“Ik schaam me wel”, geeft Mitchell eerlijk toe. “Zeker als vrienden vragen: ‘Ben je nu wéér gestopt?’” Een jaar geleden stopte hij namelijk ook al met de studie Rechten. Mitchell leerde overigens snel genoeg om van zich af te bijten, zeker omdat iedereen wel zag dat stoppen de betere keuze was. De International Bachelor Economics and Business Economics (IBEB) was het ook niet voor hem.“Mijn moeder zei dat ze mij bijna niet herkende. Ik werkte zo ontzettend hard dat ik minder omging met vrienden.” Zijn moeder staat dan ook volledig achter zijn keuze om te stoppen. Slecht voelt Mitchell zich zeker niet sinds hij besloot te stoppen. “Volgens mij was deze studie gewoon te moeilijk voor mij. Ik werkte hard, maar dat was niet terug te zien in de scores.” Het voelt echt beter zo, en dat straalt hij ook uit. Mitchell zit er relaxt bij, en dat was maandenlang wel anders.
“Heb je gehoord van Het Drama van IBEB?”, vraagt Mitchell dan. Het Drama van IBEB, met hoofdletters, zo spreekt hij het uit. Voor de oefenententamens van het vak economie haalde hij hoge cijfers, negens zelfs. “En wat had ik uiteindelijk voor het echte tentamen? Een 1,8. Het gemiddelde was belachelijk laag: een 3,8. Een vriend van mij kreeg zelfs een 1.”
Toch dacht Mitchell op dat moment nog niet aan stoppen. Half januari vloog hij voor een tripje naar Cuba en tijdens de vijftien uur durende terugreis heeft hij continu gestudeerd. Pas eind januari, bij een gesprek met de studiebegeleider viel het kwartje dat stoppen misschien een optie was. “In dat gesprek kreeg ik niet het advies om te stoppen, ik had het jaar heel misschien nog wel kunnen halen. Maar het was wel genoeg zo. Studievrienden uit Moldavië of Algerije zouden ook wel willen stoppen, maar zij maken het jaar alleen maar af om aan hun dienstplicht te ontkomen.”
Maar wat nu? Stilzitten is niets voor Mitchell; zelfs gamen op de PlayStation verveelt al snel. En hij wil ook niet alleen maar werken tot het volgende collegejaar begint. “Nu heb ik nog de vrijheid om te reizen, dat is wel anders als je later fulltime werkt.” Zijn volgende bestemming wordt Mauritius, hoopt Mitchell. De volgende studie staat ook al vast: Communicatie en Marketing. Mitchell heeft zelfs al een stage geregeld in dat vakgebied. Hij gaat werken bij zalencentrum Trefpunt in Maasland.
Het bedrijf is niet ver van het huis in Naaldwijk waar Mitchell een paar maanden geleden naar toe verhuisde met zijn moeder en broertje, na zijn hele leven in ’s-Gravenzande te hebben gewoond. Het allermooiste aan deze nieuwe plek is het basketbalveldje net achter het huis. Hier komt Mitchells team na het zaalseizoen twee keer per week samen om te spelen. “Ons huis is na die training net de zoete inval. Ze kwamen zelfs toen ik met een blessure thuis zat.”
