51 uur per week stagelopen, tweeënhalf jaar lang, verplicht, en dat vrijwel onbetaald. Als voorzitter van belangenvereniging De Geneeskundestudent zet Pim den Boon (24) zich in voor een vergoeding voor coassistenten. Andere thema’s die hij belangrijk vindt, zijn burn-outs voorkomen bij jonge artsen, een inclusievere opleiding en een breder beeld creëren over wat je als arts kan. Voor stichting GIDS gaf Pim les aan buitenlandse artsen, vluchtelingen en migranten, zodat ze beter voorbereid zijn voor de toetsen voor de BIG-registratie. “Deze enorme inzet verdient een nominatie”, schrijft iemand die hem voordroeg als Student van het Jaar. Daar was de jury het mee eens.
Wat motiveert jou?
“De toekomst van de hele gezondheidszorg klinkt misschien wat groot, maar ik zie dat er een spanning is tussen de zorg die we leveren en de zorg die we zouden moeten leveren. Er is een personeelstekort, financieel is het krap. Goede zorg begint bij een goede opleiding, en ik zag de mogelijkheid om mijn steentje bij te dragen. Ik vind het leuk én belangrijk om met vraagstukken over de zorg bezig te zijn. Hoe kunnen we de artsenpopulatie meer divers maken, hoe kunnen we een eerlijke vergoeding krijgen voor coassistenten? Het is niet altijd makkelijk, maar ik vind de uitdaging en het samenwerken binnen De Geneeskundestudent leuk.”
Wat is niet altijd makkelijk?
“Positief blijven. Het is veel makkelijker te focussen op fouten en problemen. Positiviteit past. We doen het in Nederland goed, heel goed. Ik wil niemand afschrikken om in de zorg te werken. Daarom wil ik ook laten zien dat het artsenvak breder is dan mensen vaak denken. Artsen hebben dankzij series als ER een bepaald imago. Dat je door het ziekenhuis rent met je pieper, dat je op de gangen al levens redt. De helft van de artsen werkt buiten ziekenhuizen, in heel andere omgevingen. Werken aan preventiebeleid is bijvoorbeeld heel belangrijk voor de gezondheidszorg.”
Wat heb je geleerd uit dit alles?
“Dat iets kleins heel belangrijk kan zijn. Neem de vergoeding voor coassistenten. Op de hele gezondheidzorg is dat klein. Artsen goed opleiden is essentieel. Je wil een arts die tegen stress kan, die de tijd voor je neemt. Hoe leer je dat als de stress al hoog is omdat je niet weet hoe je moet rondkomen? Artsen leren zorgen voor anderen, maar leren niet voor zichzelf te zorgen. We luisteren niet naar het advies dat we zelf geven. Dat wel leren kan volgens mij pas als je coassistenten daar de ruimte voor geeft door ze die vergoeding te geven. Een goede arts word je onder goede omstandigheden.”
Wat vind je van je nominatie?
“Ik vind het een hele grote eer en ben ook trots, maar ik was eerst verbaasd. Ik doe gewoon wat ik leuk en belangrijk vind. Dat studenten zich daardoor gesteund voelen. Ja, dat is waarvoor ik het doe.”
Vertel ons iets wat niemand over je weet.
“Ik kan niet tegen de aanblik van mijn eigen bloed, ga altijd neer als ik bloed laat prikken. Eén keer heb ik bloed gedoneerd bij de bloedbank. Toen heb ik het volgehouden tot de zak vol was, en viel ik alsnog flauw.”
De verkiezing voor de Student van het Jaar wordt georganiseerd door Studium Generale en Erasmus Magazine. De jury heeft de finalisten gekozen uit 104 nominaties. Vanaf 11 mei kun je stemmen op een van de studenten. Naast de online stemronde zijn nog twee stemrondes: de jury stemt nog een keer en de laatste stemoptie is in de zaal op 31 mei.
