De lucht is in ieder geval anders. Niet langer die van oud bier; het is de komende maanden vooral nieuw meubilair dat de bezoekers zullen ruiken. Het café is verhuisd: van Mandeville naar Hatta, waar vijftig vierkante meter extra, 250 in totaal, voorhanden is. Omgerekend betekent dat ruimte voor zeshonderd man. In de warme maanden zelfs nog wat meer: dan wordt er voor de deur een groot terras geopend.

De oude kroeg is gesloten. Driehonderd fans namen afgelopen week afscheid, een deel met natte ogen. Op de muren zijn, op verzoek van het bestuur, beknopte herinneringen gekalkt. Dat beffen voor homo’s is, aldus ene F., geeft te denken. De stukjes proza – ‘grimmige sfeer is ook sfeer’ – verdwijnen als op de plek van het café een RSM-laboratorium verrijst.

In de Smitse opent in Hatta 2016 foto Joshua Kruter (3)

Grand opening

In de Smitse opent in Hatta 2016 foto Joshua Kruter (6)

Terug naar het nieuwe pand, waar deze week de ‘soft opening’ plaatsvond. Bedoeld om de puntjes op de i te zetten, vertelt bestuurslid Coen (23). Tochtstrippen aanbrengen, tappen testen: dat soort klusjes. In de tweede week van januari volgt de ‘grand opening’. Een bandje is al geboekt, de Flügels voor de Flügel-party inmiddels besteld. Met grote ogen: ‘Het wordt super nice.’

Waar het oude café een knusse bruine kroeg was, oogt de nieuwe zaak hip. Geprofessionaliseerd, zoals Coen dat noemt. Eén zijde doet Amerikaans aan, met grote banken om tafels heen en een verlicht Coca Cola-bord erboven.

Loungehoek

Een ‘loungehoek’ ontbreekt – oh, de hipsterigheid – niet. Daar staan fauteuils, op het eerste gezicht ideaal om zelfgebrande koffie in te drinken. Opluchting: Coen schudt nee. ‘Alleen bier hier, géén koffie.’ Wel moet het aantrekkelijk genoeg zijn om in de toekomst borrels van grote partijen als de ESR te kunnen houden.

Hij benadrukt wel dat het Smitse-gevoe niet verloren mocht gaan. Daar hebben zijn voorgangers en hij – dit is een project dat járen heeft geduurd – continu op gehamerd bij de aannemer. En dus is daar achterin de zaak een knusse hoek met een stuk bar van de oude zaak. Ook aanwezig: de authentieke tafeltjes en piano. Het stuk kan straks door bijvoorbeeld verenigingen afgehuurd worden. Het is de bedoeling dat zij daar kroegcolleges gaan organiseren. ‘Maar we zijn geen bierhol meer.’

Studenten werden met een ‘bierestafette’  gewezen op de nieuwe locatie van De Smitse.

Het Smitse-gevoel

Coen klampt een meisje aan en vraagt haar wat het Smitse-gevoel is. Zij: ‘Thuiskomen. En de geur van pils. Het gebeurt ook nóóit dat je binnenkomt en niemand ziet die je kent. Er is altijd wel iemand, heel intiem.’ De bestuurder knikt instemmend: ‘Dat hoor ik vaker.’ Aanvullend: ‘Mensen maken bij ons lief en leed mee.’

Goed nieuws voor deze fans: het café mag van de universiteit tot 23.00 uur openblijven, een tijdwinst van zestig minuten. Onderhandelingen voor de zomermaanden zijn nog gaande. Het bestuur hoopt dan tot 01.00 uur te mogen schenken.

Moet ook wel, want zij is voortaan verplicht huur te betalen. De hoop is dan ook om de komende jaren van 600 naar 700 geschonken hectoliter op jaarbasis te gaan. Coen spreekt van een ‘hele leuke uitdaging’.

De cijferbeoordeling bewaart Eric tot het café echt warmgedraaid is.