Deze onverwachte erkenning zette me aan het denken: zou het bereik van mijn columns misschien groter zijn dan het bereik van mijn wetenschappelijke publicaties? Op campus in ieder geval wel, lijkt het. De realisatie dat men mij wellicht eerder ziet als columnist dan als wetenschapper raakte een gevoelige snaar, omdat ik mezelf er (nog) niet in herkende.
Ik ben een wetenschapper die columns schrijft, geen columnist die wetenschap bedrijft. Hoewel je als wetenschapper of columnist in beide gevallen een schrijver, een analyticus en onderzoeker bent, zijn de doelen en methodes van wetenschappers en columnisten duidelijk uiteenlopend. Als wetenschapper streef ik naar objectiviteit en kennisvergroting, terwijl ik als columnist juist mijn subjectieve ervaringen deel en probeer te overtuigen.
Hoe langer ik erover denk, hoe meer vragen er opborrelen. Wie ben ik? En hoe zien anderen mij? Columnist, of wetenschapper: mijn identiteit lijkt telkens anders te zijn, afhankelijk van waar ik ben en welke rol ik op dat moment vervul. Desondanks is wie ik ben, in essentie telkens hetzelfde, omdat mijn normen, waarden en gedachten niet rolafhankelijk zijn; en wat ik schrijf in mijn columns is ook vaak geïnformeerd door wetenschappelijke kennis of een analytische aanpak.
Dus, terwijl ik blijf nadenken over wie ik ben in de verschillende rollen die ik vervul, erken ik dat mijn identiteit niet in één hokje past. Mijn identiteit is dynamisch en stabiel tegelijk. Als wetenschapper en columnist groei en leer ik voortdurend, maar tegelijkertijd is er een constant fundament waarop ik bouw. Identiteit is een boeiende samensmelting van diverse rollen en persoonlijke facetten afhankelijk van de levensfase (tijd) en sociale omgeving (locatie). Ik omarm mijn identiteit, die is als een veelkleurig mozaïek, en het is juist in die verscheidenheid waarin ik mezelf vind. Dus, columnist of wetenschapper? Ik hoef niet te kiezen, ik ben (van) alles.
Hanan El Marroun is hoogleraar Biologische psychologie.
