Zes onderzoekers ontvangen van onderzoeksfinancier NWO ieder een Vidi-beurs ter waarde van 8 ton. In totaal deden dit jaar 571 onderzoekers een aanvraag, en werden slechts 86 aanvragen gehonoreerd. Een slagingspercentage van 15 procent. De onderzoekers die hun aanvraag toegekend zagen kunnen de komende vijf jaar een eigen, vernieuwende onderzoekslijn ontwikkelen en een onderzoeksgroep opzetten.
Van stereotypen tot hersenonderzoek
De Rotterdamse laureaten gaan met het geldbedrag onderzoek doen naar onder meer raciale stereotypen in de voetbaljournalistiek (Jacco van Sterkenburg, ESHCC), naar identieke standpunten van politieke tegenpolen (Willem de Koster, ESSB), naar de doorbloeding van de hartspier (Rik Vos, Erasmus MC), naar de rol van het enzym CAMK2 in hersenontwikkeling (Geeske van Woerden, Erasmus MC), naar het effect van virussen op de hersenen (Debby van Riel, Erasmus MC) en naar interventies bij crimineel gedrag (Olivier Marie, ESE).
Slagingspercentage laag
De slagingskans voor de Vidi-beurzen lag met 15 procent bijzonder laag dit jaar. Vooral in de geesteswetenschappen was het moeilijk om een beurs te bemachtigen: negen van de 91 indieners kregen uiteindelijk geld van de wetenschapsfinancier, dus de kans was kleiner dan één op tien.
“Het honoreringspercentage in de geesteswetenschappen ligt deze keer inderdaad lager dan in de voorgaande jaren”, bevestigt een woordvoerder van NWO. “Dit komt doordat het aantal aanvragen is toegenomen, bij gelijkblijvend budget.”
In andere vakgebieden was de slaagkans groter. In de medische wetenschappen heeft bijna één op de vijf aanvragers (18 procent) een Vidi-beurs bemachtigd en dat geldt ook voor aanvragers in de exacte disciplines en natuurwetenschappen.
Nieuwe methode moet soelaas bieden
Het zou weleens de laatste keer kunnen zijn dat de slaagkans zo laag ligt. De aanvraagdruk bij NWO is al jaren onderwerp van gesprek en de wetenschapsfinancier heeft plannen om deze druk te verlichten.
De belangrijkste aanpassing: aanvragers moeten voortaan een ‘inbeddingsgarantie’ hebben, de belofte van een universiteit dat ze daar daadwerkelijk aan de slag kunnen met hun onderzoeksgeld. Tot nu toe waren subsidies uit de zogeheten Vernieuwingsimpuls (waar Vidi toe behoort) persoonsgebonden, dus laureaten waren niet geboden aan een specifieke universiteit.
“Een aanvrager krijgt geld van NWO en gaat daarna vaak shoppen bij de universiteiten”, stelde NWO-voorzitter Stan Gielen vorig jaar. “Als iemand aanklopt met een zak geld, dan zegt de universiteit natuurlijk: kom maar. Zo iemand wordt nooit geweigerd. Maar als het onderzoek is afgelopen en het is niet ingebed in de universiteit zelf, dan moet de wetenschapper weer weg. Dat leidt tot veel frustratie.”
Of het helpt, zal snel blijken: De deadline voor de volgende Vidi-ronde is in oktober van dit jaar.
