Goede gesprekken, zelfreflectie en liters thee helpen Zsofia de lockdown door

“Toen ik deze zomer verhuisde naar een ander studentenhuis in Rotterdam kende ik nog niemand, en voelde ik me eigenlijk een beetje alleen en verloren”, vertelt Kovi. “Tijdens de vakantie ben ik een paar weken terug naar Boedapest gegaan en toen ik terugkwam heeft mijn leven een heel andere draai genomen. Eigenlijk dankzij de lockdown. Ik was ineens teruggeworpen op mezelf, mijn huisgenoten en mijn eigen omgeving. Ineens had ik een heleboel tijd over die ik kon steken in het gezellig maken van mijn nieuwe kamer. En in mijn huisgenoten. We hebben nu veel meer quality time met elkaar en daardoor voelde ik me snel thuis in Rotterdam en in mijn nieuwe leven. Mijn kamer is de grootste in het huis, dus als we gezellig samen willen eten of studeren, zet ik een grote tafel neer en kunnen we op veilige afstand samen zijn.”

Natuurlijk ga ik graag lekker stappen en naar de kroeg tot ‘s avonds laat maar dat gaat nu even niet. Doordat mijn twee huisgenoten en ik zo dicht op elkaar zitten en weinig anders kunnen, gingen we al snel diepe gesprekken voeren. Gewoon thuis aan de keukentafel maar dan zonder de alcohol. In plaats daarvan drinken we liters thee en spelen we Monopoly en andere ouderwetse bordspelletjes. Supergezellig en binnen no-time leerde ik ze echt goed kennen. De voorkanten van de lege theedoosjes knippen we eruit en die plakken we op de muur. Heel studentikoos eigenlijk maar het ziet er super artistiek uit, want we hangen ze op kleur.”

Ook zichzelf leerde Kovi tijdens de lockdown beter kennen. “Ik had ineens de tijd voor zelfreflectie”, vertelt ze. “Wie ben ik en wat wil ik eigenlijk in het leven? Daar heb ik nu wel meer zicht op. Ik zie dat sommige mensen in mijn omgeving best veel moeite hebben met de huidige situatie. Ze hebben moeite om positief te blijven en ze zien de toekomst somber in. Zelf heb ik daar eigenlijk geen last van. Ik hou me ondanks de situatie eigenlijk heel goed staande en ik blijf positief. Daar ben ik blij om. Verder heb ik heb ontdekt dat ik contact met mensen wel heel erg nodig heb. Later in mijn werk als psycholoog is dat een kant die ik zeker op wil gaan.”

Opvallend in Kovi’s kamer zijn de foto’s boven haar bed. “Dat is een project dat eigenlijk tijdens de lockdown spontaan is ontstaan”, vertelt ze. “Ik mis mijn vrienden in Boedapest behoorlijk, ook al heb ik hier veel nieuwe vrienden. Tijdens de lockdown ben ik foto’s van vroeger en nu gaan uitzoeken en de allerleukste momenten met goede vrienden heb ik laten afdrukken en boven mijn bed gehangen. Iedere dag als ik wakker word, kijk ik er even naar en dan weet ik zeker dat het allemaal wel weer goed komt.”