Op een steenworp afstand van het Haagse Binnenhof staat de meest afgelegen faculteit van de EUR: The International Institute of Social Studies. Het instituut met vooral internationale studenten biedt master- en PhD-opleidingen aan. Maar wie lopen daar nu precies rond? Deze editie: Masterstudent Hassan Turi.
Hoe ben je op het ISS terechtgekomen?
“Ik deed precies wat jij nu aan het doen bent (wijst naar de camera red.): foto’s maken. Op een gegeven moment was er een informatieavond over studeren in het buitenland in mijn woonplaats Islamabad. Ik was de fotograaf die avond en tijdens het maken van foto’s pakte ik ook een informatiebrochure mee. Toen ik die later bekeek, bleek dat ik aan alle toelatingseisen voldeed om aan het ISS te mogen studeren. Ik schreef mezelf in en nu zit ik hier.”
‘We hebben een internationale ervaring in Nederland, maar leren het land zelf en de mensen die er wonen niet kennen’
Hoe is het om onderdeel van deze kleine gemeenschap te zijn?
“Het is geweldig. Een van de meest interessante aspecten van het studeren is dat ik mensen uit India ontmoet. Als Pakistaan is dat eigenlijk ondenkbaar. Wij kunnen elkaars landen namelijk niet bezoeken. Hier studeren geeft mij de kans met mensen uit India te praten. Daarnaast ontmoet ik ook mensen uit allemaal andere werelddelen waar ik nog nooit mee te maken had gehad: Latijns Amerika, Afrika. Ik kan met deze mensen praten en leer alles over de politiek in die landen.”
Dit klinkt alsof je hier de halve wereld leert kennen?
“Jazeker, maar dat is tegelijkertijd ook een van de nadelen van deze omgeving. We hebben geen Nederlandse studenten en we gaan vooral met elkaar om. Dus we hebben een internationale ervaring in Nederland, maar leren het land zelf en de mensen die er wonen niet kennen.”
Maar je hebt toch nog steeds de mogelijkheid om het land en de mensen wel te leren kennen?
“Nee, mijn tijd hier zit er bijna op.”
Is het een raar gevoel als je bedenkt dat je bijna klaar bent met je studie?
“De tijd vliegt voorbij en het is klaar voor je er erg in hebt. Maar ik heb vriendschappen gesloten met mensen die net als ik zijn, dus ik ga zeker niet met lege handen naar huis. Deze vriendschappen blijven. Tegelijkertijd zijn we allemaal betrokken bij verschillende internationale (politieke) organisaties en proberen we die nu met elkaar te verbinden. Hier studeren betekent daarom veel meer dan alleen het papiertje halen en dat vind ik het belangrijkst.”
