Een groepje activisten verstoorde een kleine twee weken geleden een wijnproeverij in het paviljoen. De inspiratieavond was georganiseerd door STAR, de faculteitsvereniging van de Rotterdam School of Management, en gesponsord door Shell.
De roep om de banden met de fossiele industrie te verbreken klinkt al langer aan het adres van het universiteitsbestuur, nu spreken klimaatactivisten ook studie- en studentenverenigingen aan op hun samenwerkingsverbanden. Moeten die verenigingen niet wat kritischer kijken naar welke bedrijven ze uitnodigen?
Neutraal
“Ik ben het hier absoluut niet mee eens”, reageert een student. “De taak van de universiteit, studie-, en studentenverenigingen in deze situatie is om studenten neutraal mogelijkheden en kansen te geven. Dan kunnen zij vervolgens zelf bepalen of ze geïnteresseerd zijn.”
Hij is niet de enige. Ook andere studenten zien weinig heil in een restrictiever deurbeleid. Ze willen ‘neutraal’, ‘zo breed mogelijk’, ‘open’, ‘divers’ of ‘doorzichtig’ geïnformeerd worden over carrièremogelijkheden. Of zoals deze student het zegt: “Wie zijn wij om te bepalen welk bedrijf ‘moreel’ genoeg is?”
Avondje luxe
Maar is die houding wel zo neutraal, merkt een medewerker op. “Ik kijk vaak lijdzaam toe hoe onze universiteit zich geregeld openstelt voor wervingsacties door megabedrijven zoals ING en Shell, waarvan we weten dat ze hevig bijdragen aan vervuiling en klimaatverandering. Hoewel het studenten vrij staat om dit pad te kiezen, vind ik het onverantwoordelijk dat de universiteit en haar studieverenigingen deze carrièrekeuze stimuleren door bijvoorbeeld Shell onze studenten met een avondje luxe te laten paaien. Dit past niet bij de rol van de universiteit als kennisgemeenschap en institutie voor het maatschappelijk belang, maar meer bij een beeld van de universiteit als kennisfabriek die bruikbare werkers produceert ten behoeve van een onduurzame economie.”
“Geweldige actie van deze studenten”, vindt een andere medewerker van de demonstranten bij de wijnproeverij. “Zij begrijpen tenminste dat wetenschappelijke kennisvergaring morele implicaties heeft in een echte wereld met echte mensen; dat die kennis gebruikt kan worden om een fundamenteel ander soort samenleving te bouwen die werkt voor iedereen, of om de Shells van deze wereld te helpen de aarde en haar meest kwetsbare inwoners op nog efficiëntere wijze te plunderen.” De oplossing is in ieder geval out of the box: “Kunnen we die hele ‘school of management’ niet overhevelen naar de hogeschool ernaast?”
Waarden
Het zou goed zijn als studenten bij verenigingen nadenken over welke waarden ze als vereniging willen uitdragen, stelt weer een andere medewerker. “Als je achter een groene toekomst staat, moet je ook geen gasten uitnodigen die actief bezig zijn met fossiele brandstoffen.” Daar ligt misschien een rol voor de universiteit, vindt ze. “Maar het is wat mij betreft beter als verenigingen en studenten daar zelf over in gesprek gaan en met regels komen waar ze zelf achter staan.”
Veel studenten denken daar al over na, blijkt uit de reacties op onze Instagram. Voor sommigen zijn Shell en de fossiele industrie niet welkom. Anderen trekken de grens bij betrokkenheid bij oorlogsmisdaden of beschuldigingen van mensenrechtenschendingen. ‘Transparantie’ over de keuzes die verenigingen maken is sowieso goed, vindt zowel iemand die oliebedrijven de toegang tot de campus wil ontzeggen als een student die ieder bedrijf acceptabel acht.
