Kralingen is een beetje een bubbel, maar wel een erg gezellige

Kralingen, oh Kralingen, zijn villa’s en zijn plas. Ja Kralingen zal toch wel altijd blijven hoe het was. Het is wellicht de luidst meegezongen zin van het welbekende Rotterdamlied. En niet zonder reden: sinds jaar en dag is Kralingen de studentenwijk bij uitstek. Dicht bij de campus, midden in het studentenleven en vlak naast één van de mooiste stukjes natuur in Rotterdam. Wegen die voordelen op tegen de hoge huren en de aantrekkingskracht van andere stadsdelen?

Maayke van der Lelie is vorig jaar afgestudeerd in Communication and Media. De 22-jarige doet nu een tussenjaar en woont sinds drie jaar in Kralingen. Op deze zonnige, winderige donderdagmiddag zit ze op het terras van Il Capo in de Lusthofstraat. Ze woont om de hoek, dus ze wordt iedere vijf minuten door een bekende aangesproken. Lachend: “Het is net een dorp ja, zo vaak kom je hier bekenden tegen. Mijn huis is een gemengde groep met leden van Laurentius, RVSV, Skadi en mensen die niet bij een vereniging zitten. Mede daardoor heb ik een grote kring aan vrienden en kennissen. Plus: het haalt je een beetje de bubbel van je eigen vereniging uit, wat ook wel fijn is soms.”

Een kamer vinden in Kralingen was lastig, vertelt ze. Daarom woonde ze eerst een paar maanden noodgedwongen in West. In de zoektocht naar iets beters stuitte ze in een Facebookgroep op een bericht van een studiegenootje. “Ik ben puur en alleen op Facebook gegaan voor het vinden van een kamer, en had mazzel dat ik precies dat bericht van mijn studiegenote zag.”

De huur is met 490 euro per maand aan de prijzige kant. “Maar prima betaalbaar met mijn bijbaantjes bij de GGD en als oppas. Wat ik ervoor terugkrijg, is het dubbel en dwars waard.” Ze heeft een ruime kamer, gemeenschappelijke woonkamer en een tuin, maar is vooral enthousiast over de wijk. “Ik kan me eigenlijk geen betere plek voorstellen. Uni, sociëteit, kroegjes, restaurantjes, natuur, allemaal om de hoek. Als we met de jaarclub van Laurentius afspreken, kunnen we eigenlijk altijd bij mij terecht. Een paar clubgenootjes wonen in Prinsenland, een paar in Noord, dus Kralingen is voor iedereen makkelijk aan te fietsen.”

Na de koffie vertelt Maayke, wandelend door de Lusthofstraat, hoe het tijdens het afgelopen coronajaar was om in Kralingen te wonen. Was het met een gesloten universiteit, sociëteit en kroegjes nog wel zo leuk? “Het was natuurlijk even anders, maar vanwege mijn tussenjaar had ik niet de struggles van het online studeren die ik bij mijn huisgenoten zag. Ook het sociaal isolement viel mee: veel vrienden wonen in de wijk, dus kwam ik continu bekenden tegen. Vooral in de Albert Heijn hier, die werd een soort vaste ontmoetingsplek. Iedereen was non-stop boodschappen aan het doen! Soms kwam je wel drie keer per dag dezelfde mensen tegen, omdat je iets was vergeten of je je gewoon verveelde.”

Dat de Kralingse Plas dichtbij is, bleek het afgelopen jaar een mooie bijkomstigheid. De groene oase ten noorden van de wijk is voor menig student de perfecte plek om van een barbecue en een biertje te genieten, zeker op zonnige dagen. Op drie minuten fietsen van Maaykes huis ligt de uitgestrekte watervlakte.

“Of het nu voor een lawa [lange wandeling, red.], kowa [korte wandeling, red.], een rondje skeeleren of gewoon chillen is: ik ben hier doorgaans twee of drie keer per week te vinden. Als mijn ouders langskomen en ik ze meeneem naar de plas, hebben zij ook het gevoel dat ik helemaal niet in de stad woon. Geen herrie, geen auto’s. Alsof je in een dorpje naast het bos woont. Ik hou wel van die rust. Pas als ik ga winkelen in het centrum en langs de Blaak fiets realiseer ik me: oh ja, het is hier tantoedruk. Af en toe ook fijn, maar wel een wereld van verschil.”

Van de plas is het een paar minuutjes fietsen naar Oostplein, waar een handjevol studentikoze kroegen de sfeer bepaalt. Eenmaal aangekomen naast de iconische, houten façade van de Locus Publicus gaat het gesprek richting eventuele nadelen van wonen in Kralingen. Geen makkelijke vraag, blijkt uit de peinzende blik van Maayke. “Tsja, even denken… De bewoners komen eigenlijk maar in twee smaken: student of rijk. Daardoor zijn de winkels prijzig, dus dat zou beter kunnen. Qua wonen kan het namelijk in principe ook betaalbaar via Stadswonen of SSH, al zijn die wachtlijsten niet mals.”

Eigenlijk heeft Maayke alles wat ze nodig heeft in Kralingen. “Ik ga doorgaans naar de kroeg [de sociëteit, red.] of bijvoorbeeld hier bij Oostplein wat drinken. Als je niet bij een vereniging zit en vaker in de stad gaat stappen, is het een stukje fietsen. Voor een ander zal Kralingen dus niet vanzelfsprekend de beste wijk zijn, maar voor mij is het echt perfect. Het is niet zo dat ik de rest van de stad vermijd, maar eigenlijk speelt alles zich hier af: van werk tot vrienden en vrije tijd. Soms kom ik wekenlang de wijk niet uit.”

Met een grote glimlach voegt ze eraan toe: “Kralingen is een beetje een bubbel, maar wel een heel gezellige. Ik zit hier aankomend jaar tijdens mijn master nog wel even goed.”