In de gemiddelde werkkamer van een wetenschapper tref je vaak niet meer aan dan een boekenkast, stapels papier en eventueel een foto van een partner of kinderen. Maar wie goed zoekt, vindt bijzondere cadeau’s, aandenkens of kunstwerken.
Balafon
In zijn werkkamer ontvangt Martin Blok regelmatig ISS-studenten. Als studentendecaan en vertrouwenspersoon is hij een belangrijk aanspreekpunt voor ze. En met studenten uit alle delen van de wereld over de vloer, krijgt hij ook regelmatig bijzondere cadeau’s. Die stalt hij uit in een grote vitrinekast (of op de grond en aan de muur ernaast). “En de allermooiste cadeau’s neem ik mee naar huis”, vertelt hij.
Op de grond staan verschillende muziekinstrumenten uit allerlei landen, zoals een ‘balafon’ uit Gambia. “Soms brengen studenten ook cadeau’s mee voor al hun medestudenten”, zegt Blok, en hij toont de armbandjes die een Afrikaanse student vorig jaar liet maken. Het meest gehecht is hij aan de gitarist van flessendopjes uit Zimbabwe, omdat hij zelf ook gitaar speelt.
Surinaams herenhuis
Wil Hout werkt al 18 jaar op het ISS en is één van de drie bestuurders. Naast de vele andere beeldjes op zijn kast staat een stenen beeldje van een Surinaams herenhuis. Ditzelfde gebouw is ook aan de muur erboven te zien op een tekening. Het authentieke pand is UNESCO werelderfgoed en is door de Nederlanders in de vroege negentiende eeuw in Suriname gebouwd. Vanaf 2000 zetelt de FHR Lim A Po Institute for Social Studies er, waarmee het ISS in 2003 een band aanging.
“Deze twee objecten zijn belangrijk voor me omdat ik trots ben op de ontwikkeling die er de afgelopen jaar op de FHR zijn geboekt. Afgestudeerde FHR-studenten hebben ervoor gezorgd dat de kwaliteitsstandaarden in Surinaamse overheidsinstellingen er enorm op vooruit zijn gegaan. Daardoor is er nu bijvoorbeeld minder corruptie binnen de overheid.”
Wetenschappelijke kunst
Peter van Bergeijk is niet alleen econoom, maar ook kunstenaar. Trots toont hij het werk dat voor de ingang van de aula hangt: “Dit maak ik ieder jaar met de studenten die afstuderen. Tijdens de officiële ceremonie zijn ze allemaal netjes gekleed. En dan vraag ik ze om hun handen in de verf te dopen en een handafdruk achter te laten. Tussendoor geef ik ze een hand, dat verwacht niemand!”, lacht hij.
In de aula hangt zijn nieuwste expositie, gemaakt voor het 65-jarig bestaan van het ISS. Het zijn olieverfschilderijen met ogen, soms zoekplaatjes. Eerder maakte hij samen met economiedecaan Philip Hans Franses een expositie over de economische crisis en bij het vorige lustrum toonde hij werken over zelfplagiaat. Ditmaal is het thema waarneming. “Deze kunst gaat over het werk dat wij hier allemaal als wetenschappers doen”, legt hij uit. Trots is hij vooral op het werk dat hij maakte voor het afscheid van collega Mohamed Salih. “Hij gebruikte allerlei verschillende onderzoeksmethoden, dus ik heb in dit schilderij allerlei verschillende technieken verwerkt.”
