Wie zich wel eens op drukke dagen in de Koopgoot of op het Binnenwegplein begeeft, heeft er waarschijnlijk – net als ik – een behoorlijke hekel aan gekregen: folderaars. Ik zou dan ook willen dat er een soort analoog spamfilter bestaat, dat argeloos winkelend publiek beschermt tegen straatcolportage.
Fijn dus dat de EUR de Socialistische Partij op de vingers tikte toen bleek dat de partij had geflyerd om aandacht te vragen voor een debat. Als er één plek is die vrij moet zijn van dit soort wervende activiteiten, dan is het wel de universiteitscampus, zou je zeggen.
De persvoorlichter van de EUR stelde dat politieke partijen niet mogen flyeren op de campus en deed daarbij onder andere een beroep op de ‘neutraliteit’ van de universiteit. In deze reactie klinkt een behoorlijk smalle opvatting van politiek door, namelijk dat politiek alleen wordt bedreven door daartoe opgerichte partijen, zoals de SP en hun leden. Zo’n zienswijze laat andere manieren van politiek bedrijven gemakshalve buiten beschouwing.
De SP reageerde dan ook verbolgen en wees op de gratis reclame en flyergelegenheid die bedrijven als Starbucks en Shell op onze campus krijgen. Er zijn tal van andere partijen waar de EUR een podium aan verstrekt of zelfs openlijk mee samenwerkt, die acties hebben en uitspraken doen die met de beste wil van de wereld niet politiek neutraal te noemen zijn.
Zo maakte de EUR in 2014 nog gebruik van de diensten van beveiligingsbedrijf G4S, dat betrokken is bij schendingen van het internationaal humanitair oorlogsrecht. Reden voor een aantal medewerkers om niet deel te nemen aan de cursus bedrijfshulpverlening die het bedrijf organiseerde.
Nog een voorbeeld: een door mijn onderzoeksschool uitgenodigde keynote speaker die zijn waardering uitspreekt voor economische ongelijkheid, omdat het een belangrijke maatschappelijke functie heeft en jongeren aanspoort iets te maken van hun leven.
En eind vorige maand nodigde mijn faculteit voor een alumni-evenement Michael Porter uit, een Harvardprofessor die begin deze eeuw door het Libië van Kadaffi in de arm werd genomen, onder andere om het regime van wat broodnodige positieve pers te voorzien. Ook vertegenwoordigd op het evenement was een andere klant van Porter, het Zwitserse Nestlé, een bedrijf waarvan de CEO zich enkele jaren geleden liet ontvallen dat hij de notie dat drinkwater een publiek goed is ‘extreem’ vindt.
Uit mijn toon kunt u opmaken dat ik bepaald niet sympathiseer met deze partijen, maar dat is niet het punt dat ik probeer te maken. Het gaat mij erom dat de EUR de campus een politiek ‘neutrale’ plek wil laten zijn, maar zich daarbij slechts richt op één – vrij beperkte – vorm van politieke beïnvloeding; aan minder openlijke, maar zo mogelijk zwaardere aantastingen van die neutraliteit doet de universiteit niets.
Het is een beetje als een spamfilter dat Viagrareclame de wacht aanzegt, maar ruim baan geeft aan goed gecamoufleerde phishingmail.
