Focus op de wedstrijd!

Snel wordt de bal naar de linkerkant van het veld gespeeld, rechtstreeks in de handen van een vrijstaande speelster in het groene shirt van Baros. Ze stapt terug achter de driepuntslijn, springt in de lucht en lanceert de bal met een achteloze polsbeweging. De bal baant zich een weg door de lucht en valt feilloos door het netje.

Zo zouden alle eerste punten van een basketbalwedstrijd eruit moeten zien. Dames 2 van EBV Baros Basketbal neemt het op tegen SBU uit Utrecht. De wedstrijd is nog maar net onderweg, maar in het veld barst het al van de spanning en energie. De coaches van beide teams schreeuwen de tactiek naar de speelsters. De reservebank van beide teams begroeten ieder gescoord punt met enthousiast gejuich en schreeuwen vol overgave “De-fence, De-fence, De-fence!” De hal vult zich met een kakofonie van geluid.

In de eerste helft van de wedstrijd heeft Baros voortdurend een relatief comfortabele voorsprong van zeven punten op SBU. Shooting guard Cornelia Louh (nummer 12) gaat vol overgave op de basket af, draait vervolgens soepel naar links weg van haar verdediger en scoort met een lay-up. Kort daarna heeft forward Priscilla Kluis (nummer 13) de bal. Ze houdt haar tegenstander even bezig, dribbelt één keer links langs een van haar teamgenotes die een “screen” voor haar zet en neemt het open schot.

De wedstrijd komt pas echt op gang in de tweede helft, wanneer alles begint te lukken bij SBU. SBU scherpt de verdediging aan en Baros komt steeds moeilijker tot scoren. Nummer 15 van Baros, Nikki Hal, begint het echter op haar heupen te krijgen en scoort er lustig op los onder het bord. Ook de toeschouwers beginnen zich te laten horen en juichen voor ieder punt van Baros.

Aan het begin van het vierde kwart zijn de compleet verschillende stijlen van de coaches van Baros en SBU goed zichtbaar. De hele wedstrijd moedigt de coach van Baros, Mannes Bijlmakers, zijn speelsters luidruchtig aan en wijst hij ze er steeds maar weer op dat ze ‘gefocust’ moeten blijven. De coach van SBU oogt een stuk kalmer. Hij vraagt time-outs aan waarin hij de tactiek op zijn whiteboard uitstippelt en maant zijn speelsters om kalm te blijven en hun krachten te bundelen.

Dat lijkt te werken. Met nog drie minuten en 45 seconden op de klok neemt SBU voor het eerst de leiding met een verre tweepunter. Van de gezichten van alle speelsters is de frustratie en uitputting af te lezen. Het zweet druipt eraf en de stemmen zijn hees van al het schreeuwen. Met nog maar één minuut op de klok kan Baros nog een laatste aanval opzetten om terug in de wedstrijd te komen. De bal wordt naar de linkerkant gespeeld, waar Kluis langs haar verdediger sprint, de bal soepel vangt en aanlegt voor een driepunter.

Alles lijkt zich in slow-motion af te spelen. Sommige speelsters staan vol verwachting van de bank op. Het gejuich van de toeschouwers verstomt eventjes en iedereen op en naast het veld kijkt hoe de bal vanaf zijn hoogste punt in de richting van de ring daalt.

Helaas voor Baros mist de bal het middelpunt van de ring en stuit met een boogje terug het veld in, recht in de handen van een wachtende speelster van SBU. Niet veel later eindigt de wedstrijd in een 54-63 overwinning voor het bezoekende team SBU.

Het lijkt een bittere pil voor de speelsters van dames 2, die bijna de hele wedstrijd voor hebben gestaan en pas in de laatste paar minuten op achterstand kwamen. Hal merkt op dat de overstap van SBU naar een zoneverdediging zowel de manier van aanvallen als de mentale toestand van haar team danig gefrustreerd heeft. De tactiek van het team tegen een zoneverdediging heet “lummeltje”. Priscilla legt uit dat “we hierbij eigenlijk de bal net zo lang heen en weer spelen op de kop van de bucket” totdat twee van hun speelsters tegenover één speelster van de tegenstander komen te staan. Hal en Kluis waren het op sommige momenten niet echt eens met de scheidsrechters. Vooral Kluis heeft hier een mening over: “Basketbal is voor een groot deel een mentaal spelletje. Het leek er soms op dat we niet alleen tegen het andere team speelden, maar ook tegen de scheidsrechters.”

Hal scoorde deze wedstrijd meer dan 18 punten. Op de vraag hoe ze zichzelf vond spelen en hoe ze de wedstrijd had ervaren, antwoordt ze nonchalant: “Het was voor mij een wedstrijd als alle andere.” Wat een geweldige speelster!

Ondanks het verlies kon ik uit de manier waarop de dames met elkaar omgingen duidelijk opmaken dat ze plezier hadden. Toen ze bij elkaar kwamen voor een teamfoto zag je dat ze voor de shots allemaal verschillende poses aannamen en met elkaar aan het dollen waren.

“We hebben gewoon een leuk team… we zijn lekker energiek. Als je persoonlijk goed met elkaar kunt opschieten, dan kun je de bewegingen van de ander ook makkelijker inschatten. Ook buiten het veld hebben de speelsters een hechte band. Iedere maand gaat het team uit eten en regelmatig wordt er wat gedronken. Het team heeft ook een zogenaamd buddysysteem, waarbij een speelster een andere speelster van het team tips geeft en helpt.

Het team is een mix van oude en nieuwe speelsters uit voorgaande jaren en dit seizoen is veel aandacht besteed aan het analyseren van de sterke kanten van de verschillende speelsters, van passen tot dribbelend aanvallen tot schieten, en het verwerken van deze sterke kanten in de algehele chemie van het team. Coach Bijlmakers speelt hierbij een cruciale rol. Hoewel hij op het veld zeer fel kan zijn, wordt hij door een van de speelsters een ‘schatje’ genoemd. Tijdens de wekelijkse trainingen brengt hij het team strategie en vaardigheden bij, waarbij hij vooral de nadruk op positiviteit legt.

Door een rare wending van het lot heeft dit team ook enkele voormalige rivalen in zijn gelederen. Hal, Kluis en Liesje Josefina speelden vroeger, toen ze jonger waren, allemaal in andere teams en namen het geregeld tegen elkaar op. Bij Baros spelen ze nu allemaal samen in één team en geleidelijk aan zijn ze van vijanden uitgegroeid tot teamgenotes en vriendinnen.

Dames 2 staat momenteel derde van de acht teams in hun competitie. Hun doelstelling voor de rest van het seizoen is het overwinnen van een van hun grootste uitdagingen: positief blijven. Dat heeft dit team zeker in zich. Het is een getalenteerd en taai team met een hoop verschillende soorten speelsters, aangevoerd door een gedreven coach. Het plan voor de volgende wedstrijd en alle wedstrijden daarna kan het beste worden samengevat met een van de favoriete uitspraken van Bijlmakers: “Focus op de wedstrijd!”