De sportdag hebben ze maar overgeslagen. De deelnemers van groep 72 waren klaar met de regen, en ter vervanging hebben ze een eigen activiteit bedacht: een ‘speurtocht’ in de Bijenkorf. De uitdaging was om in duo’s het lelijkste artikel en het duurste artikel te vinden, tot groot vermaak van de aankomend studenten. Brechtje vertelt trots: “Ik had het duurste item gevonden, een armband van 85.000 euro. De medewerkster had hem speciaal voor ons uit de kluis gehaald, zodat ik hem kon dragen voor de foto.” Glunderend laat ze de foto zien van het zichtbaar prijzige juweel.
We zitten in de Vegan Junkfood Bar in de Schiedamse Vest, waar de groep verlekkerd fantaseert hoe de cocktails met namen als ‘Tipsy Unicorn’ zullen smaken. Lekker, zo blijkt, terwijl er vrolijk wordt doorgebabbeld over van alles en nog wat. Hoe sommige groepsleden minder vaak aanwezig zijn en hoe dat jammer is (“want ze zijn echt hartstikke gezellig”), welke specialisatie ze leuk lijkt bij Geneeskunde, het vinden van een woning in Rotterdam en dat ze na de Eurekaweek écht nog een reünie op touw moeten zetten.
Is het karaoke?
Na de maaltijd is het door naar de Night of the Songs, waar bij inloop de chaos lichtelijk toeslaat. Gids Anouk zegt gestrest: “De QR-code van Anne-Sophie verloopt over zeven minuten, dus ik probeer haar nu te bereiken om te vragen of ze er al is.” Uiteindelijk is iedereen binnen de tijd aanwezig en zoekt groep 72 een plekje op de tribune. Het is enigszins onduidelijk wat de bedoeling is. “Is het karaoke?”, vraagt Brechtje.
Maar zodra de tekst eindelijk meeloopt terwijl de band ‘I’m So Excited’ van The Pointer Sisters speelt, wordt er gewoon meegezongen. Het blijkt inderdaad karaoke te zijn, als Brechtje door een uitzinnige presentatrice met een microfoon wordt belaagd, tot groot vermaak van de groep. Na de speeches van het Eurekaweekbestuur staat de groep op het punt van vertrekken , als plots wordt omgeroepen dat er nog een half uur te gaan is. In dat halve uurtje lijkt iedereen plots de maatregelen vergeten te zijn, en dansen alle deelnemers naar hartenlust op het voetpad van de tribunes.
Helemaal dood
Later op de avond tref ik de groep op het terras van café De Beurs, waar ze zijn neergestreken na een fanatieke pot lasergamen. Een klein groepje gaat nog door naar de after die gids Thom gekozen heeft. Het studentenhuis in kwestie ruikt alsof het niet het eerste feestje is, en de sfeer zit er goed in. Tijdens een drankspelletje proberen de laatst overgebleven leden van groepje 72 de Eurekaweek samen te vatten. Gids Anouk voelt zich ‘een trotse moeder’, terwijl Koen en Lucas komen tot de slagzin “gezellig én geslaagd”. Anne-Sophie sluit af met een omschrijving die eigenlijk aan ieders gezicht is af te lezen: “Ik ben helemaal dood, maar ik had het voor geen goud willen missen.”
