Gegrepen door zenuwen

Maar op het moment dat ik het podium moet pakken, word ik gegrepen door de zenuwen. Een verhoogde hartslag, zweten, een snelle hoge ademhaling en nog net geen knikkende knietjes.

Ja, het hebben van zenuwen vlak voor een presentatie is een veelvoorkomende ervaring waar velen van ons mee te maken hebben. De druk van het moment, de verwachtingen van het publiek en jezelf, en het gevoel van kwetsbaarheid als je alleen op het podium staat, dragen allemaal bij aan die knikkende knieën. Daarom wordt in wetenschappelijk onderzoek de welbekende public speaking task regelmatig gebruikt om (sociale) stress op te wekken tijdens experimenten.

Wat ik interessant vind, is dat onze hersenen in dit geval geen onderscheid maken tussen verschillende vormen van stress. Of het nu gaat om de stress van een levensbedreigende situatie of de stress van een presentatie voor een publiek, ons lichaam reageert op dezelfde manier, geactiveerd door ons evolutionair ontwikkelde vecht-of-vluchtmechanisme. En daarom kan deze reactie soms best overweldigend voelen. Toch zijn we in staat om deze stressreactie om te zetten in energie en focus en kun je onder druk juist een geweldige en krachtige presentatie geven.

Wat mijn geheime troef is, is dat ik dan diep ademhaal, even goed probeer te aarden om die knikkende knieen onder controle te krijgen en een slokje water neem.

Dus, wanneer je je volgende presentatie hebt: adem dan diep in, vertrouw op je voorbereiding en laat je leiden door de passie voor het onderwerp. En wie weet, misschien zul je ontdekken dat die vervelende zenuwen uiteindelijk bijdragen aan positieve energie, focus en een krachtige presentatie wanneer ze er mogen zijn.

Terwijl alle ogen op mij gericht zijn, omarm ik het ongemak en accepteer ik dat het er is, neem ik een slokje water en adem ik diep in en ga ik aan de slag. Get set en go!