Topdrukte bij de inschrijfbalie op het terras van RSC/RVSV

Op het grasveld liggen studenten in de zon een biertje te drinken of een patatje te eten. Even ontspannen voordat er weer verder gefeest kan worden. Aangezien de banden met de universiteit zijn hersteld na een schorsing (vanwege misstanden bij de ontgroening), mag de vereniging zich dit jaar weer tonen tijdens de Eurekaweek. De populariteit van de vereniging heeft door de tijdelijke afwezigheid niet hoeven inleveren. Dit jaar zijn er al meer dan vijfhonderd aanmeldingen, terwijl voor vierhonderd leden plek is.

Ook Zonne (18) zit met haar zonnebril op met een groepje meisjes aan een picknicktafel. Met een drankje in de hand vertelt ze dat ze zich heeft ingeschreven en hoopt dat ze lid wordt: “Ik slaap deze week in een RSC/RVSV-huis en ik vind het echt super. Misschien wel het leukste onderdeel van deze Eurekaweek is ’s nachts thuiskomen in het huis en met z’n allen tosti’s maken.” Of Zonne lid wordt dit jaar is nog maar de vraag, want door het grote aantal aanmeldingen is er dit jaar voor het eerst een loting.

Guido van Winden, president van RSC/RVSV, legt uit dat hiervoor een notaris is ingehuurd: “De loting is willekeurig maar de man-vrouwverhouding is wel fifty-fifty. Dat lijkt ons de beste en eerlijkste manier.” Donderdagavond is zoals gebruikelijk de ledenbekendmaking.

Voor Robin (21) is een studentenvereniging niet zo belangrijk: “Ik focus mij liever op mijn studie Econometrie.” De Eurekaweek vindt ze tot nu toe erg leuk, met de cantus als hoogtepunt. “Dat vond ik echt het allerleukste tot nu toe, ook al duurde het even voor we naar binnen konden.” Met haar groepje zit ze op de grond een kaartspel te spelen. Ze kenden elkaar hiervoor nog niet.

“Ik had graag wat meer invloed gehad op de groepsindeling want met je eigen vrienden is het nog leuker, maar ik snap dat het op deze manier geregeld is”, vervolgt Robin. “Zo leer je wel nieuwe mensen kennen en ze kunnen niet met iedereen rekening houden.”

Alle dagen op pad en nieuwe mensen ontmoeten is best pittig, bevestigt Zonne: “De sfeer is overal heel goed maar slopend is het wel.”

Toch lijkt de vermoeidheid van dag drie nauwelijks de sfeer te drukken of mensen af te schrikken. Continu komen er nieuwe mensen via de hoge trap het terras op. Inmiddels is het zo vol dat het schuifelen is tussen de mensen door. Mensen zitten op de trappen en op de randen van de muren om het terras.

Dinsdagnacht viel er een student van een balkon bij het Delftsch Studenten Corps, gelukkig vielen zijn verwondingen uiteindelijk mee. Van Winden: “We vinden het heel erg wat daar is gebeurd. We laten onze stellage dagelijks door politie en brandweer controleren, dus het is helemaal veilig.”