14.35: Zitting gesloten

Rond half drie is de behandeling afgerond voor vandaag. De rechter liet vlak voor het sluiten weten dat de uitspraak over drie weken zal plaatsvinden, op vrijdag 21 februari. Morgen gaat de inhoudelijke behandeling om 9.30 uur verder. Dan zullen onder andere de verklaringen worden behandeld van nabestaanden van de vermoorde Marlous en Romy, de buren van Fouad L.

14.30 uur: Erasmus MC vordert schadeclaim van vier ton

Het Erasmus MC heeft een schadeclaim ingediend van 412.474,59 euro. Een ton van die schade was voor het herstel van het Onderwijscentrum, omdat de verzekering niet alles dekte. Ook worden kosten voor psychische hulp, herdenkingsmomenten en het herdenkingsmonument geclaimd.

Het OM gaat niet mee in deze vordering, stelt de officier van justitie. Het wordt te complex en dus een ‘onevenredige belasting voor deze zaak’ genoemd. Voor de 100.000 euro voor het Onderwijscentrum en 1000 euro blusschade steunt het OM de claim wel. Voor de andere kosten zou het Erasmus MC een eigen, civiele zaak moeten starten, stelt de officier.

Veel van die stukken heeft Erasmus MC de laatste weken nog gestuurd, stelt de advocaat van L. Het zou bovendien gaan om veel documenten, die meestal bestaan uit veel pagina’s. “De verdediging kan zich hier niet tegen verweren”, zegt de advocaat. Het is te complex, te veel en te laat, stelt hij. “Sommige bedragen zijn ook geen directe schade, maar keuzes  die gemaakt zijn door het Erasmus MC.” Het gaat dan over extra beveiliging, bijeenkomsten en meer van dat soort kosten.

13.30 uur: PTSS, mentaal leed en twee miljoen aan schadeclaims

Na de lunchpauze gaan de gesprekken over schadevergoedingen verder. De bedragen lopen uiteen en veruit de meeste claims worden door de verdediging betwist. Een van de studenten beschreef hoe L. zijn wapen op haar richtte en hoe zij een groene stip van de laser op haar buik zag. De verdediging stelt dat L. zijn wapens niet op studenten heeft gericht.

De verdediging spreekt over een bedrag van twee miljoen euro aan schadeclaims. Die bestaan uit meerdere bedragen van verschillende partijen. Vandaag staan de verhalen vanuit het Erasmus MC centraal. Volgens de advocaat van L. is het door de vele claims lastig om overal grondig op te reageren. Het gaat over negentien advocaten die vaak namens meerdere mensen spreken en dus claims indienen, tegenover de twee advocaten van L. die hier in de rechtbank zijn.

11.55 uur: 'Sprak amper familie en vrienden, mijn relatie is uitgegaan'

In een voorgelezen verklaring vertelt een student over de keuzes die ze in enorme angst moest maken. “Wat moet ik doen? Rennen of schuilen? In een milliseconde moest ik een beslissing nemen, maar elke kon de verkeerde en het einde van mijn leven zijn.”

Ze zat verscholen onder een bureau, tot er overal vlammen ontstonden in het Onderwijscentrum. “Vluchten betekende dat ik de dader tegen kon komen. Onder het bureau dacht ik dat ik mijn familie en vrienden nooit meer zou zien.”

Ze schrok van onverwachte geluiden, van mensen die achter haar langsliepen. Ze heeft nog lang last van de gebeurtenissen. “De wereld leek langs mij heen te gaan, het voelde alsof ik in reservetijd leefde.” Ze sliep slecht, sprak amper met familie en vrienden, haar relatie ging uit. Ze sportte niet en studeerde niet, haalde daardoor geen enkel tentamen. Na maanden zocht ze toch hulp. Ze praat weer met vrienden en familie, ze sport en studeert weer.

Door de vele media-aandacht en de rechtszaak kan de student de gebeurtenissen nog niet volledig achter zich laten. “Ik zal opgelucht zijn als deze zaak achter de rug is.”

Fouad L. mag reageren op de woorden. “Die laatste heeft mij wel geraakt, eigenlijk alle sprekers wel”, zegt hij. “Ook wat u (de rechter, red.) heeft gezegd. Ik denk dat ik beter besef wat dit met andere mensen heeft gedaan. De student wens en gun ik overigens het beste.”

11.45 uur: Bestuursvoorzitter EMC spreekt van ‘onmetelijk verdriet’

28 september 2023 begon als een gewone dag voor alle collega’s en studenten, beschrijft Stefan Sleijfer, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Erasmus MC. “Ze gingen naar werk, college, allemaal met als doel om zieke mensen beter te maken.” De ommekeer kwam met de woorden: “Er is geschoten bij het Gk-gebouw”, beschrijft hij. De gewone dag werd een nachtmerrie van ‘brand, angst en de dood van geliefde collega Jurgen Damen’. Ook Sleijfer beschrijft de docent als iemand die ‘met hart en ziel studenten klaarstoomde voor het vak van arts. “Ik kan het nog niet bevatten.”

De uren van chaos waren overal in het Erasmus MC voelbaar, beschrijft Sleijfer. Hij en de andere bestuursleden spraken met veel verschillende mensen. Studenten uit het lokaal, studenten die probeerde te reanimeren – niet wetende of de schutter terug zou keren, het reanimatieteam dat moest wachten met het binnengaan van het gebouw tot het sein veilig gegeven werd.

Studenten die vluchtten voor het vuur door van een balkon te springen, studenten die verstopt zaten in een kast of een wc, verpleegkundigen die de deuren barricadeerden. In het Sophia Kinderziekenhuis werd verstoppertje gespeeld met de kinderen, vertelt Sleijfer, om ze zo in veiligheid te brengen. Chirurgen opereerden met de deur op slot verder. “Onmetelijk verdriet”, concludeert de voorzitter van de Raad van Bestuur. “Sommige collega’s zitten nog steeds thuis.” Duizenden levens van studenten, collega’s en patiënten zijn geraakt, stelt Sleijfer.

11.30 uur: Student Jasper was ooggetuige en spreekt Fouad L. rechtstreeks aan

“Eén ding”, besluit geneeskundestudent Jasper zijn verklaring. Hij wil dat L. onthoudt wat hij zegt: “Ik ga wel arts worden. Een goede arts.” Een deel van zijn woorden wordt overstemd door het applaus van de mensen boven op de publieke tribune. De mensen daar zijn diep onder de indruk van de woorden en de dapperheid om daar te staan van de 23-jarige student. “Bovenal: ik zal een goed mens zijn, net als Jurgen”, besluit Jasper.

Jasper was een van de studenten in het lokaal waar docent Jurgen Damen werd neergeschoten door L. Jasper was daar als student-assistent. Hij begint zijn verklaring door de nabestaanden van Romy, Marlous en Jurgen aan te spreken. Zijn stem breekt even als hij beschrijft hoezeer hij uitkeek naar 28 september, de start van een jaar samenwerken met Jurgen. Vanaf het college Consultvoering was Jasper onder de indruk van de docent. “Zijn kennis was groot, zijn humor misschien wel groter.” Hij beschrijft Jurgen als iemand met oprechte interesse.

Het vak van 28 september was Klinische Vaardigheden. “Ontkleed tot hun ondergoed ervaren studenten hoe het is om patiënt te zijn”, beschrijft Jasper. “Belangrijk is het gevoel van veiligheid, een gevoel dat jij volledig kapot maakte”, zegt hij richting L.

Jasper voelde zich lang schuldig dat hij vluchtte. Had hij zich niet op L. moeten werpen toen hij de groene laserstraal op de borstkas van zijn docent zag? De woorden van L. tijdens de eerste zittingsdag maakten Jasper duidelijk dat dat totaal geen zin had gehad. L. verklaarde toen dat hij geen spijt heeft van zijn daden. Hij vertelde ook dat de veiligheid van de studenten in het lokaal in zijn oorspronkelijke plan geen prioriteit had. “Jij bevestigde wat ik altijd al dacht: als je dat plan uitgevoerd had, ik hier niet meer had gestaan. Wat dacht jij gisteren? Dat ik jou zou moeten bedanken? Dat ik hier nog sta dankzij jou?”

“Ik leef nog bijna dagelijks in paniek. Leven kan ik het niet noemen, overleven is het.” Jasper herleeft schot na schot, net als het gevoel dat hij alleen maar kon toekijken. Er waren momenten waarop hij dacht dat het beter was als hij er niet meer zou zijn. Dan was al het verdriet en alle pijn weg. “Jij bent dat niet waard”, stelt de student nu. Jasper is terug in het Onderwijscentrum, heeft bijna zijn bachelordiploma en vindt het plezier terug in het lesgeven.

“Wees eens eerlijk, waarom Jurgen?”, richt Jasper zich rechtstreeks tot L. “Hij voorkwam dat jij nog meer slachtoffers zou maken als arts.” Hij vertelt hoezeer hij Jurgen mist. Van zijn kennis tot de door hem zo gewaardeerde sarcastische opmerkingen. “Ik had nog heel veel van hem willen leren. De momenten die ik met hem had, zal ik voor altijd koesteren.”

11:00 uur: ‘Met schikkingsgelden komt ongemak de zaal binnen’

Na de verklaringen van de familie Damen is het de beurt aan hun advocaat. Het zal na het horen van verhalen van overlevenden, slachtoffers, betrokkenen en nabestaanden ook gaan over vorderingen tot schadevergoedingen. De advocaat van de familie Damen neemt het woord, mede omdat de verdediging deels de geclaimde schade van de partner en zus van Jurgen betwist, bijvoorbeeld de vergoeding voor een tweepersoonsgraf. Die rekening zou niet bij L. moeten liggen, zegt de verdediging.

“Met schikkingsgelden komt ongemak de zaal binnen”, stelt de advocaat van de familie Damen. “Want waar gaat het over. Schadevergoeding brengt de geliefde niet meer terug. De hoogte van de schadevergoeding zal nooit in vergelijking staan met het geleden verlies.” Ze beschrijft Jurgen Damen als de poortwachter die moest voorkomen dat ongeschikte en onbekwame mensen het beroep van arts zouden uitoefenen. En als een man die zich met ziel en zaligheid inzette voor de opleiding. De advocaat van de familie stelt dat schadevergoeding bijdraagt aan twee rechtvaardigheidsbehoeftes: erkenning en verantwoordelijkheid nemen door de dader.

De advocaat van Fouad L. stelt dat de financiële situatie van L. heel slecht is. “Hij heeft niets. Hij heeft zelfs geen kleding meer”, stelt de advocaat. Daarom verschijnt hij nu ook steeds in dezelfde kleding, beschrijft hij. Dit keer draagt L. een spijkerbroek, witte trui en een blauwe regenjas van de Penitentiaire Inrichting Vught, waar hij verblijft. Hetzelfde als gisteren.

10.10 uur: ‘Het is zo betreurenswaardig dat de wereld mijn vader kwijt is’

De rechtbank begint met het voorlezen uit de slachtofferverklaringen van de familie van Erasmus MC-docent Jurgen Damen. De dochter van Damen schrijft dat ze het nieuws over die middag van 28 september voorbij zag komen, maar toen nog niet ongerust was. Haar vader zou vast veilig zijn. Ze appte hem toch om te vragen of hij oké was. Ze kreeg maar geen antwoord en werd meer en meer ongerust. De echte paniek kwam toen de politie voor de deur stond. “Mijn vader die nooit een vlieg kwaad deed, altijd wilde helpen”, leest de rechter namens de dochter voor. “Het is zo betreurenswaardig dat de wereld mijn vader kwijt is.”

Voor de partner van Jurgen Damen is de glans van het leven verdwenen, vervolgt de rechter. “Jurgen wilde op een enthousiaste manier studenten stimuleren betere artsen te worden.” De partner noemt het wrang dat die passie zich tegen haar man keerde. Ze zegt nu nog trotser op hem te zijn. De zus van de docent is het daar helemaal mee eens: “Ik ben trots te kunnen zeggen dat Jurgen Damen mijn broer was”, leest de rechter voor namens de zus.

9.00 uur: Het programma

De tweede én derde zittingsdag in de zaak tegen de 33-jarige Fouad L. zijn gereserveerd voor de slachtoffers en nabestaanden die hun spreekrecht willen gebruiken. Niet iedereen kiest ervoor tegenover hem te spreken. Zo zijn er nabestaanden die niet naar de zitting willen komen. Anderen kiezen ervoor om te spreken door middel van een audio-opname of door een vooraf geschreven brief. In het geval van zo’n brief wordt de tekst voorgelezen.

Op de eerste zittingsdag zei L. niet goed te weten hoe de dag van de drie moorden, meerdere bedreigingen en twee brandstichtingen was voor anderen. “Ik hoop dat als zij hun spreekrecht benutten, ik daar een beter beeld van krijg”, zei hij daarover.

blauw erasmusmc rechtszaak Fouad L schietpartij rechtbank politie_Tessa Hofland

Lees hier het verslag van de eerste zittingsdag

Zittingsdag één: Fouad L. vindt dat hij een bloedbad heeft ‘voorkomen’

487 dagen na de aanslag op het Erasmus MC begint de inhoudelijke zitting tegen voormalig…

Nog geen reactie — begin de discussie!