Heel groot is Hannahs kamer niet, maar het is ruim zat voor een tweepersoonsbed, een eigen wastafel, een grote kast en een flink bureau. “Mijn studieboeken zijn echt enorm, en enorm zwaar. Ik kan simpelweg niet zonder een groot bureau.” Hoeveel tijd spendeert ze eigenlijk in haar kamer? “Nou, sommige weken echt maar een paar uur en om te slapen. Twee keer in de week train ik met de EUR Roadrunners (de studentenatletiekvereniging, red.), op maandagavonden beginnen we bij de atletiekbaan in het Kralingse Bos en op woensdagen doen we een rondje vanaf de campus.” Onder haar bed staan haar twee paar sportschoenen netjes naast elkaar. Klaar voor vanavond, want sneeuw of geen sneeuw, de training gaat door.

Hannah van Riswijk

Lees meer

Eerstejaars Hannah: ‘In Rotterdam leg ik mijn basis’

De duizenden eerstejaars studenten van de EUR zitten allemaal vol dromen, ambities en…

En dat is nog lang niet alles wat Hannah doet naast haar studie met zeker 23 contacturen in de week. Bij studievereniging International Federation of Medical Students’ Associations Rotterdam (IFMSA-Rotterdam) zit ze in de commissie Public Health. “We doen aan donorwerving, maar organiseren ook het Teddy Bear Hospital, waar kinderen een kijkje kunnen nemen in het ziekenhuis. Eigenlijk van alles dus. Overigens ga ik wel naar de beestfeesten van de MFVR (Medische Faculteitsvereniging Rotterdam). Ik eet dus een beetje van twee walletjes.” Twee of drie middagen in de maand helpt Hannah bij onderzoek naar darmfalen in het Sophia Kinderziekenhuis. “Eerst verzamel ik data op de poli en ‘s middag verwerk ik dat in het lab.” Naast dit alles heeft ze nog haar ‘gewone’ bijbaantje. Ze is een managing tutor, oftewel: ze stuurt andere tutoren aan die bijles geven.

Hannah van Riswijk
Beeld door: Aysha Gasanova

Is al die drukte geen recept voor een burn-out? Daar lijkt Hannah niet erg bang voor. “Het is een onderwerp waar steeds meer over gesproken wordt in de opleiding. Onder geneeskundestudenten is het percentage met een burn-out erg hoog.” De nieuwe lichting artsen moet dat bespaard blijven. “Voor de zomer ben ik gestopt met turnen, na twaalf jaar. Ik wist wel dat ik niet alles meer kon doen.” Ondertussen kijkt ze wel even om naar de muur waar heel wat medailles bungelen. De meeste zijn van het turnen, de rest is van het hardlopen. “Maar dat zijn van die medailles van ‘jeej, je hebt meegedaan’ hoor.” Die van de Bruggenloop is misschien wel een speciale, want langs de Maas rennen, is een van Hannahs favoriete routes. “Uitkijkend over de bruggen, dan voel je echt dat je in de grote stad woont. Rotterdam is een plek waar ambities en dromen waar kunnen worden, zo voelt het als je daar rent.”

Over haar studie spreken we maar kort. Hannah zit ‘gewoon’ volledig op haar plek en het gaat ook goed. “Wat ik echt fijn vind aan de studie is dat we nog steeds in dezelfde studiegroep zitten. We helpen elkaar ook echt. We geven elkaar bijvoorbeeld studietips, of ondersteunen medestudenten die heel erg kunnen opzien tegen de snijzaal. Het aantal stoppende studenten is hier heel laag, maar mensen twijfelen echt weleens. Dat bespreken we dan ook.”