Gestoken in een warme groene wintertrui spreekt rector magnificus Rutger Engels via social media de EUR-studenten toe. Aanleiding is de Student Wellbeing Week die volgende week op de universiteit wordt gehouden. Engels spreekt zijn publiek – zo zegt hij – niet alleen als student, maar ook als persoon aan. “Als onderdeel van ons welzijnsprogramma ‘Are you okay out there?’.”
Boegeroep
Rotterdam stond lang bekend als de universiteit waar de zestig punten heilig waren. De gevleugelde uitdrukking was in Rotterdam Nominaal is Normaal (N=N) en toen minister Van Engelshoven daar in 2018 al aan leek te willen tornen, ging op Woudestein een luid boegeroep op.
Hoe anders klonk het deze week vanuit het bestuursgebouw. Toen een Kamermeerderheid een motie van Groenlinks steunde om het gesprek te openen over het afschaffen van het bsa, volgde een uiterst diplomatiek statement van het College van Bestuur. “Studentsucces en studentenwelzijn zijn thema’s die hoog staan op de agenda van de EUR”, zegt het universiteitsbestuur indachtig de warme socialmediapost van Rutger Engels.
Na een oproep op de instagrampagina van Erasmus Magazine reageerden voor- en tegenstanders van het bsa. De tegenstanders vinden het een onnodige mentale belasting. Ook zeggen enkele studenten meer tijd te willen om te werken omdat ze bang zijn voor een hoge studieschuld. Dit zijn enkele opmerkingen van studenten die tegen het bsa van zestig studiepunten zijn:
“Het draagt alleen maar bij aan de huidige burn-outcultuur.”
“Jezelf een mislukkeling vinden op studiegebied trekt een immense wissel op je mentale gezondheid, zeker als je nog maar 18 of 19 jaar bent.”
“Internationale studenten hebben meer tijd nodig om zich aan te passen, de extra druk is zwaar voor de mentale gezondheid.”
Nieuwe mildheid
Weliswaar stelt de universiteit nog altijd dat ‘het behalen van alle studiepunten maakt onderdeel uit van een heel pakket aan maatregelen om met activerend onderwijs de onderwijskwaliteit, studievoortgang en welzijn van studenten te bevorderen en hen optimaal te begeleiden naar afronding van een opleiding die bij hen past’. Maar een keiharde afwijzing van een versoepeling, is dat zeker niet. Integendeel: “Wij gaan graag met minister van Engelshoven in gesprek over de mogelijkheden om studentsucces in de toekomst te blijven borgen en onnodige studievertraging te voorkomen.”
Een flinke ommezwaai vergeleken met twee jaar geleden, toen de universiteit nog hard op de rem ging staan toen de minister de puntennorm wilde verlagen. Wellicht, zo is in de boezem van de universiteit te horen, is er sprake van een corona-effect. Studenten hebben het immers al zwaar genoeg, met al dat thuisonderwijs en online tentamens. En, daarnaast, is sinds maart vanwege corona al een versoepeling van de puntennorm van kracht. Volgende week wordt bekend welke gevolgen dat heeft gehad op de kwaliteit.
De voorstanders vinden het prettig dat een streng bsa je helpt om in te zien of de studie bij je past en of je de studie aankan. Ook zeggen ze dat het inderdaad zwaar is, maar dat de jarenlange last van openstaande vakken ook erg belastend is. Dit zijn enkele reacties van studenten die vóór een bsa van 60 studiepunten zijn:
“Het was inderdaad erg stressvol, maar ik was die stress meteen vergeten toen ik het tweede studiejaar begon zonder bagage.”
“Als je het eerste jaar niet haalt, is de universiteit misschien niets voor jou. Onderwijs is duur.”
“Het zet de standaard voor een academische mindset, want het is haalbaar.”
“Hoe moeilijk deze tijden ook zijn, ze trainen ook veerkracht en een manier van werken die niet weggaat. We moeten die jonge studenten op alle mogelijke manieren ondersteunen, maar laten we de normen die de EUR in de loop der jaren heeft opgebouwd niet ‘afzwakken’. Geef die jongeren een hand, laat de lat niet zakken.”
Tegenprestatie
Maar niet overal is de nieuwe mildheid doorgedrongen. Ivo Arnold is als vice-decaan bij de Erasmus School of Economics (ESE) verantwoordelijk voor het ontwerpen, implementeren en evalueren van onderwijshervormingen, onderzoekt efficiëntie en effectiviteit in het economisch onderwijs. Hij keerde zich twee jaar geleden al tegen het plan het bindend studieadvies te versoepelen en is nog niet van mening veranderd.
Ivo Arnold: “Ik ben teleurgesteld en bezorgd over deze Kamermotie. Mensen die in de jaren zeventig en tachtig hebben gestudeerd, weten nog hoe het was dat er mensen jarenlang ronddoolden op de universiteit zonder dat ze hun opleiding afrondden. Het weghalen van het bsa is in niemands belang. Niet voor de universiteiten en ook niet voor studenten, van wie de studieschulden zullen oplopen. Een universitaire studie is een zwaar gesubsidieerde vorm van onderwijs, waarvoor je best een tegenprestatie mag verlangen van studenten die een bevoorrechte groep in de samenleving vormen.”
Soepelheid
Arnold vindt het logisch dat ten tijde van de coronacrisis een zekere mate van soepelheid wordt betracht omdat het onderwijs niet op de normale manier kan worden aangeboden. “Aan onze gegevens zien we dat de studieprestaties van maart tot oktober vergelijkbaar waren met afgelopen jaren. Wel zien we dat er minder vaak gebruik wordt gemaakt van herkansingen omdat daarvoor de noodzaak ontbrak. Dat kan komen door mensen die hun studiepunten nu niet hoefden te halen, maar die tentamens komen in het tweede jaar gewoon terug.”
Ook de Vereniging van Samenwerkende Universiteiten (VSNU) is kritisch over de kamermotie. Tegenover ScienceGuide laat de VSNU weten dat de vraag is of studenten dit als een overwinning moeten vieren. “Weet wel waar je blij mee bent”, waarschuwt woordvoerder Bart Pierik van de VSNU. “Dit kan er wel voor zorgen dat studenten nog verder onder druk komen te staan en dat je ook langer als student in een opleiding blijft waar je niet succesvol kunt zijn. Ik vraag mij af welke student daar blij van wordt.”
Een BSA van 60 studiepunten legt onnodige druk op de student. Een BSA wil je vaak halen vanuit eigen motivatie en ambitie, nu word je door de BSA bijna gedwongen om te presteren waardoor er vaak geen sprake meer is van autonome motivatie.
Bij autonome motivatie leren studenten op een vrijwillige basis en bij gecontroleerde motivatie leren studenten omdat ze een interne of externe druk druk voelen om te leren. Autonome motivatie gaat gepaard met meer diepteverwerken en zelfregulatie. Waarbij gecontroleerde motivatie wordt gerelateerd aan externe en stuurloze regulatie. Een BSA kan ervoor zorgen dat dat er vake sprake is van het 2e.
Ik weet uit eigen ervaring dat ik bij voorgaande studies mijn BSA haalde omdat er niet mee gezwaaid werd boven mijn hoofd. Nu ik weet dat ik van de universiteit afgegooid kan worden als ik de 60 punten niet haal ervaar ik meer stress naast het digitaal onderwijs. Deze onderwijsvorm is al zwaar genoeg, daarnaast probeer ik al maanden aan een betaalde baan te komen om onder andere mijn studieschuld te verminderen en daar boven op achtervolgt de stress van een BSA mij ook.
Voor mij draagt het afschaffen van de cultuur die steeds meer normaal wordt, namelijk: studenten vooral niet teveel belasten want dan hebben ze het zwaar. De wereld is hard, dat is nou eenmaal zo. Presteer je niet voldoende, dan houdt het helaas op. Dit is later in hun professionele baan ook zo. Mij lijkt dat ze daar juist zo vroeg mogelijk mee om moeten leren gaan, anders gaan ze het nog moeilijk krijgen wanneer ze aan hun loopbaan beginnen (wat sowieso alweer een hele andere wereld is). Daarnaast is het bsa juist nog de enige manier om van studenten ‘af te komen’ die er jaren over zullen doen om het programma af te ronden, of het zelfs nooit zullen afronden. Ik ben het dus volledig eens met Ivo Arnold en absoluut tegen het afschaffen van het bsa.
Reageren niet meer mogelijk.