De Nhow bar is onderdeel van het gelijknamige hotel aan de Wilhelminakade, en kent een onbetwistbaar mooi uitzicht over de rivier. Een ijskoude cocktail op dit dakterras lijkt me voor elke student dan ook een gedachte om bij te watertanden.
Het is zaterdagmiddag als mijn vriendin Gina en ik vol goede moed de lift nemen naar de Nhow bar, gelegen op de zevende verdieping in het door Rem Koolhaas ontworpen complex De Rotterdam. Het moet wel heel erg raar lopen wil dit in een fiasco eindigen, want de locatie is perfect en het uitzicht moet geweldig wezen. We begrijpen dan ook niet zo goed waarom we voorafgaand aan ons bezoek, op internet een flink aantal negatieve recensies aantroffen. Zo zou de bediening ‘schandalig langzaam en slecht‘ zijn, en gaan de prijzen through the roof. Verder staat de muziek volgens sommigen veel te luid, al konden andere recensenten de krekels horen tsjirpen. Tja. Ondanks alle kritiek lijken de meeste kritikasters het over twee dingen eens: de cocktails zijn ‘enorm lekker’ en de skyline is ‘fantastisch’
Volle glorie
Eenmaal boven valt direct alle luxe op; de bar lijkt te mikken op een rijkere doelgroep. Voor studenten wiens rijkdom voornamelijk afkomstig is van ome DUO kan dit wat onwennig aanvoelen, maar wees gerust: ze tappen bier voor de nog altijd acceptabele prijs van 3 euro. De sfeer is prima en de bar oogt als een hip en lounge-achtig dakterras. We zien een tafeltje vrij in het blikveld van de bar en nemen hier plaats. Jammer dat de restjes van de vorige klanten nog aan de tafel geplakt zitten, maar ik ben de beroerdste niet en maak het zelf wel even schoon.
Na een klein half uurtje wuiven kunnen we eindelijk bestellen. Dat het zolang moet duren, heeft dezelfde oorzaak als ons vieze tafeltje: er loopt maar twee man personeel rond en die moeten rond de 35 tot 40 gasten moeten bedienen. Eigenaardig voor een bar die zich highclass voordoet (althans, als ik afga op het feit dat er 15 euro moet worden neergeteld voor welgeteld 8 bitterballen).
Omdat je niet zo gek veel fout kan doen aan een biertje, nemen we de proef op de som met de cocktails. Aan keuze is hierbij zeker geen gebrek, maar om het makkelijk te houden neem ik nummer één op de cocktailkaart: de This is Nhow. Gina heeft daarentegen geen trek in de huiscocktail en neemt iets sterkers: de Punch in the head. Ze kosten respectievelijk 11 en 11,50 euro. Deze staan – het moet worden gezegd – in no time voor onze neus, zelfs nog voordat ik iets over het juiste volume en de prima muziek kan opmerken. Zo kunnen we na de enigszins moeizame start, toch genieten van de zon, de cocktails en het uitzicht op de Erasmusbrug.
De drankjes smaken precies zoals de recensenten in hun reviews al hadden laten weten; Gina en ik zijn dan ook zeer tevreden over de prijs-kwaliteitverhouding (waarbij wij – vanzelfsprekend – de bitterballen links hebben laten liggen). Als je een oogje dichtknijpt voor de foutjes van het – onderbezette – personeel, is de Nhow bar uiteindelijk gewoon een prima plek.
