‘Soms moet je gewoon lastig zijn’

Als voorzitter van de Erasmus Sustainability Hub had Ege een functie bij het Sustainability Liaison Network, een nieuw opgericht netwerk voor facultaire vertegenwoordigers om duurzaamheidskwesties en -oplossingen te bespreken. Van de twintig faculteitsvertegenwoordigers was Ege de enige student. Tijdens een van deze vergaderingen trok een faculteitslid de betrokkenheid van studenten bij duurzaamheidsinitiatieven in twijfel en kleineerde hij hun acties omdat ze ‘elke drie jaar afstuderen’. “Ik had het gevoel dat de studenten, de Erasmiaanse gemeenschap, de universiteit moest aansporen”, bekent Ege.

“Er zijn zoveel verschillende inspanningen op het gebied van duurzaamheid van verschillende studentenverenigingen, maar ze staan ​​alle los van elkaar. De impact die we maakten was erg klein. Daarom hebben we als groep verenigingen deze petitie in het leven geroepen.” Sinds de publicatie en tot aan het schrijven van dit artikel is de petitie al meer dan vijfhonderd keer ondertekend. Aangezien de campagne door de oorlog in Oekraïne weinig promotie heeft gekregen, ziet Ege deze cijfers als een ‘goed teken’.

Het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit heeft de indieners van de petitie nog geen officiële reactie gegeven. Drie van de vijftien actiepunten zijn echter al gedeeltelijk uitgevoerd. Een proefprogramma voor herbruikbare bekers, dat in eerste instantie uitgevoerd zou worden in slechts één restaurant, wordt uitgebreid naar alle restaurants en cateringdiensten die op de campus warme dranken verkopen. Het bureau Persvoorlichting van de EUR maakte bekend dat de pilot komend studiejaar van start gaat en een looptijd heeft van drie maanden.

Een ander actiepunt dat in ieder geval wordt onderzocht, betreft Ecosia, een non-profitzoekmachine, die de advertentie-inkomsten gebruikt voor herbebossingsacties over de hele wereld. Naar aanleiding van de petitie is de EUR nu begonnen met het ‘verkennen van de mogelijkheden’ om Ecosia tot de standaardzoekmachine op alle universitaire computers te maken. Er is nog geen officiële datum vastgesteld voor de implementatie ervan.

Op campus Woudestein zijn vier nieuwe vulsystemen voor waterflessen geplaatst. Ege vindt dat echter onvoldoende. “Vier is niet genoeg voor een universiteit met duizenden studenten en medewerkers. Alle machines staan buiten. In het Nederlandse weer, bijvoorbeeld als het sneeuwt, ga je niet naar buiten gaan om je waterfles te vullen. Zo worden we gedwongen, en ik zie het elke dag, dat mensen hun waterflesjes vullen bij de kranen in de toiletten. Dit is niet erg hygiënisch. Daarom hebben we meer watervulpunten nodig in de gebouwen, net als in Polak.”

Gevraagd naar de redenering achter actiepunt vijf, dat streeft naar een CO2-neutrale campus in 2027, verwijst Ege naar het onderzoek van de European Geosciences Union over het ‘point of no return’ voor 2035. “We wilden de Erasmus Universiteit vijf jaar geven. Het is zeer ambitieus en wellicht niet haalbaar. Maar we wilden in ieder geval zien met wat voor plan ze konden komen. Op dit moment ligt er helemaal geen plan, dus dat is nog erger. Ik geloof dat je soms lastig moet zijn. Om zaken te versnellen en te laten zien dat ze urgent zijn. Ik hoop dat we dat met de petitie hebben bereikt.”

Maar duurzaamheid gaat niet alleen over milieubewustzijn. Geïnspireerd door de antwoorden die ESH op het feedbackformulier kreeg, werden ook maatschappelijk duurzame acties in de petitie opgenomen. “Sociale duurzaamheid, zoals gelijkheid en toegankelijkheid, maken deel uit van duurzaamheid. Je krijgt geen duurzame planeet zonder duurzame systemen”, legt Ege uit.

“Deze eisen tonen hoe de toekomst eruit zal zien, in wat voor soort gemeenschappen we wonen. Dus als we willen dat onze universiteit een voorloper is, moeten wij deze veranderingen stimuleren. Door deze petitie te steunen, dragen we ertoe bij dat de Erasmus Universiteit een van de eerste instellingen is die actie onderneemt op het gebied van duurzaamheid”, besluit Ege.