De spotprenten werden bij toeval teruggevonden op de redactie, maar bleken een ware schat. “De spotprenten zijn van enorm hoge kwaliteit en geven een prachtig beeld van hoe de universiteit was in die tijd.”
De tentoonstelling werd geopend op 19 september 2019. Bekijk hier een video van de opening.
Snikkels, tepels en maatschappijkritiek: samenstellers Anne Clement en Luuk Bode vertellen wat er opviel aan de oude cartoons en hoe de tentoonstelling tot stand kwam.
Joop Verkamman en Rob Figee werkten jarenlang als illustratoren voor Quod Novum. Hoe kijken zij zelf terug op deze tijd?
Lees en bekijk hoe de huidige illustratoren van EM denken over hun vak. Esther Dijkstra, Rachel Sender en het collectief ikRotterdam gaven ieder hun eigen interpretatie. In de drie interpretaties speelde elke keer het potlood een centrale rol. Marc Kolle van het collectief ikRotterdam tekende een koorddanser met een potlood.
De gebroken potloodpunt en het lege blad in de collage van Esther Dijkstra staan ook symbool voor de situatie in het vak.
Een sterke vrouw met spierballen die haar potlood optilt illustreert in de tekening van Rachel Sender de superkracht van illustratoren: reflectie.
Hoofdredacteur Wieneke Gunneweg en een aantal van haar voorgangers vertellen over de waarde van illustraties en spotprenten voor de (universitaire) journalistiek.
Drie keer per week zijn de politieke tekeningen van Bas van der Schot (1970) te zien in de Volkskrant. Twee keer won hij de Inktspotprijs (2002 en 2014), de prijs voor de beste politieke cartoon van het jaar. Van der Schot tekent sinds zijn studententijd voor universitaire media, waaronder al twintig jaar voor Erasmus Magazine.
