Jarenlang streden leden van de Universiteitsraad voor een herziening van het kiesstelsel om toe te staan dat studenten zich in een lijst kunnen verenigen. Die herziening ging in 2022 in, en Aeffix was de eerste partij die werd opgericht. De partij bestond vooral uit studenten die zich eerder hadden ingezet voor het partijstelsel, maar een duidelijke ideologie had Aeffix niet. Desondanks werd de partij de grootste met vijf van de twaalf zetels.
De twee andere partijen in het eerste jaar na de herziening, Liberi Erasmi en Erasmus Alliance, gaan wel door. Nieuw zijn de Progressive Student Party en de Erasmus Student Coalition.
Progressive Student Party: 'Voor verandering, niet voor winst'
Op de lijst van de Progressive Student Party staan veel gezichten die ook tijdens de OccupyEUR-protesten te zien waren, zegt nummer één Maryam Mohamed. Ze benadrukt dat ze geen partijleider genoemd wil worden. “We doen alles collectief, dus ik sta misschien bovenaan de lijst, maar ik ben zeker niet de leider.” Wat wil haar partij? “Onderwijs gebruiken om verandering te bewerkstelligen en niet om geld te verdienen”, vat Maryam samen.
Dat betekent geen banden meer met de fossiele industrie, decarbonisering van de universiteit en dekolonisatie van het curriculum. Ook: meer aandacht voor de behoeften van studenten, bijvoorbeeld door het creëren van meer studieruimtes en meer aandacht voor hun mentale gezondheid. Een persoonlijk aandachtspunt voor Maryam zijn de gesprekken in colleges en werkgroepen: “Daar zou meer kritische discussie moeten zijn.”
Erasmus Student Coalition: ‘Ombudsmedezeggenschap’
Op de lijst van de Erasmus Student Coalition staan alleen nieuwe namen. Lijsttrekker is Achraf Taouil, nu nog voorzitter van studentenvereniging IQRA. Hij hoopt in de Universiteitsraad aan ‘ombudsmedezeggenschap’ te doen. “Met ombudsmedezeggenschap bedoelen wij dat studenten meer betrokken worden bij de raad, het hele jaar door. Bijvoorbeeld met informatiebijeenkomsten, die dan ook echt goed gepromoot worden. Want je zag aan de opkomstpercentages van vorig jaar wel dat de Universiteitsraad niet erg leeft onder EUR-studenten.”
Achraf hoopt de universiteit vanuit de raad inclusiever te maken. “Na de aardbeving in Turkije en Syrië in februari zag je dat studenten behoefte hadden aan cultuur- en religiesensitieve steun. Dat deed de universiteit toen heel goed, wij hopen dat structureler te maken.” Een ander belangrijk punt is het stimuleren van interdisciplinair onderwijs. “Bij mijn studie Bestuurskunde zie je dat al heel sterk, dat willen we waar mogelijk verder versterken.”
Liberi Erasmi: ‘Voor de stille meerderheid die zich niet meer vrij voelt’
Liberi Erasmi heeft in het tweede jaar van hun bestaan maar liefst 21 kandidaten op de lijst gezet, terwijl er plek is voor twaalf studenten in de raad. Volgens lijsttrekker Nawin Ramcharan komt dat omdat veel studenten bij hun aanklopten, ‘omdat ze geschrokken zijn van ontwikkelingen op de campus’.
Volgens Nawin voelen ze zich niet vrij om hun mening te uiten, terwijl ‘selectieve normen en waarden door de universiteit worden opgelegd, waarin zij zich niet herkennen’. Hij heeft het dan onder andere over de aanleg van een regenboogzebrapad, het plan om vanaf 2030 alleen nog veganistisch eten aan te bieden op de campus en ‘verplichte klimaatlessen aan het begin van je studie’. “Wij willen de stille meerderheid een stem geven”, zegt Nawin.
Erasmus Alliance: ‘Niet studiesucces, maar studentensucces’
Cagla Altin, de lijsttrekker van Erasmus Alliance, gaat voor haar derde jaar in de Universiteitsraad, waarmee ze de langstzittende student zou worden. Volgens haar is de Alliance een ‘divers en inclusief team, dat strijdt voor een betere positie van alle studenten en voor studentensucces in plaats van studiesucces’.
Met studentensucces bedoelt ze minder focus op hoge cijfers en meer tijd voor nevenactiviteiten, mentaal welzijn en begeleiding. “We zien dat afgestudeerden theoretisch supersterk zijn, maar dat sociale vaardigheden minder worden ontwikkeld. Dat willen we aanpakken”, zegt Cagla. De studenten van de Alliance hebben in de afgelopen tijd onder andere bijgedragen aan het bereiken van langere openingstijden van gebouwen, een ruimte voor mindfulness in de UB en denken mee over het verkorten van het academisch jaar.
In vergelijking met vorig jaar zijn er veel meer studenten verkiesbaar: van 25 naar 57 kandidaten. Daarvan staan er 47 op de lijst van een van de partijen, er zijn twee lijsten met twee studenten en de overige zes kandidaten zijn onafhankelijk. De vraag is of de langere lijst ook leidt tot een hogere opkomst, die al jaren zeer laag is in Rotterdam. Vorig jaar bracht 5,7 procent van de studenten hun stem uit. De verkiezingen beginnen op 15 mei en duren tot 23 mei.
Bekijk de hele lijst met kandidaten of breng vanaf 15 mei hier je stem uit.
