Een tijdje terug zat ik met een ontspannen gevoel in de trein naar Rotterdam vanuit Amsterdam, waar ik een gesprek had over een mogelijke stageplek. Maar opeens sta ik in Haarlem, rijdt de intercity naar Rotterdam niet verder, en moet ik terug naar Amsterdam.
De gierige student in mij heeft hier totaal geen zin in. Bovendien heb ik slechts 0,94 euro op mijn ov-chipkaart, terwijl de NS-app tegen me zegt dat ik de Intercity direct moet nemen. Daar heb ik minstens 2,40 euro voor nodig. Maar ik leef al een paar dagen op fruit en rijstnoedels met sojasaus, terwijl het nog bijna twee weken duurt voordat mijn lening binnenkomt.
Ik stuur daarom @NS_online een tweet met de vraag of ik een negatief saldo mag hebben als ik de toeslag heb betaald. Binnen tien minuten krijg ik antwoord – nee, dat kan helaas niet. Ik zoek daarom een uitweg, en opeens vertelt de NS app me dat er wel een normale trein naar Rotterdam gaat. Ik duik daarom de intercity naar Roosendaal in zonder een cent extra te betalen.
Absurd idee
Dit is niet de eerste keer dat ik via Twitter eenvoudig en snel aan informatie ben gekomen. Laatst vroeg ik aan @Pathe wanneer de film Hidden Figures in Rotterdam te zien is, en Rowan van de Klantenservice antwoordde dat die avond de programmering voor de komende week online kwam. Hij wist niet of Hidden Figures erbij stond, maar hij zou voor me duimen.
Als communicatie- en mediastudent stelt niks mij meer tevreden dan handig gebruik van social media, vooral als het om customer relationship management gaat. Een bedrijf dat actief is op social media en een nuttige band met klanten opbouwt, is tegenwoordig geen uitzondering meer. Gelukkig maar. Voor mij duurt het namelijk te lang om een e-mail te sturen en een antwoord te krijgen. Voor een generatie die leeft op haar smartphone is het daarnaast een absurd idee dat je niet binnen twee seconden kunt achterhalen of je trein vertraging heeft. Ook is het sturen van een klacht via Twitter makkelijker dan ooit – inclusief de uitdaging voor bedrijven die in 140 karakters zo vriendelijk mogelijk moeten reageren.
Misschien moeten we wat vaker social media gaan gebruiken als we problemen hebben. Ik hoop het maar. Want als docenten Twitter gebruikten om vragen van studenten te beantwoorden, zou ik mijn opdrachten misschien beter begrijpen vóór de deadline, in plaats van erna.
