Grootste passie. “Ik heb altijd al van bewegen en optreden op een groot podium gehouden. Al op heel jonge leeftijd was ik gek op muziekvideo’s. Ik nam ze op en deed alle bewegingen die ik zag na. In de kleine plaats waar ik ben opgegroeid, een uur ten noorden van Praag, waren helaas niet veel mogelijkheden om te dansen en ik was een van de weinige kinderen op de dansschool die dansen als meer dan een hobby zag. Ik heb er veel vrienden gemaakt en zeker een hoop basiskennis en -vaardigheden opgedaan, maar ik had het gevoel dat ik me daar niet verder kon ontwikkelen.
Als ik de kans kreeg, ging ik naar danskampen om meer te leren, maar dat was altijd maar voor een korte periode in de zomer. Alles kwam in een stroomversnelling toen ik op 19-jarige leeftijd naar Praag verhuisde om mijn bachelor te gaan doen. Ik heb me toen ook aangemeld om auditie te doen bij de Dance Academy Prague. Uiteindelijk heb ik het hoogste wedstrijdteam gehaald. Ik ‘snakte’ naar nieuwe ervaringen en kansen in de grote stad en ben allerlei cursussen en klassen gaan volgen, van ballet tot streetdance. Ik begon op te vallen en werd gevraagd om te dansen, voor mode-gerelateerde opdrachten en later zelfs ook voor televisieprogramma’s en muziekvideo’s. Zo ben ik lid geworden van het professionele dansgezelschap ‘JAD Dance Company’.”
Studente, docente en danseres. “Tegelijkertijd deed ik ook een bachelor International Studies, een opleiding die heel erg op de opleiding Internationale Betrekkingen en Diplomatie lijkt. Hoewel ik mijn bachelor met succes heb afgerond, beviel de universiteit me niet echt. Het was een enorm brede en op de massa gerichte opleiding en ik was destijds voornamelijk met dansen bezig. Ik heb desondanks toch besloten om een master te gaan doen, omdat ik op zoek was naar een betere studie-ervaring, met een meer persoonlijke benadering. Bovendien ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in media, een branche waarin ik vanwege het dansen al de nodige ervaring heb opgedaan. Tijdens de masteropleiding heb ik geleerd om mijn tijd efficiënt in te delen, verschillende banen en studies met elkaar te combineren en daarin prioriteiten te stellen. Het was in het begin allemaal best wel lastig, aangezien ik drie maanden in Taiwan had gewoond voordat ik naar Rotterdam kwam. De mentaliteit in Taiwan is heel kalm en vredig, dus in mijn eerste maand in Nederland moest ik heel erg wennen aan een maatschappij die stressvoller en meer op concurrentie gericht is.
In Tsjechië ben ik begeleider van het juniorenteam van de Dance Academy Prague. We trainen doorgaans voor wedstrijden en hebben vorig jaar een enorm succes geboekt door het Tsjechische nationale danskampioenschap te winnen. Maar ik probeer ook hun persoonlijke ontwikkeling en individuele dansstijl te stimuleren. Als lid van de JAD Dance Company doe ik ook commerciële optredens.”
Dans in Rotterdam. “Er is hier een hele goede dansstudio, ‘Hip Hop Huis’, waar enkele van de beste streetdancers van Europa lesgeven, wat me enorm fascineert. Ik ga vaak naar de evenementen die daar worden georganiseerd, maar ik houd ook heel erg van de clubscene in Rotterdam. Sinds mijn komst in januari ben ik in dansbaar café MONO en jazzbar BIRD geweest, waar ze hele goed house en funk draaien. De Suicide Club, een bar op het dak van het Groot Handelsgebouw, is ook heel erg leuk, maar iets chiquer.”
