Vragen over haar studie Gezondheidswetenschappen stelt Kyra Mulders (23) bij die faculteit, over studie nummer twee Filosofie stelt ze bij een andere faculteit, over de campus bij weer een andere afdeling, over evenementen bij studenten- en studieverenigingen bij die organisaties. En wie helpt haar als een lift stuk is? Als Kyra tegen een probleem aanloopt, moet ze zelf achter de oplossing aan. Voor ze het kan aankaarten, moet ze uitvogelen bij welke afdeling ze moet zijn. “De universiteit is zo gefragmenteerd. Iemand van hogerop zou het overzicht moeten hebben”, vindt de student Filosofie en Gezondheidswetenschappen. “Misschien wordt de universiteit dan een betere plek voor studenten met een functiebeperking.”
Een toegankelijkere campus is haalbaar, vindt Kyra. Ze denkt mee over oplossingen, maar soms wil ze ‘gewoon’ aansluiten bij een uitje van de studievereniging. “Die waren boven bij Mooie Boules of op het strand, dus helaas niet toegankelijk voor mij. Daar mag wel iets meer rekening mee gehouden worden.” Als Kyra iets aankaart en het wordt opgepakt, komt er vaak een ad-hocoplossing. Zo is de stoep voor het Baylegebouw, waar Kyra stage loopt, opnieuw gelegd, maar nu is de opgang ‘gevaarlijk schuin’. “Daarom denk ik dat één iemand het overzicht moet hebben over projecten ter verbetering van toegankelijkheid. Hopelijk wordt zoiets dan in één keer goed gedaan. De universiteit is nu te gefragmenteerd om écht toegankelijk te worden.”
Bewuster
We halen koffie op de zevende verdieping van Bayle, want daar is de koffie beter, zegt Kyra. Terug op de net zo paarse zesde verdieping valt op dat alle tussendeuren op de gang openstaan. “Dat is voor mij”, legt Kyra uit. “Ik krijg ze niet open, omdat ze zo zwaar zijn. Mensen op deze campus zijn zich steeds bewuster van dit soort problemen. Vier jaar terug was toegankelijkheid nog heel erg bijzaak, ook onder studenten. Ik word niet meer gek aangekeken als ik om hulp vraag en niet meer uitgescholden als ik vraag of studenten hun fiets niet voor de helling naar de stoep willen zetten.”
Of ze een bijdrage leverde aan die bewustwording, durft de bescheiden Kyra niet te zeggen. In december 2021 vertelde ze dat ‘de campus een ware hel is voor mensen in een rolstoel’. Dat ze zich durfde uit te spreken, werd beloond met een nominatie voor de Student van het Jaar-verkiezing.
Boos
“Er is nog genoeg om kritisch op te zijn”, zegt Kyra. Zo was ze eens een middag woest tijdens haar stage. Ze doet onderzoek naar hoe studenten met fysieke beperkingen het hoger onderwijs ervaren. “Ik ontdekte toen dat alle individuele voorzieningen waar studenten met fysieke beperkingen recht op hebben vervallen na ons dertigste. Alles, van vervoer naar de campus of speciale software tot doventolken bij colleges. Dit wordt vanuit het UWV geregeld. Het is dus een landelijke regel. Als je na een bepaalde leeftijd geen masterstudie kunt doen, dan heb je toch geen gelijkheid van kansen?”
Belangrijk
Tips voor de universiteit heeft Kyra genoeg. Ze komt nog eens terug op de geframenteerde universiteit. Heel concreet kan de universiteit al twee dingen aanpakken, zegt ze. De eerste: geef informatie over voorzieningen, over roosters, over de afdeling Studeren met een Functiebeperking ook aan masterstudenten. “Bij de start van je bachelor wordt van alles uitgelegd, dat is vaak niet zo bij de master. Dat blijkt uit mijn stageonderzoek. Het gebrek aan informatie is heel verwarrend als je wisselt van universiteit, maar ook als je alleen van faculteit wisselt.”
Nummer twee: zorg dat studenten met een functiebeperking alle voorzieningen ook krijgen bij de start van een tweede studie. “Toen ik begon bij Filosofie moest ik alles opnieuw aanvragen. Ik wist drie jaar na de start van de eerste studie niet meer welke voorzieningen ik allemaal had.”
De vijf studenten die EM dit jaar volgt hebben allerlei ideeën voor beter onderwijs voor studenten met een functiebeperking. Daar vertellen ze deze maand over. Half juli reageert rector magnificus Annelien Bredenoord op de ervaringen en suggesties die zij het afgelopen jaar deelden.
