Heeft de universiteit inmiddels een duidelijk plan voor het toegankelijk maken van gebouwen?
Na de problemen bij Langeveld beloofde de universiteit een plan van aanpak op te stellen, wat gebruikt zou worden bij de renovatie van Tinbergen. Dat plan is op het moment van schrijven nog in ontwikkeling. Volgens een persvoorlichter van de universiteit gaat gebouwendienst Real Estate & Facilities daar dit jaar ‘volop mee aan de slag’. Maar het plan is dus niet af voordat de renovatie begint.
Bij de ontwikkeling van het plan van aanpak ‘betrekken we het IDEA Center (voor inclusie, diversiteit, gelijke kansen en toegankelijkheid), het team Studeren met een functiebeperking en Human Resources’, schrijft de persvoorlichter. Daarnaast volgt de universiteit een toegankelijkheidsnorm genaamd NEN-ISO 21542, waarin voorwaarden als de grootte en faciliteiten van een lift, de hoogte van een bedieningsknop of een bureau, de zwaarte van een deur, de stroefheid van een vloer en de minimale kleurcontrasten zijn vastgelegd. Deze normen zijn ook bij Langeveld gevolgd, dus geen garantie voor succes.
Wat ging er eigenlijk mis bij het Langeveldgebouw?
Bij Langeveld werden de normen bij de aanbesteding door de EUR opgesteld. De aannemer was vervolgens verantwoordelijk voor ontwerp en uitvoering. De EUR mocht volgens het contract pas na de oplevering van het gebouw controleren of het gebouw aan de gestelde normen voldeed, en dat bleek niet het geval.
Na de oplevering bleek al snel dat bijvoorbeeld rolstoelgebruikers er niet fatsoenlijk naar de wc konden, omdat die te klein waren. De deuren van de centrale hal naar de gangen bleken onderdeel van een brandscheiding, waardoor ze extra zwaar waren uitgevoerd en nauwelijks te openen voor iemand in een rolstoel. Voor mensen met een visuele beperking waren de grijze vloeren, grijze muren en grijze trappen een nachtmerrie: ze konden niet goed zien waar een traptrede begon en eindigde.
Sommige problemen waren niet meer te verhelpen. Daarom moeten nu bijvoorbeeld de zware deuren naar de gangen permanent open blijven staan, zodat rolstoelers erdoor kunnen.
Werden er studenten of medewerkers met een functiebeperking betrokken bij de ontwikkeling van de renovatieplannen voor Tinbergen?
Dat was de bedoeling, maar dat is niet gelukt. Real Estate heeft verschillende studenten en medewerkers met een functiebeperking benaderd. Daarmee wilde het een ‘evenwichtig samengestelde klankbordgroep’ formeren. “Dit is helaas niet gelukt doordat verschillende studenten aangaven dat ze het op zich wel zouden willen, maar er geen tijd voor hadden”, schrijft de persvoorlichter. Uiteindelijk is er in overleg met de beschikbare leden besloten om af te zien van een klankbordgroep, omdat de samenstelling niet evenwichtig zou zijn. Er waren bij de renovatieplannen dus geen mensen met een functiebeperking betrokken. Wel was er een werkgroep die de toegankelijkheid in de gaten hield, met daarin de architect, een externe expert toegankelijkheid, en medewerkers van de universiteit met kennis en ervaring op dit gebied.
Als het plan van aanpak nog niet definitief is en de renovatie al gaat beginnen, maakt de universiteit dan niet dezelfde fouten als bij Langeveld?
De persvoorlichter verwacht van niet, omdat het bouwproces dit keer heel anders is georganiseerd. “Bij de renovatie van het Tinbergengebouw is de EUR contractueel betrokken bij elk deel van het proces. In de ontwerpfase, waarbij de werkgroep toegankelijkheid betrokken is, kan dan worden bepaald of alles voldoet aan de NEN-ISO-norm. Zodra het project definitief is gegund aan een aannemer en die aan de bouw begint, zullen er regelmatig controlemomenten zijn om te kijken of alles volgens de plannen en dus ook de toegankelijkheidsnormen wordt uitgevoerd.”
