universiteit van Dubai. Een delegatie met onder andere burgemeester Ahmed Aboutaleb werd zeer gastvrij ontvangen in de hoofdstad van het oliestaatje. De bedoeling: uitwisseling van studenten en gezamenlijk onderzoek. Of de samenwerking op een dag ook net zo ver gaat als die met een universiteit in Saoedi-Arabië, waar psychologiedocenten van de EUR heel erg hun best doen om te vergeten dat Darwin bestaat, is nog even afwachten.
Andersom zijn we minder gastvrij. Het lukt het UAF, de stichting die vluchtelingstudenten in Nederland begeleidt, maar niet om een convenant te tekenen met de gemeente Rotterdam, daar waar dat in andere studentensteden wel lukte. En dus krijgen vluchtelingen nauwelijks de kans om in Rotterdam te studeren. Het convenant wordt voornamelijk tegengehouden door Leefbaar Rotterdam, maar ook D66 steunde uiteindelijk slechts een verwaterde versie van de motie. Niet het finest moment van de democraten.
Een fijner moment is er deze maand voor de medewerkers van Erasmus Sport. Precies een jaar geleden vingen zij, samen met de rest van de academische gemeenschap, 213 vluchtelingen op in de sporthallen op de campus. En dus tijd voor een reünie, maar ondanks verwoede pogingen van enkele vrijwilligers om zoveel mogelijk vluchtelingen bij elkaar te krijgen, komt er maar één opdagen. De reden van de afzeggingen? Werk, studie en zwangerschap. Met die groep komt het helemaal goed.
Komt het ook goed met de Nederlandse corpora? Die zijn in rep en roer, nadat Vindicat in Groningen negatief in het nieuws kwam met achtereenvolgens gênante ontgroeningsfoto’s, een bangalijst en een eerstejaars met hersenoedeem. In Rotterdam maakt men zich blijkbaar geen zorgen, want de verenigingen passen hun ontgroeningen niet aan. Een universiteitscommissie houdt al goed toezicht op de ontgroeningen. Wel is zij daarbij afhankelijk van de rapportage van de verenigingen zelf. “De introductie is zeer voortvarend verlopen”, bezweert preses Ewout Ketelaars van RSC. Niemand die hem zal tegenspreken.
Minder afzeggingen waren er bij het denkcafé over de burn-outgeneratie. Debatcentrum Arminius zit bomvol als experts en ervaringsdeskundigen praten over de geestelijke problemen van millennials. Maar liefst 17 procent van de 35-minners heeft burn-outklachten, blijkt tijdens de avond. Arbeidssocioloog Fabian Dekker heeft de verklaring: “Burn-outs komen vooral voor bij overbetrokken en ambitieuze mensen”. De aanwezige student Eckhart illustreert dat meteen: hij wil van de experts weten hoe hij toch 80-urige werkweken kan draaien in de financiële sector, ‘zonder van een flat te springen’.
Ondertussen heeft Filosofie een nieuwe (interim-) decaan gekregen. Zwaargewicht Frank van der Duyn Schouten moet de faculteit, die al jaren gebukt gaat onder bezuinigingen, reorganisaties en interne onrust, op orde brengen. Zijn eerste proefballonnetje? Verplicht filosofie voor alle EUR-studenten, iets wat bij zijn oude werkgevers Tilburg University en de VU al zo is. “En daarmee is de positie van de filosofen veiliggesteld.” Wie weet is een stukje filosofie ook de redding van Eckhart.
Zo mogelijk een nog belangrijker thema dan filosofie of werkstress: koffiedrinken. Vorig jaar koos de EUR met veel bombarie een nieuw koffieautomaat, via een verkiezingsfestijn waar de medezeggenschapsverkiezingen bij verbleken. Nu de wittebroodsweken van het apparaat voorbij zijn, beginnen sommige medewerkers zich toch zorgen te maken over het feit dat je altijd moet taggen voor je kopje koffie. En wat blijkt: een extern bedrijf houdt precies bij wat en hoeveel je drinkt. Dat is volgens de EUR nodig om de juiste rekening naar de juiste afdeling te versturen. De gegevens zijn zelfs (met ERNA-nummer en wachtwoord) op te vragen via een website. Mocht u daar caffeïnevrije hoofdpijn van krijgen: de belofte is dat de gegevens na een jaar worden vernietigd.
