Vanwege de start van het nieuwe jaar moest ik laatst weer even alle vaste afspraken en afdelingsvergaderingen nagaan. Wat bleek: ik heb 6 wekelijkse afspraken, 5 tweewekelijkse afspraken, 3 driewekelijkse afspraken, 7 maandelijkse afspraken, 1 tweemaandelijkse afspraak, en 4 kwartaalafspraken. Hiertussen stond nog een groot aantal ad-hocafspraken. En dan had ik de gastcolleges, de interviews, de promotiecommissies, de consortiummeetings, de congressen, de onderwijsmomenten met mijn studenten, het tutoren, de scriptiebegeleiding, de masteronderzoekcoördinatie, de vaste afdelingsborrels en de onderwijsvaardigheden-cursusdagen er nog niet eens instaan. Het begon me een beetje te duizelen.
Een agenda helpt om overzicht te creëren voor de komende periode, maar als er zoveel instaat, dan is het lastig om een goed overzicht te houden van alle activiteiten. Daarnaast zorgt die volle werkagenda ervoor dat er weinig ruimte is voor spontane activiteiten die ook belangrijk zijn, zoals even gezellig lunchen met die fijne collega, of onverwacht brainstormen over een interessant onderzoeksidee.
Ik ben niet de enige die kampt met een volle werkagenda. Bijna zeven van de tien medewerkers van de Nederlandse universiteiten ervaart een hoge tot zeer hoge werkdruk. Veel collega’s hebben veel onderzoeks- en onderwijstaken op hun bord, moeten veel vergaderen en hebben te weinig tijd om bijvoorbeeld wetenschappelijke artikelen te lezen of stukken te schrijven. Deze hoge werkdruk leidt onder andere tot weinig ruimte voor creativiteit, en dat is geen goede ontwikkeling. Creativiteit is in de wetenschap een essentieel element.
Tijdens een etentje met twee vriendinnen op een zaterdagavond kwam de struggle met vergelijkbare volle agenda’s op tafel. “Ik word geleefd door de agenda. Ik ben er echt klaar mee! Ik neem een sabbatical van drie maanden en dan gooi ik die vervloekte agenda in de prullenbak. Ik ga helemaal niks doen. Alleen Netflix kijken en rghayef (traditionele Marokkaanse pannenkoeken) bakken”, zei één van de dames. Ik lachte, knikte bevestigend, en zei: “Het is je ontzettend gegund.” En nam vervolgens een hap van mijn verrukkelijke kebab met rijst.
Een goed voornemen voor 2023 is daarom: een minder volle agenda! Ik ben al begonnen met kortere en minder frequente afspraken en met pauzes in mijn agenda te zetten. Ik sta open voor andere tips om tijd vrij te maken, zodat ik meer tijd hebben om artikelen te lezen, stukken te schrijven, koffie te drinken met die leuke collega en ook nog tijd over te houden om rghayef te bakken.
Hanan El Marroun is hoogleraar Biologische psychologie.
