Beste Valerija,
Ik kan nauwelijks geloven dat het alweer vier weken geleden is dat ik in Taipei landde, het voelt al zo vertrouwd.
Als onderdeel van mijn research master aan de ESHCC mag ik het komende half jaar in het buitenland studeren, en ik heb voor het warme, vriendelijke en erg Chinese Taiwan gekozen. Ondertussen heb ik de eerste colleges achter de rug, en kan ik de belangrijkste gebouwen op de grote campus zonder mijn kaart vinden. Dat laatste klinkt erg makkelijk, maar kostte in de praktijk nog wel wat moeite. Want hoewel de EUR best trots mag zijn op campus Woudestein, valt die echt in het niet bij de campus van National ChengChi University – NCCU in het kort. Deze is namelijk tegen een berg gebouwd, waardoor ik ongeveer twintig minuten onderweg ben van mijn kamer bovenaan de berg naar de klaslokalen onderaan de berg. Fietsen is helaas geen optie met zulke hoogteverschillen, zoals je kan begrijpen.
Wonen op een berg heeft verder als nadeel dat er in dit gebied veel meer regenbuien vallen dan in de rest van Taipei. Ik ben, geloof ik, de enige parapluloze student op deze campus, maar ik kom een heel eind met mijn Nederlandse regenjassie.
Het voordeel van de regenbuien is dat de campus ongelooflijk groen is. En er wonen ook allerlei spannende diersoorten op deze berg, zoals apen en giftige slangen. Vorige week vloog er een vliegende eekhoorn over mijn hoofd toen ik de deur uitstapte. Het hoort er allemaal bij. Andere natuurverschijnselen zijn even wennen: in mijn eerste week hier voelde ik al een kleine aardbeving, maar de daarop volgende typhoonwaarschuwing bleek gelukkig vals alarm.
Helaas is het kleine keukentje in mijn dorm beperkt; ik wacht nog op een kookboek van Jamie Oliver waarin hij alleen een rijstkoker en een magnetron gebruikt…
Gelukkig zijn er voldoende kantines en kleine restaurantjes op en rondom de campus, waar je voor een paar euro een warme maaltijd kunt scoren. Het went snel om elke maaltijd rijst of noedels te eten, en ik ben pas één keer een frietje gaan halen omdat ik naar aardappelen snakte. Toch is er één Nederlandse ‘voedselgroep’ waar ik echt niet zonder kan: gelukkig paste dat potje pindakaas nog precies in mijn koffer.
Wat heeft op jou de eerste weken de meeste indruk gemaakt?
Groetjes uit Taipei!
Eefje
