Wie de energieke synergie bekijkt waarmee de band Vrolijks nummer speelt, zou denken dat deze muzikanten al jaren samenspelen. Niets is echter minder waar. De meeste mensen in de studio hadden elkaar pas een uur eerder ontmoet dankzij een nieuw initiatief: het Erasmus Music Collective.
Het Erasmus Music Collective moet het gebrek aan samenwerkingsmogelijkheden voor muzikaal getalenteerde studenten aan de universiteit verhelpen. Het is het geesteskind van Lucas Vermeer, een Double Degree-student die studeert aan de Codarts Hogeschool voor de Kunsten (de in Rotterdam gevestigde universiteit voor muziek, dans en circusacts) en Erasmus University College (EUC). Het idee erachter is tweeledig: het geeft studenten de kans samen muziek te maken en voorziet de universiteit van eigen muzikanten die kunnen optreden tijdens evenementen als Eurekaweekfeesten en diploma-uitreikingen.
“Met een Double Degree aan Codarts en EUC kan ik de intellectuele kant van mijn persoonlijkheid combineren met de creatieve kant ervan”, aldus Vermeer. “Er zijn heel veel mensen die zowel intellectueel als creatief zijn, maar er is niet veel ruimte voor muziek aan de EUR. Wij willen die ruimte creëren.”
Het Erasmus Music Collective werkt samen met Studium Generale en is nu een officieel programma dat zijn diensten aanbiedt aan de universiteit.
“Wanneer de universiteit muziek nodig heeft, willen wij die met een interne groep muzikanten kunnen verzorgen. Dat voorkomt dat de universiteit voor feesten op zoek moet naar externe bands, zoals ze dat nu meestal doen”, legt Vermeer uit.
De jamsessie
Om het initiatief aan het rollen te krijgen, organiseerde het Collective jamsessies op dinsdag- en woensdagavond. Aankondigingen ervoor waren al een aantal weken te zien op de EUR-website en op Facebook, maar de vraag was of er zich daadwerkelijk muzikanten zouden melden. Voor Florieke de Geus, die Vermeer helpt het initiatief op te zetten, overtrof de opkomst dinsdag alle verwachtingen. Ten minste zestien muzikanten maakten hun opwachting, op een totaal van ruim 40 aanmeldingen voor beide sessies.
“Het is niet alleen geweldig om te zien hoeveel mensen er waren, maar vooral ook hoe leuk ze het vonden andere muzikanten te treffen”, aldus De Geus, die net als Vermeer aan EUR en Codarts studeert.
In de kleine studio waar de jamsessie plaatsvond, wees niets erop dat de deelnemers nog nooit samen hadden gespeeld en elkaar zelfs nog nooit hadden ontmoet. Alle nummers die ze speelden, of het nu een hit was van Stevie Wonder of Vrolijks eigen nummer, maakten ze tot een swingend geheel waarbij je als vanzelf op het ritme ging meebewegen.
“We speelden een van mijn eigen nummers. Het heeft ongeveer elf akkoorden, maar uiteindelijk hebben we alleen de eerste vier gebruikt om mee te jammen”, aldus Vrolijk, die zijn eigen band heeft. “Het nummer vloeide langzaam uit in een heel nieuwe track, die we samen creëerden. Ik vond dat heel bijzonder.”
The real ones
Na Vrolijks verbouwde nummer volgde een zangeres met een track van Alicia Keys. Het refrein van dat nummer gaat ongeveer als volgt:
“Cause’ a real man, knows a real one, when he sees her…”
Een passende tekst, omdat het voor iedereen duidelijk was dat de zangeres en de muzikanten die haar omringden the real ones waren, de echte groovy souls die hun aanstekelijke passie voor muziek eindelijk de vrije loop konden laten en met hun medestudenten konden delen. En het waren niet de standaard muziekschooldeuntjes die ze ten gehore brachten. In tegendeel. De geïmproviseerde band, met studenten afkomstig van geneeskunde en psychologie tot business en communicatie, voerde nummers uit van kleurrijke artiesten als Stevie Wonder, Amy Winehouse en Prince. En terwijl de nummers elkaar opvolgden, was er eigenlijk nog maar één vraag die opkwam: waarom heeft niemand hier eerder aan gedacht?
