Het goede weer van de afgelopen weken (helaas is het weer even over) zorgde ervoor dat de Erasmus Plaza transformeerde tot de heuse universiteitsboulevard. Terwijl er groepsgewijs op de plaza van de zon genoten werd, er veelvuldig genipt werd van verfrissende frappucinos (met als enig nadeel dat je studieschuld daar nog sneller van stijgt dan van een avondje stappen), keurden we onze (niet altijd even) goed geklede medestudenten.
Het is overigens niet alleen het zonnige weer wat de campus tot zo’n fijne plek maakt. De campus is eindelijk écht een mooie plek geworden. Het heeft even geduurd, en het heeft een hoop centen aan gemeenschapsgeld gekost, maar dan heb je uiteindelijk ook wat. Zoals een volwaardige foodplaza waar je als student prima kan eten, een supermarkt waar je zo’n beetje alles kunt kopen wat je als student nodig hebt, en een moderne en frisse studieomgeving.
Want lange tijd was Woudestein lang niet zo stijlvol als nu. Toen ik hier aankwam, we spreken van 2011, was de campus van de Erasmus Universiteit slechts een handvol grijsgrauwe gebouwen zonder ziel. Het was hetzelfde jaar waarin Albron nog ‘floreerde’ als cateraar en als monopolist de ‘overheerlijke’ gerechten aan medewerkers en studenten mocht voorschotelen. In 2011 was de donkere universiteitsbibliotheek de ideale plek om binnen een half uur in slaap te vallen, louter en alleen vanwege het stoffige en slaapverwekkende interieur.
Nee, dan is 2016 nog niet zo’n slecht jaar om hier te studeren, zeker niet als het enige waarover te klagen is de kranen in Polak zijn (al dient gezegd: je kunt er nog geen plastic flesje water mee bijvullen). De Erasmus Plaza is dan ook uitgegroeid tot de plek waar ik het liefst ben als ik op de uni moet zijn. Ik heb het gevoel alsof deze plek een van de meest sociale gedeeltes van de campus is geworden. Met de komst van de Erasmus Plaza hebben we er als universiteit een ware axis academia bijgekregen, een centrale as van de campus waar alles om draait. Waar ik eerst mijn twijfels had bij de hele nieuwbouw op de campus, ben ik inmiddels louter positief over de transformatie die de campus in de afgelopen jaren heeft doorgemaakt. Misschien ligt de oorsprong van mijn eerdere negatieve houding dan ook meer in het feit de nieuwbouw ervoor heeft gezorgd dat ik zo’n vijf jaar lang tussen puinhopen, kaalslag en lawaai heb moeten zitten en dat nu de campus eindelijk vorm begint te krijgen, ik ga afstuderen. Ach ja, shit happens.
Wouter Meijer (23) is masterstudent Health Care Management.
