Relatief weinig EUR-studenten vertrekken met een Erasmusbeurs naar het buitenland om daar te gaan studeren. Slechts één op twaalf Rotterdamse studenten maakt gebruik van het Europese subsidieprogramma, terwijl één vierde van de studenten aan de Universiteit van Wageningen de wijde wereld intrekt met de beurs op zak. EM sprak met internationale Erasmusbeursstudenten en EUR-studenten met én zonder buitenlandverleden. Hoe denken zij over het ontbreken van reislust bij EUR-studenten?
Francesco Benedetti, 23 jaar, student uit Italië, studeert in Kopenhagen (Finance & Strategic Management)

“De Erasmusbeurs geldt alleen binnen Europa en volgens mij verklaart dit ook het relatief lage aantal EUR-studenten. Veel studenten willen graag naar het verre buitenland en EUR biedt hen die mogelijkheid. In Italië is de Erasmusbeurs erg populair en heerst er een competitieve sfeer. Doordat ik nu in Denemarken studeer, werden mijn kansen op een beurs voor een goede universiteit zoals RSM vergroot. Ik ben goed begeleid en door de universiteit werd het gepresenteerd als een buitenkans. Toch blijven vele Deense studenten thuis, ze investeren liever in hun carrière en vrijwel iedereen werkt naast zijn studie. Italianen daarentegen, trekken de wijde wereld in en worden vaak financieel ondersteund door hun familie.”
Angelique Wittebrood, 26 jaar, studeerde niet in het buitenland (Fiscaal Recht)

“Erasmusbeurs? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik denk dat ze er hier in Rotterdam niet zo mee te koop lopen. In Groningen, waar ik eerder gestudeerd heb, hoorde je veel meer over studeren in het buitenland. Ik heb de indruk dat de studenten hier er ook niet echt mee bezig zijn. Ik volg een opleiding waarbij studeren over de grens vrij lastig is, wat kun je daar nou met je kennis van het Nederlands recht? Ik heb mijn buitenlandervaring wel gehad, na een jaar in Australië met paarden te hebben gewerkt. Toen ik terugkwam vond ik dat het wel eens tijd werd om te gaan studeren.”
Carlos Schyns, 23 jaar, studeerde vier maanden in de Verenigde Staten (Financial Economics)

“Voor mijn gevoel gaan er in de stad waar ik eerst studeerde, Utrecht, meer mensen naar het buitenland. In mijn masterprogramma ken ik niemand die plannen heeft om over de grens te studeren. Ikzelf besloot in de Verenigde Staten te gaan studeren, ook al wist ik van het bestaan van de Erasmusbeurs. Aan een Europese universiteit studeren was niet echt een optie voor mij, een flinke studiebeurs was voor mij geen reden om hier te blijven. Ik houd veel van de Amerikaanse cultuur en kon naar de University of Wisconsin-Madison, een goede universiteit. Jammer dat Rotterdamse studenten niet voor die Erasmusbeurs gaan. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, het waren de mooiste vier maanden van mijn leven.”