Beste lezer,

Wees gewaarschuwd. Met dit stuk wil ik een mening verkondigen welke breed gedragen wordt in de samenleving, maar welke voor u allicht schokkend kan zijn. Als u niet tegen afwijkende meningen bestand bent die niet de politiek-correcte (linkse) orde vertegenwoordigen, stopt u dan vooral met lezen, of behoed uzelf er in ieder geval voor uw altijd zonnige en optimistische gemoedstoestand te laten bederven.

Niels Hunck (1991) studeert aan de EUR en de TU Delft, was voorzitter van de Haagse Jongerenorganisatie voor Vrijheid en Democratie en is opgegroeid in het Haagse Laakkwartier.

Ik wil het namelijk hebben over een stuk dat hier op EM gepubliceerd werd. LHBT-belangenvereniging Eramus Pride wil ‘genderneutrale’ toiletten. Ik moest het nog eens lezen om het te geloven. In zowat het meest egalitaire, tolerante land van de wereld wordt een strijdeis uit de VS geïmporteerd, uit een van de meer conservatieve staten nog wel. Ik viel nog net niet van mijn fiets.

Dus Erasmus Pride, genderneutrale toiletten, “naar de wc zonder veroordeeld te worden”… really? Is er echt niets beters te verzinnen om voor op te komen? Zeker in een stad als Rotterdam, waar in sommige buurten het niet evident is om LHBT te zijn, laat staan het uit te dragen? Prima hoor, zo’n genderneutrale sticker, ik ben er niet op tegen. Eerlijk gezegd kan het me vrij weinig schelen.

Klaagziek volk

Waar echter ik wél tegen ben, is een politiek van cultureel nihilisme opgedrongen te krijgen, waar als je maar hard genoeg iets roeptoetert, datgene dan ook maar moet veranderen in naam der zogeheten vooruitgang.

De oproep van Erasmus Pride vertolkt daarmee een veel breder maatschappelijk fenomeen, welke vooral plaatsvindt op universiteiten, redacties van kranten en bepaalde talkshows op de publieke omroep, en in bepaalde wijken van de grotere steden. Dit fenomeen bestaat uit een geïmporteerd frame dat alles door de lens van social justice en equality beziet. Ieder progressief nieuwtje uit de Amerikaanse cultuurstrijd wordt naar Nederland vertaald, van Black Lives Matter tot nu dus genderneutrale toiletten. Dit wordt veelal gepredikt door het type volk dat ook straatnamen wil dekoloniseren, defensie om wil vormen tot het ministerie van de-escalatie en wederopbouw, en nog altijd herstelbetalingen eist voor het Nederlandse slavernijverleden.

Zwarte Piet, een relatief oude en oer-Hollandse traditie, is reeds verworden tot roetveegpiet en zelfs koekenpiet. En dat is prima. Opvattingen evolueren en het is goed om zaken te veranderen waar nodig. We glijden echter zo langzamerhand af richting een dictatuur van de minderheid, waar ieder wissewasje van een kniesoor (of, zoals advocaat en Forum voor Democratie-kamerlid Theo Hiddema zou zeggen: klaagziek volk dat nooit tevreden is) opgepakt moet worden, inclusief de gebruikelijke kosten en bureaucratie.

Politieke correctheid

Begrijp me niet verkeerd. Ik reken mij trots met een zeer diverse groep vrienden, waarvan een heel aantal niet direct in een hokje te plaatsen is. Ik heb het grootste respect voor ieder individu, hetero of homo, blank of gekleurd, atheïst of gelovig. Ik ben lid van verdienste van de Haagse Jongerenorganisatie Vrijheid en Democratie, wiens huidige voorzitter kortgeleden een van de leidende krachten was achter de Haagse mars tegen geweld tegen homo’s vanwege het geweld in Arnhem. En daar ben ik trots op!

Uiteraard ben ik niet tegen empathie voor minderheidsgroepen en uiteraard is gelijkheid voor de wet een van de grootste verworvenheden van onze liberale westerse samenleving. Period. Maar waar ik wel tegen ben, is dat onze samenleving langzaam maar zeker in de naam der politieke correctheid een richting opgestuurd wordt waar de meerderheid van de mensen niet op zit te wachten.

Debatdiskwalificatie

En ja, om dit argument voor te zijn: ik ben een autochtone blanke, jonge man die hier aan de EUR studeert. Hola, roepen deze social justice warriors dan in koor: omdat jij ‘geprivilegieerd’ (een Sunny Bergman-isme) bent, kan jij je niet inleven in deze mensen en kan jij hier geen goed geargumenteerde mening over te hebben, laat staan ventileren. Ik zeg dan op mijn beurt: ben ik door mijn ‘witte’ achtergrond dus niet in staat een min of meer logische redenering op te bouwen? Is dat niet gewoon vooringenomenheid?

Ik heb de waarheid niet in pacht, maar deze social justice warriors evenmin. Beiden bieden we slechts een perspectief op de realiteit welke wij gadeslaan. Met andere woorden is deze diskwalificatie van deelname aan het debat (vanwege een ‘geprivilegieerde’ en ‘witte’ afkomst) niets meer dan een product van identiteitspolitiek: het reduceren van mensen tot hun geslacht, etniciteit, seksualiteit, et cetera, in plaats van ze gewoon als gelijkwaardig individu te zien.

Mocht u mij als racist, misogynist, fascist, suprematist of weet ik het wat bestempelen: I don’t give a damn. Waar het mij om gaat, is dat wij als universiteit en als samenleving niet verworden tot een ruimte waar iedere mug een olifant kan worden zolang het maar in naam van gelijkheid, modernisme en verandering gebeurt. Dit heeft ons nu zover gebracht dat zelfs urinoirs niet meer mogen op bijvoorbeeld het Erasmus University College. Ik ga daarom via dit artikel graag in debat over maatregelen zoals de genderneutrale toiletten. Want, zoals een oude wijsheid het stelt: onderzoek alles, behoud het goede.

Lees 5 reacties