Wensboom op de campus bij actie voor studenten in Iran

Psychologiestudent Forough Hatami organiseert de actie. Ze komt zelf uit Iran, net als medeorganisator Aura* . Hun vaders hebben vastgezeten in Iran en zijn als politiek vluchteling naar Nederland gekomen. “Er staan hier veel studenten met een persoonlijk verhaal”, Hatami wijst naar een medestudent die vrienden is verloren tijdens de protesten in Iran. “We willen ervoor zorgen dat mensen weten wat er speelt.”

De rozen die uitgedeeld worden staan symbool voor de mensen die onderdrukt worden. “Wit voor de doden, en rood voor de mensen die nog leven. Maar we hebben er ook andere kleuren bij gestopt.” De andere kleuren zijn ter nagedachtenis van een jongetje dat tijdens een protest in Iran per ongeluk werd gedood. “Hij bad altijd tot de God van de regenboog”, legt Hatami uit. Er ligt een foto van het jongetje op de grond, samen met andere affiches ter nagedachtenis van mensen die zijn omgekomen.

Aan een boom hangen kaartjes met vredeswensen. De actie is rond de lunch pas net van start, maar de boom hangt al helemaal vol.  “Studenten kunnen hier de hele dag hun steun betuigen aan de studenten en mensen in Iran”, vertelt Aura.

Ook de Iraanse psychologiestudent Sepehr Tabatabaei hangt een kaartje aan de boom, samen met zijn Poolse medestudent Julia Kubiak. “Er staat ‘women, life, freedom’ in de drie talen die wij kennen, namelijk Engels, Pools en Perzisch”, vertelt Sepehr. Beiden zijn blij dat de actie is opgezet. “Alleen al de spandoeken en plaatjes zorgen ervoor dat studenten erover gaan nadenken en beseffen hoeveel vrijheid we hier wel niet hebben,” zegt Kubiak. De familie van Tabatabaei woont in Iran. Hij heeft vanuit hier veel contact met ze. “Het is erg mooi om te zien dat we hier gewoon deze actie kunnen houden. Het is een verademing.”

Promovendus Marcelo Malbec heeft ook een kaartje aan de boom gehangen. Hij komt uit Chili maar voelt zich verbonden met de situatie in Iran. “In Chili hebben we ook veel onderdrukking gekend, ik hoop op een mooiere toekomst.” Dat is waar alle studenten die vandaag bij elkaar zijn op hopen. Aura weet zelfs al hoe ze hieraan bij wil dragen: “Ik ben van plan terug te gaan, en het mooie wat we hier hebben geleerd, de vrijheid, mee terug te nemen naar Iran.”