We arriveren tegelijk met mijn tante en haar gezin. Mijn neef zit achter het stuur. Hij moet minstens tien keer insteken terwijl zijn moeder hem paniekerig instrueert. Eenmaal binnen vindt na het begroeten vrij snel de scheiding tussen de volwassenen en de kinderen plaats, al is iedereen behalve mijn nichtje meerderjarig. In de zithoek krijgen we bakjes met paprikachips en stukjes Gelderse worst geserveerd. Mijn neef vraagt gelijk hoeveel en welke soorten bier zijn ingeslagen. Hij haalt voor iedereen flesjes en vertelt over een studiegenoot die een keer zo dronken was dat hij van de trap viel.
Het voorgerecht is kippensoep en wordt door mijn oom gepresenteerd met een matig Surinaams accent. Voor we aan tafel gaan haalt mijn neef nog wat bier. Zijn broertje drinkt zijn tweede flesje leeg en vertelt dat hij echt niks aan zijn opleiding doet en het alsnog makkelijk haalt. Mijn tante spreekt hem aan: “Lieverd, dit is al biertje twee hè!”
“Ja, ik kan tellen”, reageert hij.
Het hoofdgerecht is zoals beloofd roti, met daarnaast kippendijtjes en een salade met banaan. Ik speel via een Bluetooth-box Surinaamse kerstmuziek af. Mijn neef vertelt over een studiegenoot die een keer zo dronken was dat hij van zijn fiets af viel. Ondertussen inspecteert hij aandachtig het flesje bier van mijn broertje. Hij kijkt intens verward.
“Je ben nog niet halverwege met je tweede, joh! Ik heb m’n derde al op! Hoe wil jij je studietijd gaan overleven?!”
Na één hap roti stopt mijn jongere neef met eten. Hij is overweldigd door hoe pittig het is en raakt het niet meer aan. Mijn oom noemt alle verschillende soorten roti die hij heeft gemaakt. Mijn moeder onderbreekt hem: “Uiteraard, je beheerst twee recepten en je denkt dat je kan koken.” Mijn oom wisselt van onderwerp door mij te vragen of ik al een leuke meid mee naar huis heb genomen.
“Of een jongen, dat kan natuurlijk ook.”
Na het eten presenteren mijn broertje en ik de quiz. We vinden hem zelf een stuk grappiger dan de deelnemers. Vooral de grap dat mijn neef alleen accountancy is gaan studeren omdat hij dacht dat het zou zijn zoals de film The Accountant landt slecht. Achteraf berekenen we de scores en maken we de winnaars bekend. Mijn oom vraagt of hij zo nog even de antwoorden mag nalopen om de uitslag te controleren.
Onderweg naar de parkeerplaats vertelt mijn neef over een studiegenoot die een keer zo dronken was dat hij in een verkeerde trein was gestapt. Als we wegrijden zien we hun auto eindeloos steken om het parkeervak uit te komen.
Toch wel Parbo bier he!