Voor honoursprogramma’s worden studenten met hogere cijfers en een kritisch denkvermogen geselecteerd, blijkt uit Nijmeegs onderzoek onder duizend studenten van drie universiteiten (Nijmegen, Maastricht en Twente) en twee hogescholen (HAN en Hanzehogeschool). En dat is ook de bedoeling.
Maar de onderzoekers zagen nog iets: studenten met lager opgeleide ouders worden minder vaak toegelaten tot die programma’s. Ook een lager gezinsinkomen verlaagt de kans op selectie.
Bijbaantjes maken het moeilijker
Er is dus geen sprake van gelijke kansen. Zelfs als ze eenmaal zijn toegelaten tot de excellentieprogramma’s, speelt de portemonnee van de student een rol: bijbaantjes maken het moeilijker om de programma’s te doorlopen. De PvdA stelde schriftelijke vragen aan minister Van Engelshoven: wat vindt zij hiervan?
De antwoorden volgen drie sporen: de minister vindt het ‘geen goede zaak’, maar er wordt aan gewerkt en uiteindelijk mogen de onderwijsinstellingen zelf bepalen hoe ze hun studenten selecteren.
Dus de minister vindt net als de PvdA – en vermoedelijk alle andere politieke partijen – dat studenten met laagopgeleide ouders ‘de kans moeten krijgen hun talenten verder te ontwikkelen’.
'Geen actie nodig'
Maar de bevindingen van de onderzoekers bevestigen volgens haar de koers van het kabinet. Vanaf 2015 is er ‘meer aandacht voor diversiteit en een bredere toegankelijkheid’ bij deze programma’s. Tegenwoordig moeten niet alleen hoge cijfers, maar ook motivatie en de achtergrond van de student meewegen bij de toelating.
Men is dus al goed bezig, is haar conclusie. Er komt bovendien een speciale expertgroep voor toegankelijkheid van het hoger onderwijs en onderwijsinstellingen blijven intussen bezig met het verbeteren van hun selectiemethodes.
Dus hoeft de minister uiteindelijk geen actie te ondernemen, vindt ze zelf. Ze hoopt op verstandig beleid van de universiteiten en hogescholen. “Welke selectiefactoren en -methoden door instellingen worden gebruikt is de verantwoordelijkheid van de instellingen.”
Ik ben het niet eens met het argument over bijbanen. Zelf ben ik geselecteerd voor een van de bachelor honours programma’s aan de universiteit en ik werk gemiddeld 20 uur per week. Het valt goed te combineren mits je het vermogen hebt om vooruit te plannen.
Het feit dat het bij jou is gelukt wil toch niet zeggen dat het bij iedereen moet lukken? De onderzoekers geven aan dat bijbaantjes het moeilijker maken om de programma’s te doorlopen. Dat betekent niet dat iedereen met een bijbaantje automatisch geen honeurs programma kan doorlopen.
Anita
Er is veel meer aan de hand, dit begint al op de gewone lagere school, heel veel kinderen krijgen geen uitdagend onderwijs meer aangeboden, waardoor ze zich stierlijk vervelen in de klas, en storend gedrag vertonen, niet zonder reden natuurlijk. Het leerlingvolgsysteem op de gewone lagere school stelt vervolgens vast dat deze kinderen naar speciaal onderwijs toe moeten, maar daar vervelen deze kinderen zich nog meer, waardoor ze opnieuw storend gedrag vertonen in de klas. Uiteindelijk komen deze kinderen op Renn4 scholen terrecht, dit zijn scholen voor kinderen met gedragsproblemen, en daar moeten deze kinderen tot hun 27 jaar op zitten, een vrije keuze hebben ze niet meer, van een universiteit kunnen ze alleen maar dromen. Nu lijkt het erop dat één en ander plaatsvindt bij kinderen uit gezinnen die het niet ruim hebben,met andere woorden; dit is de eerste tweedeling in de maatschappij.
En als we het hebben over de kinderen van arme gezinnen die het wel redden op de gewone lagere school, dan komen deze kinderen op het vervolgonderwijs, zoals de universiteit opnieuw drempels tegen, die voor heel veel kinderen uit de arme gezinnen niet haalbaar zijn.
Maar waarom mogen de kinderen uit arme gezinnen niet hogerop komen, nou dat vroeg ik mij eerst ook af, maar nadat ik me ging verdiepen in de wijsheid van het geloof, toen kwam ik er achter dat dit 3000 jaar geleden bij de koningen uit die tijd ook voorkwam. Joodse kinderen werden in die tijd bij intellectueel begaafe ouders weg gehaald, ze moesten dan bij de koning op het hof leven en algebra dat mochten ze daar niet leren, ze moesten dom blijven, zodat de macht van de heersende klasse instant bleef. En daar draait het in principe nu ook weer om, alleen praten we nu over de macht van het geld, die doorbroken kan worden door de macht van de kennis, maar dit weet de gevestigde macht natuurlijk ook, en daarom willen ze dit voorkomen, door bij de poort die leidt tot kennis te selecteren, zodat de macht van het geld instant blijft.
Reageren niet meer mogelijk.