Al jaren stond ergens op de burelen van EM een oude verhuisdoos te verstoffen. “Zo’n doos waar zevenhonderd keer iets in heeft gezeten en die bij elke verhuizing is meegezeuld zonder dat iemand erin heeft gekeken”, zegt redactie-assistent (en illustrator) Esther Dijkstra. Tijdens de laatste verhuizing moest ‘die zut’ toch even opgeruimd worden.
Dus ze opende die doos. Dat bleek een goudmijn. “De verhuisdoos zat vol originele illustraties uit de voorloper van EM, Quod Novum. Spotprenten over de universiteit uit de jaren zeventig, tachtig en negentig. Dat was de periode dat illustratoren hun werk nog persoonlijk op papier langs kwamen brengen bij de redactie.”
'Echte kunstwerkjes'
“Ik vond het zonde dat al dat werk zo was weggestopt. Dus het leek me goed om iets met de platen te doen.” Vol enthousiasme belde ze de samenstellers van de Erasmus Gallery, de expositieruimte tussen de Aula en de Theilhal, over haar vondst. Anne Clement, kunstadviseur van de universiteit: “Ik was meteen aangestoken en ben naar de redactie gegaan om te kijken.”
De handgemaakte tekeningen bleken van een ‘enorm hoge kwaliteit’, zegt Clement. “Ik heb zo genoten en gelachen die middag. Er zitten echt kunstwerkjes tussen.” Samen met illustrator en samensteller van de Erasmus Gallery Luuk Bode maakte ze een schifting. “Niet alles kon op de muur, er hangt nu ongeveer een derde van wat er in die verhuisdoos zat. De spotprenten geven een prachtig beeld van hoe de universiteit was in die tijd. Elke individuele hand van de illustrator is zichtbaar en je ziet hoe maatschappijkritisch ze zijn en hoe ze spotten met de politiek”, zegt Clement.
Snikkels en tepels
Wat ook duidelijk werd tijdens het bekijken van de beelden: alles kon. “Van sommige beelden vraag je je af: zouden we die nu nog wel kunnen publiceren? Een Erasmus die aan SM doet bijvoorbeeld, of zijn snikkel vol in beeld. En tepels werden ook gewoon afgedrukt. Nu laat men zich veel meer leiden door wat wel en niet kan.”
Bode en Clement hebben de tentoonstelling niet chronologisch maar thematisch ingedeeld. “Een wand met allemaal Erasmusjes bijvoorbeeld, en een wand met politieke spotprenten.” Om het kijken spannend te houden, is de tentoonstelling tegelijkertijd een soort zoekplaatje. “Je kunt bijvoorbeeld ergens een verdwaalde dronken Erasmus vinden.”
Rokerige redactieruimtes
Op de wanden in de Gallery zie je illustraties van Luuk Bode. “Om het verleden te verbinden met het heden. Ik heb de sfeer van de rokerige redactieruimtes van vroeger – waar nog weleens een biertje werd gedronken – willen overbrengen. En de uil, die voor wijsheid staat en die in het logo van Quod Novum terugkwam”, zegt Bode.
