De maatschappelijke diensttijd is een soort vrijwillige stage, die op allerlei manieren kan plaatsvinden. Over het algemeen zijn het vooral jongeren die de ‘diensttijd’ gebruiken om vaardigheden op te doen en hun cv ‘op te poetsen’. Ze kunnen er bijvoorbeeld een certificaat mee verdienen. Voor universitaire studenten is het minder gebruikelijk om een dergelijke diensttijd te volgen. De diensttijd bestaat er voor de EUC-studenten voornamelijk uit dat ze buddy’s worden met een statushouder of een andere migrant die in recente jaren in Nederland is komen wonen. Studenten kunnen kiezen voor een uitgebreidere diensttijd, waarmee ze ook studiepunten kunnen verdienen.

Naar de markt

In de raamloze ruimte van de Stichting Werkshop krijgen de studenten op deze woensdag college van EUC docent Gera Noordzij over hoe migranten zich meer verbonden kunnen voelen met het land waar ze nu wonen (antwoord: niet via familiebanden of collega’s, maar via vrienden). Ook ontmoeten ze, net als iedere week, hun buddy’s, voornamelijk statushouders afkomstig uit het Midden-Oosten. Ze gaan samen wandelen, naar de markt of proberen elkaars taal te leren.

Hoewel de EUC-studenten altijd al in een internationale omgeving opereren, voelt het contact met hun buddy’s heel anders, vertellen Penelope Kierans en Benjamin Harm. Voor de meeste studenten is het hun eerste kennismaking met een statushouder, ooit. Penelope zegt waar het op staat: “De gemiddelde EUC-student is toch een soort alternatieve upperclass chick die met haar ouders in verschillende landen gewoond heeft. Deze statushouders zijn mensen die veel minder privileges hebben gehad in hun leven.”

Nuria Penelope en Benjamin foto Elmer Smaling
EUC-studenten Nuria, Penelope en Benjamin. Beeld door: Elmer Smaling

Appje in de nacht

Penelope’s buddy heet Hoessein en omdat hij in de ruimte hiernaast les heeft kan hij helaas zelf niet bij het interview zijn. Ze hebben samen uitjes gemaakt naar Chinatown, het Park en de Markthal. De Egyptische Hoessein is volgens Penelope een ‘hele gezellige jongen, heel extravert’. De communicatie verloopt in het Nederlands. Dat gaat best goed, ze helpen elkaar.

“Ik ben dankzij hem Arabisch aan het leren.” Ze kan al een paar woordjes: Salam (hallo), kaif halak (hoe gaat het?), jayid (goed!). Tijdens het college leerde Penelope dat statushouders zich vooral meer thuis gaan voelen als ze Nederlandse vrienden hebben. Zijn Hoessein en zij dat al een beetje? “Ik denk het wel. Ik was zondag jarig en toen stuurde hij om 2 over 12 ’s nachts al een appje. ‘Hee gefeliciteerd, ik ben super dankbaar dat we elkaar hebben leren kennen’”, vertelt ze glunderend.

Bij Benjamin verliep het contact met zijn buddy aanvankelijk ietsje stroever. “De eerste keer was ik ziek. Daardoor hebben we nog niet veel dingen samen gedaan. We willen dat wel graag, bijvoorbeeld een keertje samen uit. Ook hebben we met elkaar gegeten bij een iftar.”
Benjamin merkt wel cultuurverschillen. Eén daarvan leidde tot een klein misverstand tussen hem en zijn buddy. “Hij appte dat hij mee uit wilde en ‘meisjes regelen’. Omdat ik nog niet zoveel van hem wist, vertelde ik dat later aan anderen toen ze vroegen hoe het met ons ging. Later bleek dat hij het niet leuk vond dat ik dat had doorverteld. Ik zei het vooral omdat het me opviel, omdat EUC-studenten zoiets niet gauw zouden zeggen, denk ik.”

Cultuurverschillen

Even verderop zitten Wafa Mousa en Milou dicht naast elkaar, ze lijken elkaar helemaal gevonden te hebben. Wafa is vier jaar geleden uit Syrië gekomen en is pas 17 jaar. De drie jaar oudere Milou heeft haar geholpen met een schoolopdracht over Parijs, vertelt Wafa enthousiast. “Ik hoop dat we samen veel Nederlands kunnen praten en dat ze me helpt met mijn school, zoals rekenen.” Milou vertelt dat ze heel blij is met haar maatje. “Het was gelijk heel gezellig, we hebben wel een uur gekletst.” Wafa: “Ze is echt heel lief.”

De vraag of ze ook dingen gek vinden aan elkaar, vinden ze in eerste instantie hilarisch. “Niks, helemaal niks!”, zegt Wafa lachend. Milou, gekscherend: “Ik heb anders wel een hele lijst!” Na even nadenken bedenkt Milou toch iets: “Wat voor mij anders is, is dat mijn moeder wel werkt, en jouw moeder is thuis. Mijn generatie wordt als vrouw aangemoedigd om te gaan werken. Terwijl jij zegt dat je liever hebt dat je moeder thuisblijft.” Wafa: “Ja, mijn broer en vader vinden dat ook, en ik ook. Dat mijn moeder moet thuisblijven: lekker ontzorgen, eten maken!” Milou: “Later wil jij niet zelf thuisblijven toch?” Wafa: “Ja, toch wel, ja!” Milou: “Da’s wel een verschil!”

Strijders

Abdulsatar en Emma EUC diensttijd foto Elmer Smaling
Abdulsatar en Emma. Beeld door: Elmer Smaling

Ondanks dat Abdoe Saatar en Emma Preuß in een kamertje zitten dat nog het meest doet denken aan een politieverhoorcel, hebben ook zij het erg gezellig met elkaar. De Syrische statushouder en de Duitse EUC-studente wonen allebei pas anderhalf jaar in Nederland en toch verloopt het interview in opvallend soepel Nederlands. Tot nu toe gingen ze samen wandelen en studeren. “Zij gaat mij Engelse les geven, dat kan zij al perfect!”, zegt Abdoe. Naast hun talenknobbel hebben ze nog iets gemeen: ze werken allebei in de fastfood. Abdoe bij de KFC en Emma bij de Five Guys. “En op 30 mei krijg ik mijn diploma!”, vertelt hij trots. Dan haalt hij zijn diploma in de ICT op mbo-3 niveau. Ook zij hebben al regelmatig contact, via Whatsapp, maar ze zijn ook al pizza en falafal gaan eten. “Ik heb veel respect voor haar. Het is een aardig meisje, heel beleefd. En een strijder.” Emma: “We werken allebei heel hard.”

Koningsdag

Docent Gera Noordzij geniet van de bijeenkomsten, vertelt ze na afloop van haar college. “Ik vind al sinds het begin van het Erasmus University College dat we met onze studenten meer naar buiten moeten, de stad in, hun bubbel uit. Maar dat is niet altijd eenvoudig.” Hier aan het Zuidplein zien de studenten een directe relatie tussen de theorie – immigranten voelen zich vooral meer thuis dankzij lokale vrienden, leerden ze net – en de praktijk.

De studenten krijgen veel vrijheid om het contact met hun buddies in te vullen. Noordzij: “Dat vind ik belangrijk. En het is onwijs leuk om te zien hoe ze dat vervolgens doen.” Toen de bijeenkomst bijvoorbeeld niet doorging vanwege Koningsdag, spraken de koppeltjes tóch met elkaar af om samen Koningsdag te verkennen. Haar collega Frieda Franke, coördinator van het programma vanuit Erasmus X, valt haar bij. “Je ziet dat deze studenten een sterke intrinsieke motivatie hebben. Dat is ook logisch, want we hebben maar korte tijd voor dit programma geworven dus alleen studenten die dit heel graag willen hebben zich opgegeven.”

Hadiel and Jessie – EUC – Iftar event – Interview – April 2022 – Ali Alshamayleh

Lees ook

Iftar bij het EUC: ‘De faculteit voegt daad bij het woord om inclusief te zijn’

Met een iftar wilde het Erasmus University College woensdag laten zien dat de…

Lees één reactie