Hoewel de Erasmus Universiteit de behoefte voelt haar ‘rol bij te stellen’ en ‘bij te dragen aan onze samenleving’, spreek ik uit ervaring dat studenten daar in de praktijk allesbehalve toe gestimuleerd worden. Als instituut de ivoren toren van het intellect verlaten en midden in de samenleving staan lijkt mooi, maar blijft deze visie overeind wanneer je studenten tegenhoudt om stage te lopen?
Laat ik het euvel dat mij overkwam dan meteen maar een naam geven: academische bureaucratie. Voor tekst en uitleg moeten we een halfjaar terug in de tijd toen ik tijdens mijn master Media & Journalistiek het idee opvatte een stage te lopen. Ik kreeg de kans drie maanden stage te lopen bij dagblad Trouw. Een mooie kans, zo dacht ik, en bovendien een uitstekende voorbereiding op een journalistieke carrière. Want daar werd ik voor opgeleid toch?
Niets bleek minder waar. Mijn journalistieke ambities moesten plaats maken voor de academische agenda. Ik mocht geen stage lopen, omdat ik hiermee het risico zou lopen mijn scriptie niet op tijd af te ronden. Een maandje of zelfs een dag uitlopen was blijkbaar uit den boze, want ‘officieel is stage geen voldoende reden voor uitstel.’
Dit valt te verklaren aan de hand van de volgende wetgeving: universiteiten worden voor een deel bekostigd op basis van het aantal studenten dat staat ingeschreven ‘binnen de nominale studieduur’. Mocht je uitlopen, dan ben je geen nominale student meer met alle gevolgen van dien.
Ergens is dit een begrijpelijke regeling, omdat universiteiten zo de studenten stimuleren om niet die ‘eeuwige student’ te worden. Wat ik echter niet begrijp is dat er enkel uitzondering op deze regel maakt mag worden bij ziekte of ‘persoonlijke omstandigheden’, maar niet wanneer je jezelf buiten het curriculum wilt ontwikkelen.
Er bleek burgerlijke ongehoorzaamheid nodig om mijn eigen ontwikkeling niet te laten dwarsbomen. Ik heb die drie maanden alsnog stage gelopen, waar ik meer over journalistiek heb geleerd dan in de rest van mijn academische opleiding. En die scriptie? Ook die is afgerond. Eindstand: in een jaar een masteropleiding en een stage in de pocket. Een leuke bijkomstigheid is bovendien dat ik inmiddels voor Trouw werk.
Ik hoop dat u inmiddels mijn onbegrip deelt. Want hoe kan het dat je als journalistieke opleiding je studenten verbiedt een journalistieke stage te lopen? Hoe kan het bestaan dat een universiteit zo gefixeerd is op de theorie dat de praktijk volkomen genegeerd wordt? Zeker wanneer je als opleiding aangeeft dat maar 2 procent van je afgestudeerden in het onderzoek terechtkomt? Zoals Erasmus zelf zei: “Het is de grootste dwaasheid, dingen te leren, die men later weer moet vergeten.”
Waarom koos ik dan niet voor een meer praktische opleiding, vraagt u zich wellicht af. Het simpele antwoord is dat ik dacht die te volgen, maar ben teleurgesteld. Het langere antwoord laat zien dat een 18-jarige jongen na het vwo koos voor een universitaire opleiding en pas tijdens zijn bachelor een specificatie koos.
Dus beste Erasmus University Rotterdam: waarom? Waarom dwing je je studenten door een academische hoepel te springen als ze daar niets mee doen? Die houding is niet alleen naïef, maar is zelfs ronduit arrogant te noemen. Stap wanneer nodig over je academische ego en kom welwillende studenten tegemoet, want op deze manier gaat het je niet lukken om midden in de samenleving te staan, maar verschans je je enkel in een schools slot.
Je hoort mij niet zeggen dat de universiteit zich moet reformeren tot een praktijkonderwijsinstelling. Wat je mij wel hoort zeggen is dat de universiteit de plank volledig misslaat door theorie en praktijk niet te willen combineren en zo haar eigen identiteit ondergraaft. Want hoe mooi een theorie of academisch onderzoek ook is, het bestaat enkel en alleen bij de gratie van de praktijk. Je bent geen eigen wereld, lieve universiteit, maar onderdeel van de echte wereld. Gedraag je er dan ook alsjeblieft naar.
Stages zijn inderdaad heel leerzaam. Maar voltijds stage lopen en daarnaast een scriptie schrijven is geen goede combinatie, omdat de scriptie eronder lijdt. Bij sommige studies zoals econometrie, kan je een academische stage lopen, waarbij je bij een bedrijf of instelling je scriptie schrijft over een bedrijfsprobleem. Heel veel studenten doen dat. Ook laat die opleiding toe om een stage te lopen in het begin van het derde BSc jaar. Tenslotte, kan je een scriptie schrijven en afronden en daarna alsnog een stage starten voordat je afstudeert. Kortom, er zijn mogelijkheden binnen de EUR.
Reageren niet meer mogelijk.