Het depot, inmiddels een architectuur-icoon van Rotterdam, werd geopend in 2021 en doet dienst als publiek toegankelijk kunstdepot tijdens de renovatie van Museum Boijmans van Beuningen. De rondleiding begint in het Atrium, de centrale ruimte van het depot. Als je daar omhoogkijkt zie je het 40 meter hoge dak van het gebouw. Tussendoor doorkruisen zigzaggende trappen de ruimte, op een manier die studenten doet denken aan ‘Zweinstein’ of aan een ‘LSD-trip’. De trappen en zwevende vitrines zijn ontworpen door kunstenaar Marieke van Diemen.

Tot nadenken stemmend
Als de studenten de trappen oplopen, zien ze door glazen wanden in de verschillende compartimenten een glimp van de museumcollectie. Hun smaak in kunst loopt behoorlijk uiteen. Sommigen houden van oude schilderijen, terwijl anderen die saai vinden en de voorkeur geven aan moderne kunst. “Ik hou van moderne kunstwerken waarbij je moet nadenken over wat ze betekenen”, zegt Tsvetelina Terzieva (student Media & Creative Industries, 22). Voor anderen is de enige vereiste dat een kunstwerk er ‘mooi moet uitzien’.
In het depot zijn de kunstwerken in de compartimenten niet ingedeeld naar tijdsperiode, maar op basis van de vereiste klimaatomstandigheden. Het doel van een opslagruimte is namelijk om de kunstwerken zo lang mogelijk in goede staat te houden en te voorkomen dat ze door licht en warmte sneller achteruitgaan. Daarom zit er een tijdschakelaar op het licht in de compartimenten. Dat betekent dat de studenten het licht steeds weer opnieuw moeten aandoen om iets te kunnen zien.
Eerst de achterkant

Verderop, bij Galerie I, maken de studenten kennis met een nieuwe tentoonstellingswijze waarmee Boijmans momenteel experimenteert. Bezoekers kijken gemiddeld ongeveer twee seconden naar een schilderij. Om hier wat aan te doen, heeft het museum de schilderijen opgehangen aan glazen wanden zodat hun achterkant zichtbaar is.
Als bezoekers de ruimte betreden zien ze eerst de achterkant van de schilderijen. Daarop staat allerlei informatie gekrabbeld die de kijker ertoe aanzet het kunstwerk eens nader en langer te bekijken. Gids Mirjam Martens van het Boijmans legt uit dat bezoekers nu een stuk langer naar de schilderijen kijken. “Eerst lezen ze wat er op de achterkant staat, vervolgens bekijken ze de voorkant en dan lopen ze weer terug naar de achterkant. Dat is een enorme verandering.”

Werken als een art handler
Tijdens de workshop krijgen de studenten kunstobjecten die in noppenfolie zijn gewikkeld. Ze moeten de objecten voorzichtig uitpakken, opmeten, hun uiterlijk beschrijven, een risicobeoordeling maken en vervolgens weer inpakken.
Rechtenstudent Adina Habegger (Rechten, 25) was na de rondleiding heel blij. “Ik vond het gebouw er aan de buitenkant al interessant uitzien en ik ben blij dat ik het vandaag heb kunnen bezoeken.” Voor Tsvetelina was de rondleiding een mooie kans voor een goedkoop bezoek aan Boijmans. “Ik wilde specifiek naar dit museum en toen zag ik bij toeval online dat deze rondleiding werd aangeboden, tegen een prima prijs vond ik.”
Restauratievideo’s
Voor de meeste studenten was dit hun eerste bezoek aan Boijmans. Ze wilden allemaal meer weten over kunst. Sophie van Roosmalen (Economie en Bedrijfskunde, 22) vertelt dat ze tijdens de pandemie keek naar video’s over kunstrestauratie. Ze vindt het heel interessant om achter de schermen te zien hoe dat allemaal in zijn werk gaat. “En ik vond het een fijne afwisseling van mijn studie”, voegt ze eraan toe.
De bezoekfrequentie van musea loopt onder de studenten uiteen. “Vorige maand ben ik er niet aan toegekomen omdat ik het druk had met mijn studie maar normaal gesproken ga ik elke maand naar een museum”, aldus Lot ter Riet (19), student Geneeskunde en kunstliefhebber. Greta Garber (rechtenstudent, 23) zegt dat ze niet heel vaak een museum bezoekt. “Mijn vrienden zijn niet zo geïnteresseerd in musea en ik ga meestal niet in mijn eentje naar een museum.”
Het event werd georganiseerd door Studium Generale in samenwerking met het educatieteam van Boijmans.
Waarom we elke dag in de rechtszaal zitten bij Fouad L.
De meeste journalistieke producties bij EM zijn te categoriseren in twee versnellingen:…