De onderwijsdemonstratie op 25 november in Den Haag was een succes en bracht de politiek toch iets in beweging. Hoe anders verliep het protest op 14 november in Utrecht: deze demonstratie werd afgelast vanwege de dreiging van geweld door een groep Palestina-demonstranten. Een voorbeeld dat laat zien hoe het recht van demonstreren kan worden uitgehold door het gebruik van geweld.

Even daarvoor was duidelijk geworden dat gewelddadige protesten tegen de oorlog in Gaza in mei de Universiteit van Amsterdam 4,1 miljoen euro schade hebben opgeleverd. Geld dat de universiteit nu moet bezuinigen op het onderwijs en het onderzoek – boven op de kortingen vanuit de regering, waartegen het protest in Utrecht juist was gericht.

“Wie geweld pleegt, lokt geweld uit”, schreef Erasmus. In een verwijzing naar de woorden van Jezus Christus, die stelde dat wie het zwaard opneemt door het zwaard zal worden getroffen. De periode rond Kerst is er een om terug te kijken en wat mij de laatste tijd opviel is dat het gebruik van geweld vaker wordt geaccepteerd. Door protesterende boeren of gewelddadige klimaatactivisten, door anti-vaccinatiedemonstranten of pro-Palestinabetogers: van rechts tot links meenden sommige activisten dat geweld bij hun demonstraties legitiem was. Heel erg waren de razzia’s in november in Amsterdam tegen Joodse mensen. Het lijkt of het gebruik van geweld gewoner wordt en gezien wordt als een onderdeel van protestacties.

Het gebruik van geweld is niet progressief maar conservatief: in landen waar geweld gewoon is, zijn veelal vooruitstrevende mensen hiervan het slachtoffer. Demonstraties zijn onderdeel van het democratische debat en horen dan ook in alle openheid te worden gevoerd, niet verborgen achter gezichtsbedekking. Na de rellen ging de collegevoorzitter van de UvA in gesprek met mensen met bedekt gezicht. De boodschap die hij daarmee uitdroeg was verkeerd: namelijk dat het loont om door gebruik van geweld je politieke zin te krijgen. In mijn leven heb ik veel acties gevoerd en vaak geprobeerd de grenzen te verleggen: dat hoort bij het demonstratierecht. Het gebruik van geweld hoort daar echter niet bij en mag ook nooit worden geaccepteerd.

Het verzet van Erasmus tegen het gebruik van geweld was geen naïef idealisme, of halfzacht pacifisme, maar ingegeven door de ervaringen die hij had in een tijd van oorlog en religieuze strijd. Het voorkomen van geweld was voor de filosoof nodig om in vrijheid te kunnen leven. Het is belangrijk dat mensen strijden voor wat zij waardevol vinden en ook begrijpelijk als zij menen dat daarvoor andere opvattingen moeten wijken. Wat niet kan is dat mensen stellen dat daarbij geweld mag worden gebruikt, omdat daarmee de vrijheid van ons allemaal in het geding is.

Als iedereen met geweld het eigen gelijk wil opeisen zal niemand gelijk krijgen, meende Erasmus, omdat geweld leidt tot meer geweld. Geweld versterkt niet het demonstratierecht maar holt het uit. Plegen van geweld kan het vreedzaam gebruik van onze democratische rechten onmogelijk maken. Ik hoop in 2025 op een jaar vol met protestacties. Ook protest tegen geweldplegers die deze demonstraties willen kapen.

Ronald van Raak column3-Levien, Pauline

Lees meer

Pas op voor de academische echoput

Een hogere opleiding geeft je een bredere blik op de wereld, zo wil het vooroordeel:…

Lees 2 reacties