Thuisfeestjes in Kralingen: ‘Het is hier al maanden bal’

De Avenue Concordia, waar zaterdag de politie een geëscaleerd huisfeest met geweld moest ontruimen, ligt er vredig bij. Ook op de terrassen en aan de Kralingse Plas is het stil vandaag. In de Albert Heijn aan de Oudedijk hangt een gemoedelijke sfeer. Een aantal mensen draagt mondkapjes, mensen geven elkaar geduldig de ruimte. “Kan ik deze sushi morgen ook nog eten?”, vraagt een studente aan de sushimaker. De koelkast met gekoeld bier is, op enkele sixpacks alcoholvrij na, leeg.

“In 99 van de 100 gevallen gaat alles goed”, zegt bewoner Jan-Joost de Man van de Jericholaan. “Maar dan is het dispuutavond, vliegt de testosteron door de lijven en wordt er gelachen en geschreeuwd. Om 23 uur begint het feest en om 4 uur is het nog steeds bal.” In de laatste jaren kwamen er in zijn laan, in van oudsher een rustig deel van Kralingen, vijf studentenhuizen bij. “Verkamering is een probleem aan het worden. Rijke vaders kopen een pand op en stoppen hun zoon erin met drie vrienden. Meisjes kunnen trouwens ook takkeherrie maken, die stemmetjes, man man man.” Maar het kan ook anders: “ Naast mij wonen vier masterstudenten, die zijn van een heel ander kaliber. Zij zijn hun wilde haren kwijt en serieus met hun studie bezig.”

Op de herrie en de ‘schots en scheef geplaatste fietsen op de trottoirs’ na, heeft hij verder geen last van studenten, benadrukt De Man. “Het zijn schatten van jongens en meisjes, maar in een groep, met drank op, worden het toch andere mensen. Vroeger konden ze naar het café met al hun hormonen, nu zitten ze thuis. En als iemand in zijn tuin college volgt zonder oortjes kan ik meeluisteren.” Toch is de student van nu wel anders dan twintig jaar geleden, vindt hij. “Zoals op de Oostzeedijk, dat 35 man stomdronken is en dan ook nog op de vuist gaat met de politie. Dat is ongehoord, dat doe je niet.”

Dat vindt ook Tineke Speksnijder, die een paar straten verderop woont. “Als je zo lam bent dat je de politie gaat bekogelen, verdien je zelf een plek tussen het afval. En dan ook nog laf wegglippen.” In haar eigen straat zitten enkele studentenhuizen. “Maar daar heb ik helemaal geen last van. Als café-eigenaar kom ik in de weekenden zelf laat thuis, maar als er overlast was, zou ik dat van de buren wel horen. Er staan veel fietsen, dat is eigenlijk het enige wat je merkt. De sfeer is gewoon goed, hetzelfde als anders.”

Ze maakt zich wel zorgen als de coronamaatregelen verder worden aangescherpt voor de horeca. “Nu zie en hoor ik al overal huisfeesten als ik naar huis fiets, ook buiten Kralingen. En dat is niet alleen de jeugd, mensen organiseren hele discotheken thuis.  Aan de ene kant denk ik: ‘Doe effe normaal’, maar ik begrijp ook dat ze het zat zijn. Ik ben het ook zat, met het continu corrigeren van mensen en maar vierentwintig gasten in mijn zaak.”

Rita Schriemer woont sinds 2001 op de Avenue Concordia en heeft haar straat en omliggende buurt zien veranderen door de komst van vele studentenhuizen. “Dat is eigenlijk begonnen toen de basisbeurs werd afgeschaft in 2015. Ouders kochten een huis voor hun kinderen zodat ze toch konden studeren. Dat werd een domino-effect en nu zie je dat huizen die te koop staan alleen nog maar door speculanten of door ouders gekocht worden. Je krijgt dan woningen waarvan de eigenaar geen enkele interesse in de buurt heeft en alleen het geld opstrijkt.”

Dat is een groot verschil met de tijd daarvoor, toen er met name vaste huizen van verenigingen waren. “Wij wonen naast zo’n huis. Maar die hebben een bestuur van oud-leden, een huisoudste en ze komen zich elk jaar netjes voorstellen. Dat is een hele andere structuur dan het anoniem bewonen van een kamer. Als zij een keer per jaar een feestje geven knijpt de buurt een oogje toe.” Die verenigingshuizen hebben nu te lijden onder de overlast van ‘officieuze’ studentenhuizen. “Zij krijgen nu sneller klachten over overlast omdat mensen het heel snel zat zijn. Het straalt ook op hen af.”

Want de verkamering zorgt voor verrommeling op straat, legt ze uit. “Overal fietsen, winkelkarren, volle vuilcontainers. Dat zijn de gevolgen van overbewoning. De publieke ruimte is niet ingericht op zoveel mensen. En dan is er de geluidsoverlast van de leefstijlen die uit elkaar lopen, van mensen die donderdag, een voor een, knetterdronken thuiskomen.”

Dat heeft volgens haar gevolgen voor de sfeer in de buurt. “Kralingen is een dorp, mensen groeten elkaar. Als studenten hier anoniem komen wonen, hun buren niet groeten maar wel de fiets op de stoep kwakken, vinden mensen dat niet leuk. Het is hier net een campus aan het worden waarin de sfeer in de openbare ruimte voor een groot deel door studenten wordt bepaald, terwijl dat niet de enige groep is die hier woont. Dat geldt voor deze straat, maar ook voor de Lambertus- en Waterloostraat.”

Van de ontruiming van het RSC-huis aan de Oostzeedijk Beneden kreeg ze pas iets mee toen de politie arriveerde. “Het is zeker niet goed wat daar is gebeurd. Maar het is hier al maanden bal met het aantal feestjes. Dit haalt het nieuws omdat de politie bekogeld is, maar eerlijk is eerlijk, wij hebben van dit incident geeneens last gehad. Het feest is geen uitspatting of incident. Een studentenhuis op de Annastraat heeft weleens voor tweehonderd studenten een festival met een dj georganiseerd in de binnentuin . Dat soort dingen vind ik erger, maar in de huidige coronatijd is er veel aandacht voor samenscholing. Dat is natuurlijk goed, maar als directe buur heb ik daar, los van de gevaren voor de volksgezondheid, eigenlijk geen waarneembare overlast van.”

Niet ver bij haar vandaan woont Eckhart Vlaming, masterstudent Econometrie, op de Honingerdijk, samen met twee andere studenten. “Laatst had ik hier wel mijn dispuut over de vloer, maar die heb ik er om 23.00 uur uitgeschopt. Dat doe ik voor de buren, wij wonen hier tussen andere studenten, gezinnetjes en ouderen, maar ook zodat ze mijn huis niet afbreken.” Qua sociale cohesie zit het in zijn straat wel snor. “Buren hebben laatst geveltuintjes aangelegd, dat ziet er mooi uit. Ik heb ze wel gesteund door ergens een handtekening te zetten, maar ik had geen tijd om mee te helpen. Mijn agenda zit rammend vol.”

Naar huisfeesten gaat hij dan ook eigenlijk zelden de laatste tijd. “Ik zou vanavond naar een feestje kunnen, maar ik werk inmiddels vijf dagen en ben mijn scriptie aan het afronden, dat valt eigenlijk wel mooi samen met die tweede golf die er nu aan zit te komen.” In zijn omgeving ziet hij echter wel dat het sociale contact onverminderd doorgaat. “Honderd procent. Je hebt mensen die gewoon van huisfeest naar huisfeest gaan. Disputen zijn nu aan het werven, dus er wordt genoeg georganiseerd.”

Hoe hij kijkt naar de verkamering? “Het is nog altijd lastig om een kamer te vinden en ik ken inderdaad wel ouders van vrienden die een huis hebben gekocht. Als studenten zich netjes gedragen, wat ze in Kralingen in de meeste gevallen gewoon doen, zie ik niet in waarom het inherent problematisch is?”