De universiteit plaatste deze verklaring vorige week op Instagram naar aanleiding van de Black Lives Matter-protesten en kreeg daarvoor rond de 1.400 likes, relatief veel, maar ook veel kritiek. Zo schrijft student (en EM-verslaggever) Ferayed Hok dat de universiteit werk moet maken van representatie, waar hij veel steun voor kreeg. Studente Sarai Isabel stelt dat een statement niet genoeg is en zegt last te hebben gehad van stereotyperende opmerkingen door hoogleraren.
In een reactie stuurt de EUR links naar de vertrouwenspersoon en informatie over het Diversity & Inclusion Office. Zaterdag in een persbericht schrijft de EUR dat ‘Erasmiaanse waarden anti-racistisch zijn’, dat het als gemeenschap niet blind moet zijn voor de structurele barrières waarmee etnische minderheden ook bij de EUR worden geconfronteerd en dat het iedereen eerlijke kansen moet bieden. Waarom zijn studenten kritisch? Sheetal Nicolaas, de voorzitter van de Erasmus Multicultural Associations, koepelvereniging van de multiculturele verenigingen, deelt haar visie daarop.
Wat vond jij van de Instagram-post en het statement?
“Om te beginnen vind ik het heel fijn en prijzenswaardig dat de universiteit zoiets plaatst. Dat laat zien dat ze het relevant vinden. Als ze het mij hadden gevraagd dan had ik ook een call to action in de post gezet. ‘Hier kun je doneren’, bijvoorbeeld. Of: dit doen we concreet. Niet alleen: ‘er is racisme en de universiteit committeert zich om er iets aan te doen’.”
Snap je de reacties van je medestudenten? Hoe gaat het met dat commitment van de universiteit in jouw ogen?
“Ik weet dat de universiteit hard aan dit onderwerp werkt. Veel daarvan gebeurt achter gesloten deuren, dat kan zichtbaarder. Zichtbaarheid creëert rust en vertrouwen in de universiteit. Wij als vereniging hebben ook gesprekken met de universiteit, het Diversity Office en de Eurekaweek-organisatie hoe het inclusiever kan voor verschillende culturen. Een biercantus is voor bepaalde culturen leuk, maar voor anderen juist niet, bijvoorbeeld.”
“Maar de studenten hebben een punt. Representatie kan echt beter op de universiteit. De EUR heeft veel studenten met een migratieachtergrond en internationals, maar het aantal hoogleraren blijft achter. En rolmodellen zijn juist heel belangrijk, dan kun je zien: dit is haalbaar, ik kan dit bereiken. De leidinggevenden zijn bovendien een vertaling van de gemeenschap. Om goed te kunnen begrijpen waar studenten tegenaan lopen is representatie belangrijk; als je zelf een migratieachtergrond hebt, snap je de problemen van studenten met een migratieachtergrond nou eenmaal beter.”
“Ook kan de universiteitsgemeenschap zich op sommige vlakken nog wel wat meer onderwijzen over de historie en de verschillende culturen. Ik als half-Surinaamse heb verschillende keren te horen gekregen dat ik als Surinamer zo goed Nederlands sprak. Dat is goed bedoeld natuurlijk, maar ook een beetje dom. Soms zijn het ook professoren die een bepaalde veronderstelling hebben over bepaalde culturen. Workshops en trainingen hierover zijn nodig.”
Wat kunnen wij doen?
“Naast de representatie, zichtbaarheid en het onderwijzen van jezelf en je gemeenschap is praten heel belangrijk. Niet alleen alle internationals of multiculturele organisaties met elkaar, maar juist ook met de rest van de gemeenschap. Luister naar elkaars verhalen, ook al ben je het oneens. Informeer je. Schaaf je mening bij indien nodig, daar hoef je je niet voor te schamen.”
“En: hou dit niet alleen vast omdat het nu in het nieuws is. Blijf hierover schrijven als universiteitsblad of ander medium, blijf hiermee bezig als universiteitsbestuur, ook als de protesten stoppen.”
Hoe waren de afgelopen weken voor jou?
“Het was best emotioneel. Ik merk dat veel anderen dat ook hebben. Zo’n filmpje waarin je ziet wat er met George Floyd gebeurt komt hard aan. Het gevoel wat het oproept: het kon je vader, broer of neef zijn. Het feit dat iedereen dit veroordeelt, niet alleen mensen van kleur, is echt mooi. De mensheid samen tegen discriminatie en racisme.”
Heb jij ook geprotesteerd?
“Ja, ik was erbij in Rotterdam. Waarom? Ik zat thuis en voelde me onrustig, het was een gevoel van machteloosheid. Er gebeurt iets, dat zit me dwars en ik heb het gevoel niets te kunnen doen. Dan is het fijn om samen te kunnen komen en je te laten horen in een mooi en vreedzaam protest. Het was een erkenning dat racisme een wereldwijd probleem is, niet alleen in de Verenigde Staten. Het ís er gewoon. Dat heb je zelf meegemaakt en nu zie je zoveel mensen die dat bevestigen.”
“En dan hoor ik mensen zeggen: maar zo’n protest kan niet in tijden van corona. Ik zie het zo: de intentie van de demonstranten was om zich zoveel aan de 1,5 meter maatregel te houden. Echter dat bleek gezien de opkomst en locatie niet mogelijk. Daardoor is het protest ook voortijdig afgebroken. We hebben in ieder geval ondanks Covid-19 laten zien dat het voor zóveel mensen zó belangrijk was om daar te staan. Dat laat zien hoe diep het probleem gaat.”
Allemaal op de knietjes voor #BLM..
En wordt de biercantus nu echt de nieuwe zwarte piet?
Dat staat er niet, Bryce. Probeer het nog eens te lezen. (Tip: maak gebruik van je empathische vermogen, misschien helpt dat).
Veel van wat discriminatie en racisme wordt genoemd komt neer op domheid en pestgedrag. Mensen weten doorgaans niet dat in Suriname (een onafhankelijk land) Nederlands wordt gesproken, maar op de Antillen (onderdeel van het Koninkrijk) weer niet.
Domheid is kwalijk en pesten nog meer. Maar het is niet altijd institutioneel racisme. Als je discriminatie en racisme wilt bestrijden is het belangrijk om zo veel mogelijk mensen aan boord te houden en niet te snel grote woorden te gebruiken. Daarmee jaag je hele groepen de gordijnen in en dat kan averechts werken.
Tot voor kort ging de discussie over dat er te weinig vrouwelijke hoogleraar waren, nu gaat het om gekleurde hoogleraren. Beide kloppen, maar het hooglerarenkorps van nu is een afspiegeling van de studentenpopulatie van 30 jaar geleden. Je bent nu eenmaal eerst student en dan hoogleraar. Ik heb er alle vertrouwen in dat over 30 jaar de hoogleraren een afspiegeling zijn van de studentenpopulatie van nu.
Vergelijk Nederland wat mij betreft gerust met een dorstig mens en de protesten tegen racisme met water. Een paar glazen water zijn zeer heilzaam! Maar als je een dorstig mens langdurig onderdompelt in een zwembad, heb je ‘m weliswaar water gegeven, maar schiet je je doel voorbij.
Mensen voor posities selecteren op basis van hun huidskleur is discriminatoir.
Of is discriminatie goed als jij mag kiezen wie er wordt gediscrimineerd?
Reageren niet meer mogelijk.