Op het kantoor van de vereniging voor Oost-Europese studenten (EESA) staan meer dan vijfenzeventig verhuisdozen opgestapeld die begin volgende week verzonden worden richting Durrës, Albanië. Het land is eind november getroffen door een zware aardbeving. “Op zich viel de kracht van 6.4 op de schaal van Richter nog mee”, vertelt Denisa. “Maar doordat Albanië geen goede infrastructuur heeft om zo’n beving op te vangen, zijn de gevolgen duidelijk te zien.”
Een vriend verloren
De stad Durrës, waar Denisa vandaan komt, heeft de meeste schade opgelopen. De beving heeft zeker 51 doden en honderden gewonden geëist. Veel gebouwen zijn onbewoonbaar verklaard waardoor honderden mensen dakloos de koude winter moeten doorstaan, vertelt de student International Business Administration (IBA). Ook Denisa verloor een schoolvriend bij de ramp. “Hij had niet genoeg tijd om het gebouw uit te rennen. Toen stortte zijn woning in elkaar.”
Terug naar haar land
Die bewuste 26 november werd Denisa net wakker toen ze een bericht binnenkreeg van een vriendin, met de vraag of haar familie veilig was. “Een rare vraag, dacht ik. Maar toen zag ik dat mijn tijdlijn op Facebook vol stond met het nieuws over de aardbeving.” Ze was ontdaan. Het liefst stapte ze meteen op het vliegtuig naar haar familie. “Natuurlijk maakte ik me zorgen om mijn familie, dus ik belde mijn ouders onmiddellijk.”
Haar ouders en haar broer waren op dat moment in de hoofdstad Tirana, een uurtje rijden van hun woonplaats. “Ik was zo opgelucht dat ze niet in Durrës waren toen de aardbeving gebeurde.” Tot nu toe verblijft haar familie nog steeds in Tirana vanwege veiligheidsredenen. “Hun huis is in orde, maar ze zijn nog bang voor de naschok. Sowieso is het in Durrës nog heel chaotisch op dit moment.”
“Toen ik hoorde over de beving, raakte ik helemaal van slag. De hele dag las ik alleen maar nieuwsberichten over de aardbeving”, vertelt ze. “Door de afstand kun je maar moeilijk bevatten dat zoiets echt gebeurt.” Ze besloot daarna haar landgenoten te helpen. Met haar studentenvereniging EESA is ze, in samenwerking met de studentenvereniging Mozaik, een hulpactie begonnen. Met als resultaat bijna duizend kilo aan spullen en ruim drieduizend euro geld.
Denisa was verrast hoe positief de reacties waren van medestudenten. “Zelfs in het weekend, wanneer de kamers van de studentenverenigingen dicht waren, brachten ze donaties naar mijn studentenkamer.”
Teruggeven aan de maatschappij
Iets goeds doen voor de mensheid is niets nieuws voor de twintigjarige. Al vanaf haar twaalfde deed Denisa vrijwilligerswerk. “Ik hielp mee bij Save the Children voordat ik naar Nederland verhuisde”, vertelt ze. “Teruggeven aan de maatschappij vind ik heel belangrijk en dat is altijd al mijn doel geweest.”
Denisa vliegt dit weekend naar haar geboortestad Durrës om de spullen uit te delen. “We hebben veel meer ingezameld dan we verwacht hadden. Daarom hebben we Save the Children gevraagd om met ons samen te werken bij de distributie”, vertelt ze.
Naast de distributie gaat Denisa ook de overlevenden van de aardbeving helpen. “Wat mijn taken precies zijn, moet ik nog overleggen met Save the Children, maar ik stel me sowieso beschikbaar voor vier weken.”
Dankbaar
De inzamelingsactie is nu afgelopen. De dozen gevuld met donaties zijn klaar voor verzending en haar koffer is al ingepakt. Denisa slaakt een diepe zucht. In haar herinneringen zijn de straten van Durrës nog intact. “Toen ik klein was, was ik alleen maar buiten aan het spelen met de buurkinderen, tot laat in de avond”, glimlacht ze. Maar die stad is er waarschijnlijk niet meer. “Ik weet niet wat ik kan verwachten als ik straks aankom”, zegt ze.
Toch weet ze een ding zeker: ze gaat haar kerstvakantie gebruiken om zoveel mogelijk mensen te helpen. Behalve tijdens Oud en Nieuw, want dan zit ze bij haar familie. “Albaniërs besteden de Oudejaarsnacht altijd met familie. En dat ga ik ook doen. Ik ben zo dankbaar dat hen niets is overkomen.”
Proud of you Denisa – very much in the spirit of what we stand for at IBA.
Reageren niet meer mogelijk.