“Je zou eens in de schoenen van iemand met adhd, autisme of een andere mentale functiebeperking moeten staan”, vindt Hazem Omran (21). Als de universiteit een betere plek wil worden voor studenten met een functiebeperking dan is inleving een eerste stap, zegt de communicatiestudent. “Organiseer een mentale gezondheidsdag en leer medewerkers en studenten hoe het is om een mentale aandoening te hebben. Dan hoeven wij het onze docenten niet steeds uit te leggen.”

Dat zou helpen om vooroordelen tegen te gaan, denkt Hazem. Het is niet zo makkelijk om tegen een docent te zeggen dat je ‘iets’ hebt. “Wat zullen ze denken? adhd? O, dan ben je gewoon lui en ongeïnteresseerd. Of misschien denken ze wel dat je een excuses probeert te vinden.”

Hazem_foto door Ronald van den Heerik

Lees meer

Hazem heeft the art of not giving a fuck nog niet helemaal onder de knie

Muziek doet ertoe voor Hazem. De tweedejaars heeft tijdens de pandemie gitaar en piano…

Stage(s)

De vooroordelen rondom adhd spelen vaker dan hij wil een rol in zijn leven. Tot voorkort liep de tweedejaars stage bij een start-up. Uit het niets werd hij weggestuurd, zonder waarschuwing of gesprek. Dat doet nog steeds pijn. “Ik zou ongemotiveerd zijn, maar ik heb nooit kunnen uitleggen dat ik wel gemotiveerd ben. Het voelt zo shit, zo persoonlijk.”

Het zoeken naar een nieuwe stageplek leverde de nodige stress op, want studievertraging wil hij vermijden. Daarvoor heeft hij te hard gewerkt en deze zomer vertrekt hij naar de Verenigde Staten om daar een half jaar te studeren. Gelukkig was een nieuwe, fijne stageplek snel gevonden bij Sekisui, een internationaal bedrijf dat gespecialiseerd is in het produceren van verpakkingsmateriaal. Op 15 augustus heeft hij daar zijn laatste dag en dan zijn er nog een paar dagen om afscheid te nemen van Rotterdam.

Alleen de wereld over

Voor zijn reis naar Amerika heeft Hazem maandenlang alleen enthousiasme gevoeld, maar nu het dichterbij komt, nemen de zenuwen toe. “Mijn ouders gaan de week ervoor op vakantie, dus ik moet ze nog langer missen dan ik al dacht. Het is een grote stap om alleen naar de andere kant van de wereld te gaan. Mijn familie was altijd bij dat soort grote stappen, zoals de verhuizing van Egypte naar Nederland toen ik 16 jaar was.”

Enthousiasme overheerst vooral. Zeker als het gaat om de keuzevakken. “Er is zoveel! Human Resource Management, journalistiek, communicatie, psychologie en zoveel meer. Ik moet nog kiezen.”

Begripvolle omgeving

Hazem wil keuzevakken die bij hem passen, zegt hij. Zoals de International Bachelor Communication and Media nu bij hem past. “Ik heb heel veel geluk dat ik in een begripvolle omgeving heb. Van huisgenoten hoor ik hoe competitief de meer zakelijke studies zijn. Volgens mij heerst daar een sfeer waarin je minder snel durft te vertellen dat je bijvoorbeeld ADHD hebt.” Ook hoorde hij dat studenten daar groepjes maken op basis van het gemiddelde studiecijfer. Is je gemiddelde te laag? Dan mag je er niet bij. “Dat zou voor mij en mijn zelfbeeld echt niet goed werken.”

De vijf studenten die EM dit jaar volgt hebben allerlei ideeën voor beter onderwijs voor studenten met een functiebeperking. Daar vertellen ze deze maand over. Half juli reageert rector magnificus Annelien Bredenoord op de ervaringen en suggesties die zij het afgelopen jaar deelden.