Voor Willem Schinkel, hoogleraar Sociologie, is het niet meer dan logisch om mee te lopen in de Klimaatmars: “Of je nu aan de EUR studeert of werkt: we leven allemaal op een aarde die wordt uitgebuit. Ik hoop dat dit protest olie op het vuur gooit en aantoont dat verandering nodig is, om maar even een verkeerde metafoor te gebruiken.”
Kritische benadering
Schinkel ziet de aard van het probleem in ongebreideld kapitalisme, dat ten grondslag ligt aan de uitbuiting van grondstoffen en vervuiling van de planeet. “Ik zou graag zien dat onze universiteit haar rol daarin wijzigt: wij leiden momenteel een kapitalistische elite op, die vervolgens in het bedrijfsleven bijdraagt aan die uitbuiting en vervuiling. Dat moet anders.”
De hoogleraar hoopt dat er meer ruimte komt in de bachelor Sociologie voor het thema klimaatverandering, maar is blij dat er in de master Engaging Public Issues ruimte is om het onderwerp vanuit de sociale wetenschappen te behandelen.
Jaïr van Nes doet die opleiding, en is blij met de kritische theoretische benadering die in de master gedoceerd wordt. “Mede dankzij mijn studie weet ik nu meer over hoe maatschappelijke onderwerpen als klimaatverandering geframed worden. Bedrijven als Shell doen graag alsof klimaatverandering niet te voorkomen en heel complex is, terwijl ze bewuste keuzes maken die ecosystemen kapotmaken.”
Vliegen naar conferenties
Justine van de Beek, die promoveert bij de Erasmus School of Health Policy & Management, ziet veel ruimte voor verbetering in de academische wereld. Ze verbaast zich bijvoorbeeld over het vlieggedrag van wetenschappers: “We zitten met een enorme klimaatcrisis, en toch vliegen academici om mij heen non-stop naar congressen in het buitenland. Toen ik daarachter kwam, was ik verrast dat er zo weinig bewustzijn is, zeker in een groep waar je dat wél zou verwachten. Op andere vlakken doen we het overigens al best goed: we gaan steeds meer richting een veganistisch aanbod op de campus. Toch zou ik graag zien dat we de rol van duurzaamheid meer meenemen in ons eigen onderzoek.”
Tijdens de klimaatmars lopen er allerlei groepen door elkaar: van de grootouders voor het klimaat tot groepjes anarchisten, en van politieke partijen tot vakbond FNV. Eén van die groepen is het zorgblok, dat bestaat uit artsen, verpleegkundigen, ggz-medewerkers en geneeskundestudenten.
Gezondheidscrisis
Laatstejaars geneeskundestudent Juliette Mattijsen is een van hen. Ze zet zich bij het Erasmus MC in voor onderwijs over de relatie tussen klimaat en gezondheid. “Klimaatverandering lijkt soms ver weg, maar het gaat over jou, over mij, over je naasten: door klimaatverandering worden mensen ziek. Ik hoop dat dat tastbaarder wordt door dit protest. We moeten gezondheid integraal meenemen in het klimaatbeleid.”
Volgens Juliette is daar een goede rol in weggelegd voor de universiteit: “We moeten uiteraard het goede voorbeeld geven door zelf te verduurzamen en uitstoot te verminderen. Maar ook moeten we ons politiek durven uit te spreken vanuit de wetenschap en de gevolgen van klimaatverandering op de gezondheid meenemen in de geneeskundeopleiding. We moeten alles op alles zetten om deze crisis af te wenden en die anderhalve graad opwarming niet op te geven: de klimaatcrisis is ook een gezondheidscrisis.”
