Terwijl Sandra naar het Van der Gootgebouw liep voor haar laatste tentamen van het semester, maakte een studiegenoot een grappig bedoelde opmerking over de invasie die net in Oekraïne had plaatsgevonden: “Waarom ben je zo gestrest? Dit is misschien wel ons laatste examen ooit.” Sandra, zelf Pools, was echter zeer geraakt door de oorlog. Dit was voor haar geen lachertje.
Na haar tentamen ging Sandra met haar tante – die toevallig ook haar baas is – naar Zeeland en daar dachten ze na over hoe ze ook een hulpactie op touw konden zetten zoals hun vrienden en familie die op dat moment in Polen organiseerden.
Studium Generale en EM zoeken de Student van het Jaar. Niet iemand die uitblonk met hoge cijfers of extra veel behaalde studiepunten, maar een student die zich onbaatzuchtig heeft ingezet voor anderen. Dit kan binnen de studie, buiten de studie, in het verenigingsleven, op persoonlijke titel of heel iets anders zijn. De stembussen zijn nu open!
De Instagrampost
Aanvankelijk hadden ze een campagne voor ogen voor de Poolse klanten van hun bedrijf, maar een Instagram-post van Sandra schopte dat plan volledig in de war. “Morgen zet ik een grote doos op de begane grond van Polak, waar je tot donderdag goederen kunt doneren”, schreef ze. “Ik zal het allemaal met de auto ophalen om het van de campus naar Polen te brengen.”
Sandra werd de volgende ochtend wakker met tientallen shares en berichten. “Fuck, ze gaan me van de uni schoppen”, vreesde Sandra destijds. Nu: “Ik had niemand van Erasmus gevraagd of dit mocht, want ik had nooit gedacht dat het zo groot zou worden. Ik was zo gestrest.”
Ondanks dat haar post viral ging, twijfelde Sandra nog steeds of studenten zouden doneren. Dus voordat ze haar doos in Polak neerzette, haalde ze zelf wat spullen bij de Spar. Dan zou de doos wat voller lijken. Al snel bleek dat dit totaal onnodig was, want voor ze het wist, namen stapels dozen met hulpgoederen de benedenverdieping van Polak in.
In de schijnwerpers
Sandra ontving tijdens en na het verloop van de actie talloze bedankjes en felicitaties. Toch houdt ze er niet van om ‘in de schijnwerpers’ te staan, bekent ze. “Ik besefte dat toen ik mijn eerste werkgroep Academische Vaardigheden had en het meisje dat de presentielijst controleerde mijn naam zag en zei: ‘Oh mijn god, is dit die Sandra?!’ Ik had zoiets van ‘fuck, dit is echt erg'”, lacht ze. “Vanaf het begin voelde die aandacht heel raar. Nu met de nominatie voor Student van het Jaar voelt één kant van mij zich echt gewaardeerd en vereerd, maar ik heb altijd andere kant die zegt dat ik het niet alleen was. Alle mensen die hebben geholpen zouden de prijs moeten krijgen. Zonder de onbetaalbare steun van de Oost-Europese studentenvereniging en alle studentenvrijwilligers was dit initiatief niet mogelijk geweest.”
Leer Sandra op een andere manier kennen:
Leuk feitje? “Ik kan van geen enkel liedje de tekst onthouden. Mensen lachten me daarom uit tijdens de cantus van de Eurekaweek. Ik bewoog gewoon mijn mond en hield me vast aan dat boekje met songteksten alsof ik in de kerk zat.”
Favoriete kleur? “Koninklijk groen. Er zijn veel gave Instagram-outfits met die kleur.”
Favoriete boek? “Principles van Ray Dalio. De auteur legt de onconventionele principes uit die hij heeft gebruikt om buitengewone resultaten te bereiken, zowel in het leven als in het bedrijfsleven. Het is een boek waar je een paar keer in je leven naar terug moet grijpen.”
Heb je huisdieren? ‘Mijn hond Pusia. Ik heb haar een naam gegeven toen ik 7 was, dus ik wist toen nog niet dat haar naam klonk als ‘pussy’.”
Waarom we elke dag in de rechtszaal zitten bij Fouad L.
De meeste journalistieke producties bij EM zijn te categoriseren in twee versnellingen:…