Voor de derde keer bezette OccupyEUR een ruimte op de campus. Hoewel het dit keer geen verrassing was (9 mei stond bij alle betrokkenen al even in de agenda), verliep het protest volgens een vergelijkbaar patroon als de vorige twee keren. Er was veel vrolijkheid en ludieke acties in de hal voor de Aula. De jaren zeventig waren er niks bij. Tot op het laatst de politie er weer aan te pas kwam en het protest, net als de eerste keer, grimmig eindigde.
Ook de eisen van de demonstranten waren nog hetzelfde: als hoofdeis het verbreken van alle banden met de fossiele industrie, en verder een breed scala aan sociale misstanden waaraan de universiteit een einde moet maken volgens de demonstranten. Wel kwamen er een paar concrete eisen bij. Maar ook nu vond er geen goed gesprek plaats tussen de protesterende studenten en medewerkers en het College van Bestuur.
Het deed me denken aan het eeuwenoude rijmpje: ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was. Doodzonde.
Het bestuur komt niet verder dan voor de derde keer te vragen of een vertegenwoordiging van de demonstranten met hen om tafel wil. Terwijl OccupyEUR zich erop beroept geen organisatie te zijn volgens een klassiek hiërarchisch organisatiemodel, dus geen vertegenwoordigers te kunnen afvaardigen. En zo blijft dus alles zoals het was.
Of niet? De universiteit heeft op een aantal punten wel versneld een aantal maatregelen ingevoerd en aangekondigd. Allereerst het uitroepen van de klimaatnoodtoestand. En de aankondiging van de plantaardige campus, energiebesparende maatregelen en de organisatie van veertien dialogen over duurzaamheid.
Het zal voor de demonstranten van OccupyEUR niet genoeg zijn, en dat moet misschien ook niet want de veranderingen gaan traag en de banden met de fossiele industrie blijven vooralsnog buiten schot. Dus de druk blijft op de ketel.
Wat mij dan wel verbaast, is hoe statisch OccupyEUR zelf handelt. Als gezegd zijn de protesten vreedzaam en ludiek, maar vooralsnog niet heel uitnodigend richting de brede universitaire gemeenschap. De groep tijdens de bezettingen is na drie keer nauwelijks gegroeid. Zowel studenten als medewerkers zou je toch moeten kunnen activeren om zich aan te sluiten bij de protesten? Je maakt mij niet wijs dat de betrokkenheid bij de klimaatproblemen en duurzaamheid niet bij een bredere groep leeft.
Waarom gaat Occupy niet in discussie met hun medestudenten van, bijvoorbeeld, de Recruitment Days die nog steeds de Shells van deze wereld uitnodigen voor praatjes, workshops en bedrijfspresentaties? Waarom nodig je geen onderzoekers uit die samenwerken met de fossiele industrie om elkaars kant van het verhaal te horen? Probeer verandering teweeg te brengen daar waar het gebeurt in onderwijs en onderzoek. Juist als je wars bent van hiërarchie moet je het heil niet van een bestuur verwachten, maar van het volk zelf.
Of, waarom doet de groep niet mee aan de democratische organen van de EUR, zoals de Universiteitsraad? In plaats van het (in mijn ogen) makkelijke ‘eisen’, kan OccupyEUR ook mensen overtuigen, inspireren en op democratische wijze verandering realiseren. Ik vermoed dat ze dit niet doen, omdat ze zelf ook weten dat de meerderheid hun eisen niet ondersteunt.
De Progressive Student Party, die momenteel meedoet aan de verkiezingen voor de U-raad, bestaat voor een groot deel uit deelnemers aan de Occupy-bezettingen en deelt veel van de ideeën.
Omdat, zoals iedereen met middelbare school niveau geschiedenis weet, echte democratie uit een stuk meer bestaat dan alleen de institutionele organen. Of hoe denk je dat je aan je stemrecht en 8-urige werkdag bent gekomen?
” Je maakt mij niet wijs dat de betrokkenheid bij de klimaatproblemen en duurzaamheid niet bij een bredere groep leeft.”
And yet…. Ik denk dat extreem linkse klimaatactivisten sterk overschatten hoeveel mensen hun denkbeelden delen.
Als een meerderheid graag dansend de afgrond in wilt maakt dat het nog geen goed idee. Laten we daarnaast realistisch zijn over de Erasmiaanse gemeenschap, het merendeel van de studenten heeft überhaupt nergens een doordachte mening over.
De meerderheid heeft iets meer intellect dan deze hypocritische einde-der-tijden malloten.
Misschien dat de rest van de universitaire gemeenschap realistischer is dan de leden van OccupyEUR?
Totdat echte schone duurzame energie is uitgevonden zijn we afhankelijk van fossiele energie want niemand, ook de leden van OccypyEUR, willen hun van electriciteit afhankelijke spullen opgeven.
Waarom zijn er zo veel leden van de Erasmiaanse gemeenschap die de doelen van OccupyEUR onderstrepen, én profiteren van de politiek-bestuurlijke window of opportunity die OccupyEUR heeft gecreëerd, én het dan toch nodig vinden de (vanuit kritisch theoretische hoek prima te onderbouwen) strategie van de groep?
Besef dat een groep studenten deze beweging heeft opgezet in hun vrije tijd — wat gaan jullie doen voor het klimaat in je vrije tijd?
Belachelijk. Voor een constructieve dialoog zou ik respect kunnen opbrengen. Echter, OccupyEUR wil slechts het eigen gelijk doordrammen en deze club is helemaal niet uit op een dialoog. Sterker nog, ze wil vooral stennis en rumoer schoppen, voor een zogenaamd “betere wereld”. Laat één ding duidelijk zijn: OccupyEUR wil de wereld geen betere plek maken. Anders werd er wel gekozen voor een positieve, effectieve manier om dit te doen. Deze club vergeet dat we in een grotemensenwereld leven. Grow up, en stop met dit stampvoeten. Is voor jullie eigen welzijn ook veel beter.
Reageren niet meer mogelijk.