Barrières doorbreken
Kirstin Feberwee is programmamaker cultuur bij Studium Generale.
“Ik bezoek het IFFR al sinds mijn studententijd elk jaar. Een paar jaar geleden heb ik in tien dagen maar liefst 24 films gezien!
“Waar ik het meest naar uitkijk, is de festivalsfeer: het is een plek vol gelijkgestemden. Het gaat niet alleen om in Cinerama of Kino zitten om films te kijken; de hele atmosfeer verandert. Vreemden beginnen zomaar met elkaar te praten. Ook de feesten ’s avonds zijn een must. Eén keer stond ik ineens te dansen met het hoofd van de universiteit! Dat is de magie van dit festival: het doorbreekt barrières. Iedereen voelt zich gelijk, en je zou zomaar een drankje kunnen doen naast een Oscar-winnende regisseur – en dat zou nog normaal voelen ook.
“Een film op een festival kijken voelt anders. Het geeft een speciale energie om bij de eersten te horen die een film zien. Bij het IFFR kun je bovendien iedere film beoordelen, waardoor het voelt alsof je mening echt telt. Soms vindt een publieksfavoriet zelfs zijn weg naar de bioscopen puur vanwege de populariteit op het festival.
“Als ik films selecteer, kijk ik eerst welke later in de bioscoop verschijnen en streep ik die weg. Als ik ze nu allemaal al zie, heb ik later in het jaar niets meer om naar uit te kijken.”
Kirstins filmaanbeveling: Rains over Babel van Gala del Sol.
“Ik ben heel benieuwd naar deze film. Het is Dantes inferno, maar dan in een queer nachtclub!”
Kirstins festivaltip: “Ga gewoon naar een willekeurige film, het kan de beste verrassing van je leven zijn.”
Nieuwe filmmakers ontdekken
Fraser Robinson is docent bij de afdeling Media en Communicatie.
“Ik ga twee à drie keer per week naar de bioscoop en thuis kijk ik vooral oudere films op dvd. Als ik een dvd heb gezien, leg ik hem in de deelkast van mijn buurt.
“Op het IFFR kijk ik veel films; soms prop ik er drie in één avond. Alles ligt op vijf minuten afstand, dus ik fiets gewoon heen en weer tussen Kino en Pathé. Ik vind het heerlijk om uit de bioscoop te komen en direct in de volgende film te duiken.
“Ik ga vooral graag naar de IFFR Pro-sessies, waar professionals de filmindustrie bespreken. Dat is interessant voor mijn onderzoek en colleges. Dit jaar wil ik naar een discussie over diversiteit en een over montage.
“Het IFFR heeft een geweldige selectie: het brengt films uit andere delen van Europa en Azië en heeft een speelse benadering van experimentele cinema. Het is de plek waar ik filmmakers ontdek die ik anders nooit had leren kennen.
“Dit jaar is er een programma over VHS, en daar kijk ik enorm naar uit. Als iemand die is opgegroeid met videotheken, weet ik dat het een nostalgische ervaring wordt.”
Frasers filmaanbeveling: Blazing Fists van Miike Takashi.
“Als Miike Takashi het maakt, wordt het goed.”
Frasers festivaltip: “Als je een carrière in de filmindustrie ambieert, grijp het festival dan aan als kans. Ga naar zoveel mogelijk evenementen en praatjes en toon je interesse. Er is niets mis met vragen stellen.”
Werken in de filmindustrie
Lilla Demecs is vrijwilliger bij het IFFR en volgt de master Media and Creative Industries.
“Ik ben deze week assistent-locatiemanager in Cinerama. Mijn taak is zorgen dat alles soepel verloopt: van de ticketcontrole tot het checken van het geluid en de algehele coördinatie.
“Ik heb me aangemeld als vrijwilliger omdat ik in de filmindustrie wil werken, en dit voelt als een goede kans om praktijkervaring op te doen. Als ik een goede indruk maak, mag ik misschien volgend jaar terugkomen. Wie weet doe ik leuke contacten op.
“Ik kijk enorm uit naar de lezing van Cate Blanchett. De tickets waren meteen uitverkocht, maar ik hoop dat ik naar binnen kan sneaken. Ik mis een hele week college voor het festival, maar eerlijk gezegd vind ik dat het waard.”
Lilla’s filmaanbeveling: The Brutalist van Brady Corbet.
“De film speelt zich af in Boedapest en gaat over een Hongaarse architect. Omdat ik zelf Hongaars ben, is dat genoeg om me te overtuigen.”
Lilla’s festivaltip: “Doe je research voordat je tickets boekt. Maak een lijst van films die je echt wilt zien.”
Vier alle vormen van kunst
Maria Spyrelli is communicatie-stagiaire bij het IFFR en volgt de master Media and Creative Industries.
“Toen ik met mijn stage begon, was een van mijn taken om promotiemateriaal te verzamelen voor de films, zoals posters en trailers. Tot nu toe hebben 110 films hun posters opgestuurd, en onze vrijwilligers hangen ze overal in de stad op. Elke keer dat ik er een zie, wil ik meteen die film zien. Dat is best lastig als je de hele dag tussen posters zit.
“Ik kijk erg uit naar de korte film Yuck! van een Franse regisseur. Hij is onderdeel van het educatieprogramma, dus ik zal waarschijnlijk omringd zijn door kinderen. Maar ik vond de trailer geweldig, dus wat maakt het uit?
“Wat me opvalt, is dat veel mensen tijdens het festival in het centrum blijven, en dat is zonde. Dit jaar is er in Rotterdam-West een meeslepende kunsttentoonstelling in het Katoenhuis, in samenwerking met het IFFR. Dat is juist het leuke aan het festival: niet alles draait om film, het is een viering van alle vormen van kunst.”
Maria’s filmaanbeveling: All We Imagine as Light van Payal Kapadia.
“Een film over hoe vrouwelijke vriendschappen kracht kunnen geven om te overleven, op te staan en te genezen. Ik weet bijna zeker dat hij geweldig wordt.”
Maria’s festivaltip: “Er zijn meer dan vijfhonderd titels; het kan overweldigend zijn. Gebruik de filters op de website, die zijn echt handig.”
Nadenken over hoe we leven
Roderik is universitair docent bij de afdeling Media en Communicatie.
“Ik wil films zien die maatschappelijke kwesties aankaarten en een duidelijke boodschap hebben over onze samenleving. Het liefst films die zich buiten Europa afspelen; ik houd ervan om totaal andere perspectieven te zien dan het mijne. Dit jaar verwacht ik dat te vinden in films als Macai, een Maleisische productie, en ¡Caigan las rosas blancas!, een roadmovie uit Argentinië. Een film mag best mainstream zijn, zolang hij me maar aan het denken zet over hoe we leven.
“Mijn eerste IFFR-ervaring was zo’n vijftien jaar geleden. Ik interviewde een filmprofessional voor mijn masterscriptie en we spraken af in een chique rooftopbar vol mensen uit de filmindustrie. Ik voelde me een buitenstaander, maar toen ik met hen praatte, besefte ik dat IFFR niet alleen een festival is, maar ook een ontmoetingsplek voor zowel lokale als internationale professionals. Er viel zoveel te ontdekken dat mijn zes maanden durende scriptie uiteindelijk uitmondde in een vierjarige promotie.”
Roderiks filmaanbeveling: Gowok: Javanese Kamasutra van Hanung Bramantyo.
“Het gaat niet over seks, maar volgens mij over de complexiteit van patriarchale cultuur. Ik ben gewoon heel benieuwd naar dit onderwerp in de Indonesische context.”
Roderiks festivaltip: “Het IFFR is meer dan een festival met een selectie van bijzondere films. Check ook de kunstinstallaties in de stad.”
