In tegenstelling tot de twee vorige edities was er weinig vreugde maar waren er vooral gemengde gevoelens bij de winnaar van Student van het Jaar award. Mohammed, oorspronkelijk afkomstig uit Gaza en nu student Geneeskunde aan het Erasmus MC, was genomineerd vanwege zijn inzet voor Palestijnse studenten in Nederland en in Gaza. Hij was emotioneel toen hem gevraagd werd naar zijn gevoelens over de nominatie. “Het is niet bijzonder wat ik doe, het zou normaal moeten zijn. Ik doe het omwille van mijn volk, omwille van de menselijkheid en het humanitair recht.”
Chille deuntjes

De Student van het Jaar-liveshow, voor de derde keer georganiseerd door EM en Studium Generale in het Paviljoen, begon met enthousiasme over de student die in vol ornaat als Desiderius Erasmus bij de ingang stond. Mensen die een plekje zochten werden begroet met chille deuntjes van de studentenband Empa Nadas en de schemerige verlichting van het versierde podium. Na ‘doedelzak Richard’ en het menselijke standbeeld Erasmus liepen alle kandidaten naar hun zitplaatsen op de eerste rij, gevolgd door het vrolijke geklap van het publiek. David Boeren en Tessa Hofland presenteerden de liveshow en spoorden de kandidaten aan om op de eerste rij te komen zitten en vervolgens om een voor een naar het podium te komen.
Het programma van de liveshow bestond verder uit een optreden van EURvision-winnares Christina met een zelfgeschreven nummer. “Ik denk dat mijn vijftienjarige zelf trots zou zijn”, zegt Christina, die het liedje op die leeftijd schreef. De geneeskundestudente Noor Willemijn de Wijs werd verwelkomd op het podium om haar eigen gedichten ten gehore te brengen.
Uitmuntende genomineerden
“Ze zijn allemaal op een andere manier uitmuntend”, zei Robert Dur, hoogleraar aan de Erasmus School of Economics, als jurylid over de genomineerden. Hij omschreef dat het moeilijk was om een winnaar te kiezen omdat de genomineerden allemaal ’toekomstige wereldleiders’ zijn.












Toespraak vol emoties
Tessa en David testten het geduld van het publiek met tromgeroffel van de band, om uiteindelijk de winnaar van de student van het jaar aan te kondigen: Mohammed Shamallakh. Na een paar momenten van sprakeloosheid en emotie wendde Mohammed zich tot het publiek. “Bedankt dat jullie hier zijn, dit is belangrijk voor mij en voor alle goede doelen die hier door de genomineerden werden gepresenteerd, dit betekent heel veel”, en om met een lichtere noot te eindigen: ‘stay fabulous’.
Hassnae Boubrik, de winnares van de Student of the Year van vorig jaar, kwam naar het podium en sprak alle genomineerden toe met de woorden: “Ik ben zo trots op jullie.”
Was er ooit enige twijfel over wie deze verkiezing zou winnen? Alles staat tegenwoordig in het teken van Gaza, Gaza, Gaza, toen ik de genomineerden zag wist ik dan ook al direct dat Mr. Gaza zou winnen. Toch jammer om te zien dat die voorspelling uit is gekomen en ook deze verkiezing nu gepolitiseerd is.
Ik denk dat je niet echt begrijpt waarom hij heeft gewonnen. Hij heeft 35 familieleden verloren, zijn geboorte stad ligt in puin, en in plaats van stilzitten heeft hij zijn mouwen opgestroopt en zet hij zich met veel energie in voor de slachtoffers van de genocide. Daarnaast is hij hier pas vier jaar en doet hij dit allemaal naast een studie geneeskunde en zijn werk. Dat is voor vele studenten inspirerend. Dat jij dat niet begrijpt zegt veel over jou en weinig over de verkiezing of over hem.
Wat gek dat de reactie hierboven stelt dat de verkiezing gepolitiseerd is, het is immers een verkiezing over sociale inzet en betrokkenheid. Jammer dat diegene geen enkel empathisch vermogen heeft om zich betrokken te voelen bij de 36.000 doden van een genocide en de 80.000 gewonden. Trots op Mohammed!
Reageren niet meer mogelijk.